วิถีแห่งไม้กางเขนคือวิถีแห่งการยอม

เราเริ่มต้นสัปดาห์มหาทรมาน ด้วยการรับฟังสิ่งที่จะเกิดขึ้นในช่วงสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์นั่นคือ เรื่องราวของความทุกข์ทรมานและความตายของพระเยซูเจ้าบนไม้กางเขน

หลายคนเข้าใจว่าไม้กางเขนของพระเยซูเจ้าอยู่ในช่วงสุดท้ายของชีวิต แต่ในความเป็นจริงไม้กางเขนของพระองค์เริ่มต้นตั้งแต่จุดแรกของการยอมมาบังเกิดเป็นมนุษย์

“แม้ว่าพระองค์ทรงมีธรรมชาติพระเจ้า พระองค์ก็มิได้ทรงถือว่าศักดิ์ศรีเสมอพระเจ้านั้นเป็นสมบัติที่จะต้องหวงแหน แต่ทรง(ยอม)สละพระองค์จนหมดสิ้นทรง(ยอม)รับสภาพดุจทาส(ยอม)เป็นมนุษย์ดุจเรา” (ฟิลิปปี 2:6-7)

พระเจ้าพระบุคคลที่ 2 ทรงยอมสละพระเกียรติศักดิ์ศรีของความเป็นพระเจ้า และยอมมาบังเกิดเป็นมนุษย์

ฟิลิปปีบทที่ 2 กล่าวต่อไปว่า “…..ทรง(ยอม)แสดงพระองค์ในธรรมชาติมนุษย์” (ฟิลิปปี 2:7)

การปรากฏพระองค์ของพระเยซูเจ้าในธรรมชาติมนุษย์เป็นการปรากฏพระองค์อย่างเรียบง่ายและติดดิน เพราะมนุษย์เกิดจากดินและจะต้องกลับไปเป็นดิน ดังนั้นการเจริญชีวิตของมนุษย์ ที่เป็นมนุษย์แท้ๆก็ควรจะเป็นแบบที่พระเยซูทรงทำให้ดูเป็นตัวอย่าง แต่ชีวิตของมนุษย์ส่วนใหญ่ในปัจจุบัน ถ้ายิ่งสามารถจะถีบตัวเองให้สูงขึ้นเท่าไร พวกเขาก็จะทำ และยิ่งทำได้สำเร็จมากเท่าไรเขาก็ยิ่งภูมิใจมากเท่านั้น มนุษย์ส่วนใหญ่ต้องเหน็ดเหนื่อยจากการพยายามทุ่มเทถีบตัวเองให้สูงขึ้นๆ จนพระเยซูเจ้าต้องกล่าวตักเตือน เพื่อไม่ให้มนุษย์ลืมตัวไว้ดังนี้ “ท่านทั้งหลายที่เหน็ดเหนื่อย และแบกภาระหนักจงมาหาเราเถิด เราจะให้ท่านได้พักผ่อน จงรับแอกของเราแบกไว้ และมาเป็นศิษย์ของเรา เพราะเรามีใจสุภาพอ่อนโยนและถ่อมตน จิตใจของท่านจะได้รับการพักผ่อน เพราะว่าแอกของเราอ่อนนุ่มและภาระที่เราให้ท่านแบกก็เบา” (มัทธิว 11:28-30) สำหรับตัวพระเยซูเจ้าเองเมื่อต้องมาเกิด พระองค์ก็ทรงเลือกเกิดและเลือกใช้ชีวิตแบบคนธรรมดาทั่วๆไปคือ ยากจนและติดดิน และถ้าพระเยซูเจ้าต้องมาบังเกิดในยุคปัจจุบันของเรา พระองค์ก็จะยังทรงเลือกเกิดเป็นคนยากจน

จดหมายฟิลิปปีกล่าวต่อไปว่า สุดท้ายพระองค์ก็ “ทรง(ยอม)ถ่อมพระองค์จนถึงกับทรงยอมรับแม้ความตาย เป็นความตายบนไม้กางเขน” (ฟิลิปปี 2:6-8)

ความตายของพระเยซูเจ้าบนไม้กางเขนเกิดจากการยอม แต่ในความเป็นจริงพระองค์ทรงยอมมาแล้วตั้งแต่เริ่มเสด็จมาบังเกิดเป็นมนุษย์ ดังนั้น + คือสัญลักษณ์แห่งการยอม และสัญลักษณ์นั้นอยู่กับพระองค์ตั้งแต่พระองค์ทรงยอมมาบังเกิด ดังมีบันทึกไว้ในจดหมายถึงชาวฮีบรูว่าดังนี้ “เมื่อพระคริสตเจ้าเสด็จมาในโลก จึงตรัสว่า ข้าแต่พระเจ้า ข้าพเจ้าอยู่ที่นี่ ข้าพเจ้ามาเพื่อปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระองค์” (ฮีบรู 10:5,7)

 

ไม้กางเขนคือ วิถีชีวิตของพระเยซูเจ้าตั้งแต่เกิดจนตาย และไม้กางเขนก็จะต้องเป็นวิถีชีวิตคริสตชนแต่ละคนตลอดชีวิตเช่นกัน “ใครอยากติดตามเราก็ให้เขาเลิกนึกถึงตนเอง ให้แบกไม้กางเขนของตนและติดตามเรา” (มาระโก 8:34)

คำถามคือ เมื่อพระเยซูเจ้าทรงยอมพระองค์ต่อพระประสงค์ของพระบิดาทุกอย่าง และเราคริสตชนที่เป็นคนของพระคริสต์ ยอมอะไรต่อพระเยซูเจ้าบ้างหรือยัง?