สวัสดีวันสิ้นปีพี่น้องที่รักทุกท่านวันเวลาก็ผ่านไปอย่างรวดเร็วมากนะครับอาทิตย์นี้เป็นอาทิตย์สุดท้ายของปี2018 และเรากำลังก้าวเข้าสู่ใหม่ปี2019 กันแล้วคอลัมน์คิดสักนิด..สะกิดใจในอาทิตย์นี้พ่อจึงอยากเชิญชวนให้เราพี่น้องคิดถึงสิ่งต่างๆที่ผ่านเข้ามาในปีนี้ว่ามีอะไรบ้างเป็นสิ่งที่ดีและมีอะไรบ้างเป็นสิ่งไม่ดีสิ่งไม่ดีก็ขอให้ผ่านพ้นไปและเริ่มต้นแก้ไขกันใหม่ในปีหน้าเพื่อเราจะได้ก้าวเดินต่อไปสู่ความมั่นคงและความสำเร็จในชีวิต

ดังนั้นในโอกาสสิ้นปีในปีนี้พ่อขอนำบทความตอนหนึ่งที่พ่อชื่นชอบเป็นพิเศษเรื่อง“บทเรียนชีวิต” อ่านแล้วก็น่าคิดเหมือนกันว่า“ในความเป็นจริงเรามนุษย์อาจมีสิ่งที่ดีๆหลายอย่างที่เหมือนกันและเท่ากันกับคนอื่นแต่เราอาจไปถึงความสำเร็จได้ไม่เหมือนกัน”เพราะเราอาจมีความพยายามไม่เพียงพอแหละนี้แหละที่เรียกกันว่า“การมีกับการใช้”ต่างกัน

อิกนาซิปาเดอริวสกี(Ignacy Jan Paderewski, 1860-1941)เป็นนักเปียโนเอกของโลกเป็นผู้อำนวยเพลงที่มีชื่อเสียงและเป็นนักการเมืองที่เคยดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีต่างประเทศของโปแลนด์ในปีค.ศ. 1919

วันหนึ่งมีสุภาพสตรีท่านหนึ่งมาทักทายปาเดอริวสกีด้วยความชื่นชมว่า“ท่านมีความพยายามมากนะคะจึงเล่นเปียโนได้เชี่ยวชาญไพเราะจริงๆ”

ปาเดอริวสกีตอบว่า“ไม่ใช่เช่นนั้นหรอกครับความพยายามนั้นผมมีเท่ากับคนอื่นๆผิดกันแต่ว่าผมใช้มันเท่านั้นเอง”

คำตอบอันคมคายนี้มีความจริงอยู่มากเพราะคนเรามีความพยายามเท่ากันแต่บางคนไม่ได้ใช้มันบางคนใช้มันเพียงเล็กน้อยเท่านั้นเราพบความจริงว่าคนที่ใช้ความพยายามมากมักประสบความสำเร็จเป็นคนร่ำรวยเป็นคนมีชื่อเสียงส่วนผู้ที่ใช้ความพยายามน้อยก็ประสบความสำเร็จลดหลั่นลงมาขณะที่คนที่ไม่ใช้ความพยายามเลยชีวิตมักตกต่ำมืดมนและไม่ประสบผลสำเร็จในชีวิต

เราทราบไหมว่ากว่าที่โทมัสเอดิสัน(Thomas Alva Adison, 1847-1931)จะคิดประดิษฐ์หลอดไฟฟ้าได้เป็นผลสำเร็จต้องทำการทดลองกว่าหมื่นครั้งนั่นหมายความว่าได้ใช้ความพยายามอย่างยิ่งยวดเอดิสันเป็นคนที่มองโลกในแง่ดีและยอมรับว่า“ข้าพเจ้าไม่ได้ล้มเหลว…ข้าพเจ้าแค่ค้นพบ10,000 วิธีที่มันไม่ได้ผล”ในความคิดของเอดิสัน“ความเป็นอัจฉริยะเกิดจากพรสวรรค์1 เปอร์เซ็นต์แต่เกิดจากพรแสวง99 เปอร์เซ็นต์” (Genius is one percent inspiration, ninety-nine percent perspiration.)

บ่อยครั้งทีเดียวที่เรามักได้ยินคนส่วนใหญ่โทษโชควาสนา“ดวงไม่ดี”โทษโอกาส“ไม่มีโอกาสดีเหมือนคนอื่น”โทษฐานะทางสังคม“ยากจนข้นแค้น”หรือ“โทษสติปัญญาของตนว่าสู้คนอื่นไม่ได้”ทำให้เรียนไม่รู้เรื่องและตามคนอื่นไม่ทัน

 แต่ในความเป็นจริงเรามีอะไรหลายอย่างเหมือนกันและเท่ากันกับคนอื่นดังเช่นที่ปาเดอริวสกีพูดนั่นแหละจะต่างก็อยู่ตรงที่ว่าเราไม่ได้ใช้ความพยายามต่างหากความมานะพยายามจึงเป็นเงื่อนไขสำคัญของการเรียนรู้และประสบผลสำเร็จในชีวิตดังคำกล่าวที่เรามักได้ยินเสมอว่า“ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่น” (ที่มานายตำราณเมืองใต้เรื่องบทเรียนชีวิต)

…พ่อปลัด…