“บัดนี้การให้ความบรรเทาใจต้องเป็นหน้าที่ของทุกคน”

1. วิบัติโรคระบาดครั้งนี้เป็นโอกาสดีสำหรับชีวิตจิตวิญญาณชายหญิงผู้ศักดิ์สิทธิ์หลายคนพบพระเจ้าได้อย่างลึกซึ้งกว่าในยามแห่งการสูญเสียความเจ็บปวดและการดิ้นรนต่อสู้เผชิญความทุกข์ขอให้พวกเราจงดำเนินชีวิตโดยฉวยโอกาสพิเศษนี้เพื่อการเจริญก้าวหน้าในชีวิตจิต
2. วันเหล่านี้สอนพวกเราว่าพวกเราควบคุมภัยธรรมชาติไม่ได้แต่พระเจ้าทรงสามารถทำได้ทรงเป็นบทเรียนที่ทรงพลังในการเยียวยารักษาสำหรับทุกชีวิต(มธ. 5: 3)
3. ณเวลานี้ยามที่ธุรกิจลดน้อยถอยลงเป็นโอกาสที่ค้นหาคุณค่าที่ยังมิได้ไตร่ตรองจริงจังในชีวิตของพวกเราเหตุใดพวกเราจึงมีชีวิตอยู่ที่นี่อะไรคือสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คงไม้พ้นบุคคลธรรมดาๆในชีวิตของเราจีงน่าไตร่ตรองในทำนองนี้จะบังเกิดผลดีมาก
4. ในหลายสัปดาห์นี้พวกเราคงมีเวลามากขึ้นในการพบปะกับผู้อื่นไม่ว่าจะเป็นคู่สมรสลูกๆพ่อแม่บุคคลที่มีความสำคัญอื่นๆในชีวิตของพวกเราจงใช้เวลาและมีความสัมพันธ์กับพวกเขาที่มีความสำคัญต่อชีวิตของพวกเราให้มากขึ้นพวกเราจะรู้สึกได้ว่าชีวิตได้รับพระพรมากมายที่ไม่ได้คาดคิดมาก่อน
5. วันที่พวกเรามีความกังวลเหล่านี้เป็นเวลาแห่งปฎิกิริยาเล็กๆประจำวันอันอบอุ่นและเป็นรูปธรรมแห่งการเอาใจใส่ผู้อื่น: ในการช่วยเหลือโทรศัพท์หาส่งบทความส่งอีเมล์ช่วยซื้อของกินของใช้ฝากคอยรับฟังผู้อื่นจงหาโอกาสเหล่านั้นแล้วพยายามตอบสนอง
6. “บัดนี้การให้ความบรรเทาต้องเป็นหน้าที่ของทุกคน” (พระสันตะปาปาฟรานซิส) จงอยู่ในที่ซึ่งพวกท่านจะสามารถนำความบรรเทาไปสู่คนที่กังวลคนป่วยคนที่อยู่อย่างสันโดษคนที่มีความหวาดกลัววิตกจริต
7. ขอให้ติดตามข้อคิดออนไลน์ทุกวันซึ่งพระดำรัสของสมเด็จพระสันตะปาปาฟรานซิสตรัสด้วยปรีชาญาณซึ่งสร้างความอบอุ่นและความเชื่อเกี่ยวกับสถานการณ์นี้โดยอาศัยวิธีนี้พวกเราจะผ่านชีวิตในช่วงนี้ไปได้พร้อมกับพระศาสนจักรสากลและพระศาสนจักรท้องถิ่น
8. ในเวลาที่พระเจ้าทรงเห็นวิบัติภัยครั้งนี้เกิดขึ้นเป็นช่วงเทศกาลมหาพรตพวกเรามีเวลามากขึ้นขณะนี้จึงจำเป็นมากขึ้นที่ต้องเจริญชีวิตอย่างดีขอให้พยายามเป็นพิเศษในเทศกาลมหาพรตนี้และต่อๆไปในอนาคตจงเลือกว่าท่านจะดำเนินชีวิตอย่างไร
9. จงสวดสวดแล้วก็สวดใช้เวลาประมาณ15 นาทีทุกวันในการรำพึงพวกเรามีเวลาอาจเป็นไตร่ตรองพระคัมภีร์(lectiodivina) ทำวัตรเช้าเย็นจากหนังสือจารีตพิธีสวดสายประคำรำพึงแบบอิกญาซีโอหรือรำพึงจากพระคัมภีร์… แล้วแต่ว่าวิธีไหนจะช่วยให้ท่านสวดได้ดีที่สุดพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ที่16 ทรงลิขิตว่า“การสวดภาวนาเป็นโรงเรียนแห่งความหวัง”
10. ขอให้หันไปหาพระแม่มารีย์ในทำนองใหม่และลึกซึ้งกว่าเดิมณเวลาแห่งการต่อสู้ดิ้นรนพระศาสนจักรจะหันหน้าไปหาพระแม่เสมอเพราะว่าเฉกเช่นที่พวกเราสวดในบทโอ้พระชนนีของพระเป็นเจ้า“ไม่เคยปรากฏเลยว่าผู้ใดมาพึ่งการคุ้มครองของพระแม่วิงวอนการทูนขอของพระแม่และแสวงหาความช่วยเหลือของพระแม่ต้องผิดหวัง”

By Fr. Timothy Gallagher
(วิษณุธัญญอนันต์– เก็บข้อคิดนี้มาฝากเพื่อความไม่ประมาทในสถานการณ์โรคระบาด)