สวัสดีครับ
สัปดาห์ละครั้ง14 ก.พ. 2016
“วันแห่งความรัก” หรือวันวาเลนไทน์ตรงกับวันที่14 กุมภาพันธ์ของทุกปีเป็นที่รู้จักคุ้นเคยกันไปในทั่วโลกเรียกว่าเกือบจะทุกชาติทุกภาษาเลยก็น่าจะได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มคนรุ่นใหม่….
ปรากฏการณ์ใน“วันวาเลนไทน์”มีให้เห็นอย่างชัดแจ้งในมิติต่างๆประการแรกจะเห็นสัญลักษณ์รูปหัวใจกันเต็มบ้านเต็มเมืองนับตั้งแต่สติ๊กเกอร์เล็กที่สุดหลากสีสันการ์ดอวยพรรูปหัวใจขนมหวานที่นิยมทำเป็นรูปหัวใจไม่ว่าจะเป็นวุ้นสีหวานที่เห็นนิยมทำกันอีกก็จะเป็นขนมชั้นรูปหัวใจเคยถามว่าทำไมต้องเป็นขนมชั้นคำตอบก็คือเขาบอกว่าความรักมันต้องเป็นหนึ่งเดียวกันอยู่ร่วมกันแบบสนิทแนบแน่นส่วนรสชาติที่หวานก็เพราะความรักมันต้องหวานชื่นสีก็ต้องหวานด้วยจึงนิยมใช้สีแดงสีชมพูเป็นพิเศษ
เหล่านี้เป็นเครื่องหมายภายนอกที่บ่งบอกถึงความรักทั้งสิ้นส่วนจะเป็นความรักที่แท้จริงมากน้อยแค่ไหน… ขอบรรยายเป็นกลอนก็แล้วกัน…
อันความรัก คือ“การให้” ใครก็รู้
ต้องตรองดู ให้ซึ้ง ซึ่งความหมาย
มิใช่ให้ เงินทอง ของมากมาย
แต่เสียดาย ไม่ได้ให้ ใน“รักจริง”
ความรักแท้ คือการให้ ทั้งชีวิต
ให้ดวงจิต ดวงใจ ให้ทุกสิ่ง
คือรู้จัก “ตัดใจ” ไม่ประวิง
ไม่ช่วงชิง สิ่งใดชอบ มอบให้เธอ
ความรักแท้ คือ“ทำใจ” ในความผิด
ไม่เคยคิด ข้องใจ อภัยเสมอ
ยินดีรับ กับความจริง ที่เจอะเจอ
เพื่อให้เธอ พ้นทุกข์ สุขเข้าแทน
แต่“รักแท้” ไม่ตามใจ ให้ทำผิด
จะช่วยคิด ช่วยแนะ และหวงแหน
ให้แก้ไข ไม่ให้ใคร ได้ดูแคลน
เพื่อสุขแสน ให้รักนั้น นิรันดร
สวัสดีครับ.