สวัสดีครับ

สัปดาห์ละครั้ง อาทิตย์ที่ 26 ต.ค. 2014

(ต่อจากสัปดาห์ที่แล้ว)

จากเรื่องที่เล่าให้ฟังเมื่อสัปดาห์ที่แล้วเกี่ยวกับครอบครัวชาวฟิลิปปินส์ที่ประสบภัยใต้ฝุ่นนั้นถือเป็นแบบอย่างได้เป็นอย่างดีถึงการรวมกันเป็นหนึ่งเดียวและนำคุณค่าของพระวรสารมาเป็นหลักในการแก้ปัญหาต่างๆถ้าหากว่าต่างคนต่างคิดต่างทำตามความต้องการของตนเองความสำเร็จต่างๆจะไม่เกิดขึ้นปัญหาต่างๆจะตามมาอีกมากมายเพราะทุกคนจะเห็นแก่ครอบครัวของตนทุกคนจะเอาแต่ได้แต่เมื่อทุกคนยึดพระวรสารพวกเขาจึงพร้อมที่จะให้และเมื่อทุกคนให้ทุกคนก็จะได้รับจะมีการใช้ความสามารถของตนเองกระทำสิ่งต่างๆได้สำเร็จลุล่วงไปอย่างรวดเร็ว… นี่คือพลังแห่งพระวาจาที่พวกเขายึดและปฏิบัติอย่างจริงจัง

พี่น้องเราได้รับการอบรมการสอนการเทศน์การบอกกล่าวถึงการ“แบ่งปันพระวาจา”กันมาหลายต่อหลายครั้งแต่ถามว่าเราเคยกระทำกันจริงๆจังๆบ้างหรือยัง?

การแบ่งปันพระวาจามิใช่การการเทศน์สอนคนอื่นหากแต่เป็นการเล่าประสบการณ์ของเราเองที่ได้รับจากการปฏิบัติตามพระวาจานั้นให้ผู้อื่นฟังมิใช่การโอ้อวดว่าเราดีเราเด่นแต่สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นเป็นเพราะพระเป็นเจ้าทรงจัดการ

สิ่งสำคัญคือต้องเป็น“ประสบการณ์”จริงๆที่เกิดขึ้นกับเราเอง(มิใช่คิดประดิษฐ์ขึ้นเพื่อให้ดูดี) การที่เราได้รับประสบการณ์ดังกล่าวจะทำให้ชีวิตของเราเข้มแข็งขึ้นในความเชื่อจะเติบโตขึ้นในความเป็นหนึ่งเดียวกับพระเป็นเจ้าสิ่งที่พูดเราแบ่งปันออกมาจากใจจริงๆคือออกมาจากชีวิตซึ่งทุกคนจะสัมผัสได้

เชื่อว่าหลายๆท่านเคยทำและอยากจะกระทำการแบ่งปันพระวาจาแต่ยังกล้าๆกลัวๆยังเขินๆอยู่… จึงอยากจะแนะนำว่าไม่ต้องกลัวเริ่มได้เลยในครอบครัวกับเพื่อนๆกับพี่น้องเริ่มจากสองคนก่อนก็ได้ขอเพียงให้เริ่มต้นก้าวออกไปเราก็จะเดินไปสู่จุดหมายปลายทางได้จะเริ่มที่ไหนเมื่อไหร่อย่างไรไม่ต้องกังวลขอให้เริ่มเลยทีละเล็กทีละน้อยจะคุ้นเคยและรู้สึกว่า“ขาดไม่ได้”สำคัญที่ต้องนำไปปฏิบัติด้วย

 …สวัสดีครับ.

 

(ต่อสัปดาห์หน้า)