พระวิหารกรุงเยรูซาเล็มมีความสำคัญอย่างมากสำหรับชาวยิว พระวิหารหลังแรกที่สร้างขึ้นเป็นความคิดของกษัตริย์ดาวิด ซึ่งหลังจากรวบรวมตระกูลอิสราเอลเป็นปึกแผ่น ทรงสร้างพระราชวังที่กรุงเยรูซาเล็ม จากนั้นก็มีความปรารถนาจะสร้างพระวิหารถวายแด่พระเจ้า ซึ่งเวลานั้นเครื่องหมายการประทับของพระเจ้าก็คือหีบพระบัญญัติ แต่กษัตริย์ดาวิดก็ทำได้เพียงเตรียมทุกอย่างให้พร้อม กษัตริย์ซาโลมอน พระราชโอรสได้เป็นผู้ดำเนินการก่อสร้างพระวิหารจนสำเร็จงดงาม แข็งแรง เป็นความภาคภูมิใจของบรรดาชาวยิว ที่ได้สร้างพระวิหารนี้ถวายเป็นที่ประทับของพระเจ้า ล่วงเวลาต่อมา พวกเขาไม่ได้มีความเชื่อมั่นในพระเจ้าเหมือนในอดีต ที่เชื่อมั่นว่าพระเจ้าทรงคุ้มครองและคอยให้ช่วยเหลืออยู่เสมอ การไม่มีความเชื่อมั่น ไว้วางใจในพระเจ้า จึงเป็นเหตุให้กรุงเยรูซาเล็มได้ถูกโจมตี ชาวยิวได้ถูกกวาดต้อนไปเป็นเชลยที่บาบิโลนและพระวิหารถูกเผาทำลาย
หลังจากถูกเนรเทศบาบิโลนระยะหนึ่ง ไม่นานนักอาณาจักรบาบิโลนล่มสลาย บรรดาชาวยิวจึงได้รับอิสรภาพและการสนับสนุนจากอาณาจักรเปอร์เซีย ให้กลับไปสร้างบ้านสร้างเมืองขึ้นใหม่ รวมทั้งสร้างพระวิหารขึ้นใหม่ด้วย แต่ไม่สามารถทำให้สวยงามแบบพระวิหารหลังแรก จนมาถึงสมัยของกษัตริย์เฮโรด ที่อยู่ภายใต้อำนาจของโรมัน พระองค์ได้สร้างพระวิหารหลังใหม่ที่โออ่า งดงาม เริ่มสร้างประมาณปี ก.ค.ศ. 16 เพื่อเอาใจชาวยิวในความปกครองของพระองค์ บริเวณพระวิหารมีการแบ่งพื้นที่ลานใหญ่ด้านนอกเป็นตลาดเพื่อขายของที่จะถวายบูชา เป็นพื้นที่สำหรับคนต่างศาสนา เมื่อเข้าไปด้านใน ส่วนแรกจะเป็นลานของสตรี มีภาชนะที่ตั้งไว้สำหรับใส่เงินบริจาคทานตั้งอยู่ด้วย ถัดเข้าไปเป็นลานบุรุษ สุดท้ายเป็นลานปุโรหิต ซึ่งมีแท่นบูชาและตัวพระวิหารตั้งอยู่
พระวิหารนี้เองที่พระวรสารวันนี้ ได้เล่าให้ฟังถึงความรู้สึกนึกคิดของพระเยซูเจ้า พระองค์เคยมาที่นี่ตั้งแต่เด็กและคงมาอีกหลายครั้งเพื่อฉลองปัสกา ซึ่งเป็นการฉลองสำคัญของบรรดาชาวยิวทุกคน แต่ครั้งนี้พระองค์ทรงขับไล่พ่อค้า ที่เข้ามาตั้งโต๊ะแลกเงินและวางของขายในพระวิหาร “จงนำของเหล่านี้ออกไป อย่าทำบ้านของพระบิดาของเราให้เป็นตลาด” พระองค์ทรงเอาจริงเอาจังอย่างมาก ให้พวกเขาย้ายไปในที่ที่ควรอยู่ พระวิหารในช่วงเทศกาลฉลองแบบนี้ กลายเป็นความวุ่นวายและการแสวงหาผลประโยชน์จากผู้คน การค้าขายสัตว์ และนกพิราบ คนตั้งโต๊ะแลกเงิน ซึ่งเป็นความจำเป็น ตามธรรมเนียมปฏิบัติเมื่อต้องไปถวายบูชา แต่มันกลายเป็นเรื่องที่คนให้ความสนใจแต่ภายนอกและผลประโยนช์ ไม่ได้ให้ความสำคัญกับสิ่งที่ควรทำคือการถวายบูชาแด่พระเจ้าด้วยความสำนึกในหัวใจอย่างแท้จริง
วันนี้เราเห็นบุคลิกกล้าหาญของพระเยซูเจ้าอีกครั้ง บางครั้งพระองค์เงียบสงบเมื่อต้องโต้เถียงกับพวกฟาริสี บางครั้งก็โต้ตอบด้วยการให้พวกเขากลับไปไตร่ตรอง แต่สำหรับความวุ่นวายในพระวิหาร พระองค์ทรงลงมือทันที แล้วคงนึกภาพออกว่า หลังจากพระเยซูเจ้าไม่อยู่ที่นั้นแล้ว พวกพ่อค้าเหล่านั้นก็คงจะกลับมาตั้งของขายอย่างเดิม เหมือนเรื่องราวที่เราเห็นบ่อยๆ แต่สิ่งที่สำคัญคือพระเยซูเจ้าทรงทำให้เกิดเหตุการณ์ความวุ่นวายเพื่อยืนยันในสิ่งที่พระองค์คิด “พระวิหารเป็นบ้านของพระเจ้า อย่ามาทำเป็นซ่องโจร”
มีชาวยิวตั้งคำถามพระเยซูเจ้าว่า พระองค์มีอำนาจอะไรที่จะขับไล่คนพวกนี้ ซึ่งพวกเขาคิดว่าเป็นส่วนสำคัญของพระวิหาร พวกเขาคิดว่าพระวิหารอยู่ได้ก็ด้วยของถวาย พระเยซูเจ้าบอกว่าเราจะทำลายพระวิหารนี้และจะสร้างขึ้นใหม่ภายใน 3 วัน ชาวยิวบางคนบอกว่า พระวิหารหลังนี้ใช้เวลาสร้างมา 46 ปี ท่านจะสร้างใหม่ภายใน 3 วันหรือ พระวิหารที่พระเยซูจะพูดถึงคือพระกายของพระองค์ที่จะเป็นพระวิหารใหม่
มหาพรตเป็นช่วงเวลาที่เราเตรียมสมโภชปัสกา เหมือนกับชาวยิวที่เดินทางไปกรุงเยรูซาเล็มเพื่อกินเลี้ยงปัสกา ความสำคัญอยู่ที่ความตั้งใจ การมองเห็นคุณค่าและความหมาย ปัสกาของพวกเราคือการรับรู้ว่าพระเยซูเจ้าทรงยอมรับความตายและเสด็จกลับคืนชีพ ในปี ค.ศ 70 ได้มีชาวยิวก่อกบฏ กองทัพโรมันได้เข้ามาเผาทำลายพระวิหาร การที่พระวิหารจบสิ้นไปในช่วงเริ่มต้นพันธสัญญาใหม่ เป็นสิ่งสำคัญเป็นการเปิดทางให้ทุกคนเข้ามาพบกับพระเจ้า น.ยอห์นผู้เขียนพระวรสารในตอนนี้ ต้องการยืนยันว่า พระเยซูเจ้าผู้เสด็จกลับคืนพระชนมชีพ คือ พระวิหารที่แท้จริงของพระเจ้า.

สวัสดี..พ่ออดิศักดิ์