“ผู้นำตามที่โลกณ วันนี้ต้องการ: ตอนคิดถึงพ่อ… ผู้ยอมคน”

“พ่อไป​พบ​บุตร​คน​แรก​พูด​ว่า…ลูก​เอ๋ยวันนี้จง​ไป​ทำงาน​ใน​สวน​องุ่น​เถิด…บุตร​ตอบ​ว่า…ลูก​ไม่​อยาก​ไป… แต่​ต่อมา​ก็​เปลี่ยนใจ​และ​ไป​ทำงาน” (มธ21:28-29)

วันศุกร์ต้นเดือนเดือนตุลาคมปีที่แล้วหากย้อนไปถึงเมื่อวันศุกร์ต้นเดือน4 ตุลาคมค.ศ. 2013  ขณะที่กำลังส่งศีลมหาสนิทโอกาสวันศุกร์ต้นเดือนให้กับผู้สูงอายุที่ไม่สะดวกมาวัด  ได้รับข่าวร้ายที่รู้ว่าจะมาไม่เคยคิดว่าจะมาวันนั้น  โทรศัพท์จากทางโรงพยาบาลเซนต์หลุยส์ว่าคุณพ่อที่มานอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลอาการน่าเป็นห่วงอย่างยิ่งให้รีบมาดูอาการคุณพ่อ  และเมื่อมาถึงได้พบหน้าคุณพ่อก็ได้พบกับคำว่า“ลูกกำพร้า” เป็นครั้งแรกในชีวิตจริงๆ

ศุกร์ต้นเดือนที่กำลังจะถึงนี้  ดำเนินชีวิตไปมาไม่เท่าไรพบอีกครั้งหนึ่งก็กำลังจะเวียนมาครบหนึ่งปีแล้ว  จากการจากไปของคุณพ่อ  ศุกร์ต้นเดือนที่จะถึงนี้แม้ไม่ใช่วันที่4 ตุลาคมดังเช่นปีก่อนแต่ก็ใกล้เคียงกันมาก

“ถ้า​คน​ชั่วร้าย​เลิก​ทำ​ความ​ชั่วร้าย​ที่​เขา​ได้​ทำมา​ปฏิบัติ​ความ​ยุติธรรม​และ​ความ​ชอบ​ธรรมเขา​ก็​จะ​รักษา​ชีวิต​ของ​ตน​ไว้เขา​เลือก​จะ​เลิก​การ​ล่วงละเมิด​ทั้งหมด​ที่​เคย​ทำเขา​จะ​มี​ชีวิต​อย่าง​แน่​นอนเขา​จะ​ไม่​ต้อง​ตาย”(อสค18:27-28)

ศุกร์ต้นเดือนหนนี้  คิดถึงชีวิตของพ่อช่างเป็นตัวอย่างสำหรับเราได้  ชีวิตของพ่อดูเหมือนจะเป็นผู้ยอมคนเป็นผู้แพ้เสมอๆ  ยอมเสียงานที่ดูจะมีหน้าตาสบายแรงกลับมาทำงานที่ต้องออกแรงมากขึ้นแถมไม่มีหน้าตาเพื่อให้ได้ค่าใช้จ่ายที่มากขึ้นเพียงพอเพื่อเลี้ยงดูลูกๆที่หลายคน  ยอมเป็นผู้ที่รับฟังปัญหาของลูกๆรวมทั้งความขัดแย้งไม่เข้าใจกันของลูกๆท่านกลับใช้ความใจเย็นใจดีใจกว้างรับฟังให้กำลังใจและที่สำคัญที่สุดการภาวนาร่วมบูชามิสซาวางชีวิตและลูกหลานไว้ต่อหน้าพระ

​          “จง​ถ่อม​ตน​คิด​ว่า​ผู้อื่น​ดี​กว่า​ตนอย่า​เห็นแก่​ผลประโยชน์​ของ​ตน​ฝ่าย​เดียวจง​เห็นแก่​ผลประโยชน์​ของ​ผู้อื่น​ด้วย  จง​มี​ความ​รู้สึก​นึกคิด​เช่น​เดียว​กับที่​พระ​คริสต​เยซูทรง​มี​เถิด…แม้ว่า​พระ​องค์​ทรง​มี​ธรรม​ชาติ​พระ​เจ้าทรง​ถ่อม​พระ​องค์​จนถึง​กับ​ทรง​ยอมรับ​แม้​ความ​ตายเป็น​ความ​ตาย​บน​ไม้กาง​เขน       (เทียบฟป2:3-8)

ผู้นำตามที่โลกนี้ต้องการนั้น  ไม่จำเป็นต้องยิ่งใหญ่ร่ำรวยล้นฟ้ามีหน้าตาแต่ผู้นำที่โลกณวันนี้ต้องการนั้น  จำเป็นต้องวางตัวเองอยู่ในความเชื่อมั่นต่อพระพรและพระญาณสอดส่องของพระจำเป็นต้องยอมยอม…แม้คนอื่นอาจจะมองว่าเราเป็นผู้แพ้ไม่มีอะไรแข่งกับเขาในสังคมแต่เราสวดภาวนามีจิตเมตตาและมอบชีวิตรวมทั้งทุกคนทุกสิ่งที่ตนดูแลให้พระเป็นเจ้าทรงดูแลคุ้มครอง.