เทคโนโลยี… “ย่อโลกย่นระยะทาง แต่ระวังมันจะถ่างห่างความสัมพันธ์”
“พระเจ้าจะประทานความยุติธรรมให้แก่ผู้เลือกสรรที่ร้องหาพระองค์ทั้งวันคืน” (เทียบลก. 18:7)
เทคโนโลยี…ย่อโลกครั้งเมื่อมาโคโปโลเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลลุยทั้งยุโรปและเอเชียเขาใช้เวลาเป็นปีปี สิบยี่สิบปีก่อนหน้านี้เดินทางจากกรุงเทพฯลงสู่ภาคใต้ชุมพรสุราษฏร์ธานีพังงากระบี่ฯลฯใช้เวลาขับรถกว่าอาทิตย์ วันนี้ใช้เวลาเพียงข้ามวันคืนเดียวก็ถึงพร้อมแถวได้แวะเยี่ยมปั๊มน้ำมันเพื่อพักพื้นกว่าสิบแห่งก็ยังไม่สูญเสียเวลาใดๆสักเท่าไร เทคโนโลยี…ย่นระยะห่างของโลก หากไม่ได้เดินทาง แต่คิดจะติดต่อสื่อสารก็คงต้องรอเวลาเป็นวันๆ แต่วันนี้เพียงแค่ยกมือขึ้นไม่ถึงครึ่งฟุตมอบเวลาไม่ถึงสามนาที แค่นี้ก็มากพอแล้วที่จะสรุปเรื่องราวทั้งหมดส่งต่อมอบให้แก่กัน
เทคโนโลยี…ย่นระยะทาง แต่เพิ่มช่องว่างระหว่างใจระหว่างความสัมพันธ์ถามหน่อยเถอะ… หลายครั้งที่คุณพยายามอย่างยากลำบากและก็ประสบความสำเร็จที่จะย่อโลกโดยอาศัยเทคโนโลยีของปัจจุบันย่นย่อเวลาและเดินทางมาอยู่กับผู้ที่ต้องการอยู่ด้วย แต่แล้วเมื่อคุณมาอยู่กับเขาได้เป็นวันนั้น… จริงๆแล้วคุณอยู่กับเขาพูดคุยกับเขาโอบกอดแบ่งปันความรักกำลังใจกับเขาสักกี่นาที่กันแน่…
“พระเจ้าจะประทานความยุติธรรมให้แก่ผู้เลือกสรรที่ร้องหาพระองค์ทั้งวันคืน” (เทียบลก. 18:7)
คุณยายอายุ80 กว่าปีท่านหนึ่งที่พ่อมีโอกาสเดินทางไปเยี่ยมเมื่อสองสามวันที่ผ่านมา เราทุกคนพร้อมด้วยลูกๆชวนกันถ่ายรูปเป็นที่ระลึก คุณยายขอให้ช่วยถ่ายภาพลงในไอแพดขอไม่ใช้กล้องถ่ายรูปถ่ายภาพเหมือนเมื่อก่อนที่เราคุ้นเคยกัน ที่สุดได้รับคำเฉลยหลังจากบันทึกภาพไปไม่กี่วินาทีว่า คุณยายท่านอยากได้รับชมภาพที่ถ่ายกันทันทีเลย… เทคโนโลยีปัจจุบันมีประโยชน์น่ารัก… แต่ไม่รู้ใจมนุษย์เราจะก้าวหน้ามากน้อยเพียงไรเมื่อเทียบกับความก้าวหน้าที่มนุษย์ใช้พระพรของพระสร้างสรรค์ขึ้นมา
หลายครั้งเราใช้ทรัพย์สินเงินทองทรัพยากรทั้งหมดในชีวิตเพื่อซื้อเทคโนโลยี… แต่เรากลับขายหัวใจขายความเป็นมนุษย์ของเรา ยิ่งย่อโลกให้เล็กย่นระยะทางให้สั้น แต่เราก็ใช้ความรักตัวเองถีบหัวใจระหว่างกันให้ห่างถ่างออกไปเป็นสัดส่วนสวนทางกัน และนับวันยิ่งถ่างห่างมากขึ้นมากขึ้น
“เราจำเป็นต้องอธิษฐานภาวนาอยู่เสมอโดยไม่ท้อถอย” (ลก. 18:1)
ได้โปรด…เถิดได้โปรดหันกลับมาหันมาดูแม้ว่านิ้วของคุณยังแตะยังจดจ่อที่เทคโนโลยีล้ำสมัยของคุณ ได้โปรดหันกลับมาตรวจทานสำรวจดูว่า“คุณและคนที่คุณรัก หรือ คนที่รักคุณ”นั้นหัวใจและสายสัมพันธ์มันห่างถ่างไปมากเพียงใดแล้ว… เกรงว่าวันหนึ่งมันจะถ่างขาดและหลุดลอยไปดังสายป่านว่าวที่ขาดและหายไป… เป็นต้นความสัมพันธ์ระหว่างเราที่เป็นลูกกับความรักของพระบิดาผู้พระทัยดีของเรา…