สวัสดีครับ

สัปดาห์ละครั้ง อาทิตย์ที่ 13 ต.ค. 2013

“สำนึก”เป็นคำที่มีความหมายมากกว่าคำว่า“รู้สึก”หรือบางครั้งเราอาจได้ยินคำว่า“รู้สำนึก”ซึ่งหมายถึงท่าทีของบุคคลที่“คิดได้”ด้วยจิตของตนพร้อมทั้งยอมรับในความเป็นจริงที่เกิดขึ้นไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นอย่างไรก็ตามเช่นสำนึกในพระคุณของผู้ที่มีบุญคุณกับตนคือรับทราบและรู้ว่าตนได้รับความช่วยเหลือได้รับความรักและเมตตาจากผู้อื่น… พร้อมทั้งมีใจที่อยากจะทดแทนคุณนั้นด้วย

หรือบางครั้งก็“รู้สำนึก”ในความผิดพลาดจากการกระทำของตนที่ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อนหรือทำความเสียหายให้แก่ผู้อื่นและยอมรับในบทลงโทษที่ตามมาและตั้งใจด้วยใจจริงที่จะแก้ไขข้อบกพร่องหรือความผิดนั้น

การรู้สำนึกเป็นจุดเริ่มต้นที่ถูกต้องแท้จริงในการแก้ไขปรับเปลี่ยนชีวิตของตนเองให้พ้นจากความผิดพลาดบกพร่องต่างๆเหมือนกับคนป่วยที่ต้องการจะรักษาความเจ็บไข้ได้ป่วยของตนเองประการแรกต้องรู้และยอมรับเสียก่อนว่าตัวเองป่วยพร้อมทั้งตั้งใจที่จะรับการรักษาจากคุณหมอให้หายจากอาการเจ็บป่วยนั้นและสิ่งที่ขาดไม่ได้ที่ตามมาก็คือต้องร่วมมือกับคุณหมอในการรักษาคือต้องบอกอาการเจ็บป่วยของตนอย่างละเอียดเพื่อคุณหมอจะวินิจฉัยโรคและทำการรักษาได้อย่างถูกต้องให้เกิดผลดีที่สุด… นอกนั้นยังต้องปฏิบัติตามที่คุณหมอสั่งอย่างเคร่งครัดด้วย… และเมื่อหายจากโรคภัยไข้เจ็บแล้วเขาก็จะมีความรู้สึกที่ดีกับคุณหมอรู้สึกขอบคุณที่คุณหมอช่วยรักษาเขาถึงแม้เขาจะต้องจ่ายค่ารักษาด้วยก็ตาม

ปัจจุบันคนเราขาด“จิตสำนึก”คือไม่ค่อยจะคิดถึงความถูก-ผิดดี-ไม่ดีต่างคนต่างคิดต่างทำเพื่อตัวเอง(และพวกของตัว)เป็นหลักไม่ค่อยจะรู้บุญรู้คุณกันมากนักตัวอย่างเช่นเด็กนักเรียนสมัยนี้มีจำนวนไม่น้อยที่ไม่สู้จะคิดถึงพระคุณของครูบาอาจารย์แม้จะมีพิธีไหว้ครูกับทุกปีก็ตามมองครูเป็นเพียงเรือจ้างจริงๆคือถือว่าฉัน(พ่อ-แม่)จ่ายค่าเรียนค่าสอนไปแล้วก็จบเหมือนการไปช้อปปิ้งซื้อของมาจ่ายเงินไปไม่เห็นจะต้องมีบุญคุณอะไรกันกับคนขายเลย…

จากความรู้สึกนึกคิดทำนองนี้จึงทำให้มีคำถามว่า“ทำไม่เป็นอย่างนี้”ถ้าจะให้ผมตอบก็น่าจะมาจากสภาพของสังคมที่จิตนิยมถูกแทนด้วยวัตถุนิยมจนขาดสมดุลหลายครั้งครูบาอาจารย์สมัยนี้ก็เปลี่ยนไปเห็นแก่เงินแก่ได้จนรู้ได้ด้วยพฤติกรรมที่แสดงออกหรือเด็กนักเรียนและผู้ปกครองก็ตีค่าของการเรียนการสอนเพียงแค่การซื้อขายสินค้าอย่างไรก็ดีความสำนึกในบุญคุณการรู้จักตอบแทนพระคุณยังมีคุณค่าเสมอสำหรับชีวิตความเป็นมนุษย์ของเราและจะเป็นเช่นนี้ตลอดไป… สวัสดีครับ.