สวัสดีครับ
สัปดาห์ละครั้ง อาทิตย์ที่ 27 ต.ค. 2013
สัปดาห์นี้ขอเสนอคำว่า“หลง” ซึ่งมีความหมายมากมายตามพจนานุกรมหมายถึงมัวเมาคลั่งไคล้เข้าใจผิดหมกมุ่นเคลิ้มเหลือค้างอยู่และเมื่อใช้ประกอบคำอื่นก็จะมีความหมายเฉพาะเจาะจงลงไปเช่น หลงกลหมายถึงเคลิบเคลิ้มในอุบายมัวเมาในอุบาย, หลงคารมหมายถึงเคลิบเคลิ้มในคำพูด, หลงตัวลืมตายหลงกายลืมแก่หมายถึงมัวเมาในตนทำให้ลืมตายมัวเมาในกายลืมแก่, หลงหูหลงตาหมายถึงไม่ได้ยินและไม่ได้เห็น, หลงทางหมายถึงติดค้างอยู่ตามทางหาทางกลับไม่ได้, หลงผิดหมายถึงหมกมุ่นอยู่กับสิ่งที่ไม่ดีในสิ่งที่ผิด, หลงรักหมายถึงมัวเมาในเรื่องรัก, หลงลืมหมายถึงจดจำอะไรไม่ได้, หลงเสน่ห์หมายถึงคลั่งไคล้ในความงามถูกมนต์สะกด, หลงใหลหมายถึงมัวเมาอยู่กับบุคคลข้าวของทรัพย์สินเงินทองหรือสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
ในวันนี้อยากจะพูดถึงคำว่า“หลงตัวเอง”ซึ่งมีความหมายถึงการสำคัญตัวผิดไปคิดว่าตัวเองยอดเยี่ยมสิ่งที่ตนเองกระทำนั้นคือสิ่งที่ถูกต้องดีที่สุดซึ่งอาการหลงตัวเองนี้ก่อให้เกิดผลร้ายอย่างใหญ่หลวงทั้งต่อผู้นั้นเองและผู้อื่นที่ต้องยุ่งเกี่ยวก็จะได้รับความทุกข์ยากลำบากไปด้วย
พฤติกรรมของพวกหลงตัวเองมักจะเป็นคนเอาแต่ใจตัวเองไม่เห็นความสำคัญของผู้อื่นไม่ให้เกียรติคนอื่นและหลายครั้งมักจะดูถูกคนอื่นด้วยเพราะเมื่อเขาคิดว่าตนเองเก่งตนเองแน่… ในเวลาเดียวกันก็ต้องคิดว่าคนอื่นย่อมสู้เขาไม่ได้ด้อยกว่าเขา
อาการหลงตัวเองดังนี้ถือเป็นสาเหตุหรือที่มาของความผิดพลาดอีกมากมายถ้าจะพิจารณากันในแง่มุมของศาสนาก็คือ“ความจองหอง”นั่นเองซึ่งเราทราบดีว่าเป็นแม่ของบาปทั้งหลายทั้งปวงดังที่มีกล่าวไว้ในหนังสือปฐมกาลเรื่อง“บาปของอาดัม-เอวามนุษย์คู่แรก” ที่หลงเชื่อการประจญของปีศาจและทำบาปด้วยการไม่เชื่อฟังพระเจ้าคิดอยากเป็นใหญ่เท่าพระองค์จึงกินผลไม้จากต้นนั้น…
หรือถ้าจะมองดูความทุกข์ยากหรือปัญหาต่างๆในโลกปัจจุบันในทุกๆเรื่องไม่ว่าจะในระดับโลกระดับชาติระดับครอบครัวหรือแม้กระทั่งส่วนตัวก็ตามสาเหตุที่แท้นั่นมาจาก“ความหลง”ทั้งสิ้นไม่เชื่อลองพิจารณากันดูดีๆนะครับ
ในวันนี้พระวรสารกล่าวถึงพฤติกรรมของฟาริสีและคนเก็บภาษีในการภาวนาซึ่งพระเยซูเจ้าทรงต้องการตำหนิฟาริสีซึ่งเป็นคนมีหน้ามีตาในสังคมเรียกว่าเป็นคนสำคัญแต่อาการบ่งบอกถึงความหลงตัวเองจองหองดังที่กล่าวไปแล้วส่วนคนเก็บภาษีที่สังคมถือเป็นคนบาปภาวนาด้วยความสำนึกในความต่ำต้อยของตนบ่งบอกถึงความสุภาพถ่อมตน…
สุดท้ายบทสรุปสัปดาห์นี้เชิญเราท่านทั้งหลายพิจารณาตนเองดูว่าเรามีอาการ“หลงตัวเอง”กันบ้างหรือเปล่า… สวัสดีครับ