• หน้าแรก
  • เกี่ยวกับอาสนวิหาร
    • ประวัติอาสนวิหารอัสสัมชัญ
    • สถาปัตยกรรม
    • บรรณฐาน
    • ภาษาลาตินในวัด
    • กระจกสี / stained-glass
    • รูปนักบุญ / saint sculpture
  • บริการต่างๆ
    • ล้างบาปทารก / Baptisms
    • การถ่ายภาพ / Take pictures
    • แต่งงาน / wedding
  • ติดต่อสอบถาม/Contact us
  • หน้าแรก
  • เกี่ยวกับอาสนวิหาร
    • ประวัติอาสนวิหารอัสสัมชัญ
    • สถาปัตยกรรม
    • บรรณฐาน
    • ภาษาลาตินในวัด
    • กระจกสี / stained-glass
    • รูปนักบุญ / saint sculpture
  • บริการต่างๆ
    • ล้างบาปทารก / Baptisms
    • การถ่ายภาพ / Take pictures
    • แต่งงาน / wedding
  • ติดต่อสอบถาม/Contact us

2013-11-03 “ชีวิตพระ…ที่อย่าเผลอ”

“ชีวิตพระ…ที่อย่าเผลอ“

                    “คนเหล่านี้คือผู้ที่มาจากการเบียดเบียนครั้งใหญ่  เขาซักเสื้อของเขาจนขาวในพระโลหิตของลูกแกะ” (วว7:14)

            อย่าเผลอแม้แต่วินาที่เลยครับพี่น้อง… หลายคนพยายามปรับปรุงชีวิตตนเอง  แต่แล้วก็รู้สึกว่าตนเองล้มเหลว  หลายคนปรับกลับมาได้แล้ว  แต่แหม…เผลอเดียวก็พบว่าตนเองสะดุดล้มอีกอย่างไม่เป็นท่า  กับเรื่องสมาธิเรื่องความตั้งใจให้มั่นคงอยู่ในชีวิตคุณธรรมความดีนั้นเป็นเรื่องยากที่จะทำได้อย่างสม่ำเสมอต่อเนื่อง  เข้าทำนองที่ว่า”การก้าวขึ้นมาเป็นแชมป์นั้นว่ายากแล้ว  แต่การจะรักษาแชมป์ไว้ในครั้งต่อไปนี่สิยากยิ่งกว่าอีก

            หลายเดือนแล้ว… คุยกับทุกท่านถึงวิธีการที่เราจะทำให้จิตใจของเรานั้นอ่อนโยนและให้อภัยเพื่อนพี่น้องได้ดีขึ้น  ได้ยกตัวอย่างเรื่อง”การให้อภัยคนกับการขับขี่รถยนต์ในท้องถนน”  ที่แนะนำให้เราให้อภัยรถที่มาตัดหน้าบ้างมาขับแบบไม่มีมารยาทบ้างเป็นเหตุให้เราอารมณ์ขุ่นมัวบางคนถึงกับสบถด่าคำหยาบคายก็มี  ให้เราเพียงบอกกับตัวเองว่า”ให้อภัยครั้งที่… จนให้ได้อย่างน้อย7 ครั้ง”  และขยายการให้อภัยมากขึ้นๆ

          “ทุกคนที่มีความหวังในพระองค์ย่อมชำระใจของตนให้บริสุทธิ์เช่นเดียวกับที่พระองค์ทรงบริสุทธิ์” (1ยน3:3)

            มาครั้งนี้…พ่อพบว่าตัวเองมีบางครั้งเผลอมีหลุดที่จะรู้สึกหงุดหงิดที่เห็นคนอื่นขับรถแย่ๆขับรถปาดหน้าอีกครั้งหนึ่งแล้วแม้ว่าจะยังไม่เหมือนเมื่อตอนที่รู้สึกมากๆอย่างก่อน  มันหมายความว่าอย่างไรเป็นเครื่องหมายเป็นสัญญาณเตือนบอกอะไรกับพ่อหรือกับพี่น้องคนอื่นๆที่พบกับภาวะในใจของตนเช่นเดียวกับพ่อหรือไม่

            แอบมีเผลอเข้าแล้ว…เป็นเรื่องธรรมชาติที่เรามั่นใจย่ามใจกับความก้าวหน้าความดีและเรื่องดีๆทั้งหลายที่เราได้รับประสบพบกับความสำเร็จ  มันก็ย่อมมีจิตหลวมๆย่อมมีการหลงไปกับความดีความสำเร็จสูญเสียสมาธิความตั้งใจและเผลอให้จิตมารเข้ามาแทรกในจิตพระในใจเรา  ก็เป็นไปได้

          “ผู้ถูกเบียดเบียนข่มเหงเพราะความชอบธรรมย่อมเป็นสุขเพราะอาณาจักรสวรรค์เป็นของเขา…เพราะบำเหน็จรางวัลของท่านในสวรรค์นั้นยิ่งใหญ่นัก” (เทียบมธ5:10-12)

            ล้มได้…ก็ลุกขึ้นและเริ่มต้นอีกครั้งได้  ยอมรับเถิดครับว่าเรามนุษย์นั้นอ่อนแอเผลอทีไรเสียสติเสียสมาธิเสียความตั้งใจดีไปเสียทุกครั้งไป  แล้วเรามาเริ่มต้นใหม่ด้วยวางใจในพระพรของพระ  จากที่เคยยอมรับการถูกเบียดเบียนถูกดูถูกดูหมิ่นถูกข่มเหงใส่ร้ายที่เคยให้อภัยผู้คนหลังจากที่เผลอไปทิ้งแนวทางของพระ  มาวันนี้เรามาเริ่มต้นกันใหม่  เริ่มต้นที่จะร่วมชีวิตกับพระองค์เหมือนอย่างที่เราตั้งใจอีกครั้งหนึ่งครับ.

เกี่ยวกับวัดฯ

  • ประวัติอาสนวิหาร
  • แม่พระอัสสัมชัญ
  • บรรณฐาน
  • สถาปัตยกรรม
  • กระจกสี
  • ภาษาลาตินในวัด

บริการต่างๆ

  • ล้างบาปทารก / Baptisms
  • แต่งงาน / Wedding
  • การขออนุญาตถ่ายภาพ

สารวัดย้อนหลัง

  • บทสนทนาจากเจ้าอาวาส
  • คิดสักนิด...สะกิดใจ...
  • ปลัดแก่ ซอย40
  • ปี 2012

บุคลากร/องค์กรต่างๆในวัด

  • พระสงฆ์
  • สำนักงานวัด
  • สภาภิบาล
  • นักขับร้อง
  • สโมสรเยาวชน

ลิงค์คาทอลิก

  • สภาสังฆราชคาทอลิกประเทศไทย
  • อัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ
  • หอจดหมายเหตุ อัครสังฆมณฑลฯ
  • สื่อมวลชนคาทอลิกประเทศไทย
Facebook-f Youtube