ความรักที่มีกิจการทุกวัน
“เราเป็นผู้เลี้ยงแกะที่ดี ผู้เลี้ยงแกะย่อมสละชีวิตเพื่อแกะของตน…ลูกจ้างวิ่งหนีเพราะเขาเป็นเพียงลูกจ้าง ไม่มีความห่วงใยฝูงแกะเลย. เราเป็นผู้เลี้ยงแกะที่ดี เรารู้จักแกะของเรา และแกะของเราก็รู้จักเรา…เรายอมสละชีวิตเพื่อแกะของเรา” (เทียบ ยน 10:11-18)
ความรักที่มีกิจการทุกวัน… ทุ่มเถียงกับบางคน เขาสนใจกิจกรรมพิเศษที่ช่วยสร้างบรรยากาศที่ช่วยเสริมอารมณ์ให้รู้สึกสดใสสดชื่นชวนฝันประมาณสร้างมโน. แต่พร้อมจะเหี่ยวเฉาและแห้งตายพร้อมกับหายไป
อดคิดถึงบิดาที่จากไปสามปี เห็นภาพพ่อขับมอเตอร์ไซค์ให้ซ้อนหลังหลังเลิกเรียนทุกวัน…ยังคงเห็นภาพ คิดถึงภาพพ่อหยิบส้มที่ซ่อนมาให้เมื่อลูกขอ…ภาพยังชัดเจน. กิจการทุกวันไม่หวังสร้างภาพด้วยกิจกรรม…นี่ต่างหากที่เราเพียรสอนว่าคือ “ความรัก”
“พี่น้องที่รักยิ่ง จงดูเถิดว่า ความรักที่พระบิดาประทานให้เรานั้นยิ่งใหญ่เพียงใด เพื่อทำให้เราได้ชื่อว่าเป็นบุตรของพระเจ้า” (1 ยน 3:1)
ความรักที่ไม่เคยให้เลยสักวัน… อันนี้ก็เกินไป. บอกรักเขาบ้างจะเป็นไรไป ถืออารมณ์ไปก็มีแต่ตัวเราที่เจ็บปวดอยู่ฝ่ายเดียว เข้าทำนอง “ก้อนหินก้อนนั้นที่เรากำด้วยแรงโกรธ” ยิ่งมากยิ่งแน่นยิ่งเจ็บ. จะกลัวเขินกันทำไม หากมอบความดีให้ไปเขารับไม่รับ ความสุขใจอยู่ที่เราได้มอบให้ด้วยใจปรารถนาดี
ความรักที่ให้มาแค่บางวัน…ตามใจและอารมณ์ผู้ให้… โลกเรานี้กำลังสับสนทั้งถูกล่อหลอกให้สับสน และทำตัวเองให้หลงทางเอง. ทั้งหมดนี้เราพยายามจำกัดภาพความรักให้ดูดีมีสีสัน สง่างามเร้าใจ ด้วยหวังจะให้ความประทับใจที่ได้รับคงอยู่ไม่เจือจาง ที่ไหนได้ผ่านไปไม่ทันครบวันก็จางหาย ต่อมาเราก็ติดหล่มติดกับ ต้องวิ่งหาความรัก(รักปลอมๆ) สุดท้ายวิ่งตามทั้งชีวิตก็ไม่พบไม่อิ่ม และเหนื่อยตาย ตายแบบหลับตาไม่สนิทยังยึดติด “ฉันยังไม่พบเจอรักแท้จริง”
“เราเป็นผู้เลี้ยงแกะที่ดี ผู้เลี้ยงแกะย่อมสละชีวิตเพื่อแกะของตน…ลูกจ้างวิ่งหนีเพราะเขาเป็นเพียงลูกจ้าง ไม่มีความห่วงใยฝูงแกะเลย. เราเป็นผู้เลี้ยงแกะที่ดี เรารู้จักแกะของเรา และแกะของเราก็รู้จักเรา…เรายอมสละชีวิตเพื่อแกะของเรา” (เทียบ ยน. 10:11-18)
พระเยซู เป็นภาพสะท้อนให้เห็นความรักพระบิดาที่มีมาให้เราเสมอทุกช่วงเวลา. พระเยซูยอมมอบชีวิตทั้งหมดไม่หวงให้กับเราเสมอ. ความรักของพระองค์เราเห็นได้ อย่างน้อยในชีวิตพ่อ-แม่ หรือใครก็ตามที่มอบชีวิตมีกิจการรักเอาใจใส่เราทุกวัน ไม่หวือหวาฟรุ้งฟริ้งมุ้งมิ้ง ไม่ต้องสร้างภาพวาดมโน เพียงแต่ทำให้มอบใจทำไปทีละครั้งทีละวัน และก่อกลายเป็นความรักยิ่งใหญ่แท้จริง.