“ชีวิตที่วางบนฐาน…ความรักของพระเยซู“

“แต่ละคนจะต้องระมัดระวังว่าเขาก่อสร้างอย่างไรรางฐานที่วางไว้แล้วนี้คือพระเยซูคริสตเจ้าและไม่มีใครวางรากฐานอื่นได้อีก” (1คร3:16)

ข่าวข่าวหนึ่งดูน่าสนใจเป็นพิเศษ  รถยนต์คันหนึ่งมีกัน3คนพ่อแม่ลูกโดยพ่อเป็นคนขับถูกรถยนต์อีกคันหนึ่งขับปาดหน้า  พ่อที่เป็นคนขับโมโหเลือดขึ้นหน้าจึงขับปาดหน้าสลับกันไปมาอย่างหน้ากลัวในทางด่วน  แม้ว่าผู้เป็นภรรยาจะร้องทัดทานก็ไม่สามารถดับไฟโมโหที่ดับสติของสามีผู้เป็นคนขับลงได้  ผู้เป็นพ่อยังคงขับด้วยใจไร้สติต่อไปไม่ทันได้มองใบหน้าลูก-ฟังเสียงรำร้องทัดทานด้วยใจหวาดหวั่นในอันตรายจากภรรยาคู่ชีวิต… น่าเสียดายที่หัวหน้าครอบครัวท่านนี้วางตนไว้บนความยุติธรรมแบบผิดๆไม่ยอมกันและยอมให้อารมณ์เป็นใหญ่

          อาการน่าเป็นห่วงเลือดขึ้นหน้าหน้ามืดตามัวไร้สติอาการเหล่านี้มันเกิดได้กับเราทุกคนไม่เว้นแม้แต่ผู้เล่าจำได้ว่าครั้งนั้นมาคิดทีหลังทำได้อย่างไรจอดรถลงจากรถ  ไปยืนอยู่หน้ารถเขาแล้วแสดงอาการโมโหเต็มที่ไม่โดนเขาควักปืนมายิงแสกหน้าก็ต้องขอบคุณพระแล้วจริงๆ เวลาคนเราเกิดอาการไร้สติแล้วน่ากลัว  น่ากลัวสำหรับคนที่อยู่รอบข้างน่ากลัวสำหรับคนที่เป็นคนไร้สติเอง  และยังน่ากลัวสำหรับคนที่อยู่ข้างหลังพ่อแม่ญาติพี่น้องคนที่เขาจะต้องดูแลเอาใจใส่คู่ชีวิตลูกหลานคนในความดูแลรับผิดชอบ

“จงนำของเหล่านี้ออกไปอย่าทำบ้านของพระบิดาของเราให้เป็นตลาด” (ยน2:13)                                                                     

          ชีวิตของเราณวันนี้เรายืนเราตั้งมั่นอยู่บนฐานอะไรสำหรับชีวิตเราเรายืนอยู่บนความเอาเปรียบเพื่อหวังกำไรหวังสบายหวังเอาตัวรอด โดยไม่ใส่ใจความเจ็บปวดของคนรอบข้างเป็นต้นสิ่งที่เรารักเราคาดหวังนั้นต้องทำร้ายต้องเบียดเบียนเขาเรายืนอยู่บนความเรียกร้องความยุติธรรมเชิงความรุนแรงมันเป็นอาการที่เราจะยุติ(หยุด)ธรรม(ะ) จริงๆเมื่อเราคิดว่าหมายมั่นว่านี่แหละจริง-ดีสำรับเราใครขวางเราผู้นั้นคือศัตรูที่เราพร้อมจะกันดันออกไปไม่ให้ขวางเรายิ่งกว่านั้นหากไม่ยอมออกไปดีดีเราก็พร้อมใช้ทุกอย่าง แม้การทำลายล้างด้วยความรุนแรงทุกชนิดเพื่อกำจัดให้พ้นทาง… นี่แหละ”ความยุติ(หยุด)ธรรม(ะ)เชิงความรุนแรง

“เมื่อไหลเข้าไปในทะเลก็ทำให้น้ำทะเลจืดแม่น้ำนี้ไปถึงที่ใดสิ่งมีชีวิตที่เคลื่อนไหวในนั้นก็จะมีชีวิตจะมีปลาจำนวนมากเพราะน้ำนี้ไหลไปที่ใดน้ำทะเลก็จืดแม่น้ำไหลไปถึงที่ใดทุกสิ่งก็มีชีวิต” (อสค47:8)

          หรือว่าเรายืนเราตั้งมั่นชีวิตของเราอยู่บนรากฐานความรักอันแท้จริงนั่นคืออยู่กับชีวิตของพระเยซูคริสตเจ้า  สำหรับพระองค์พระองค์ผ่านไปแห่งหนใดที่นั้นก็พบกับความรักเมตตาและกลับกลายเป็นสดชื่นมีชีวิตขึ้นมาเชิญชวนเราวางชีวิตของเราไว้กับพระองค์เลียนแบบเอาเยี่ยงอย่าง ชีวิตของพระองค์  เป็นน้ำจืดอันสดชื่นชื่นใจมอบความร่มเย็นสุขใจให้แก่กันและกัน  เพื่อตัวเราเองพบสุขพี่น้องรอบข้างที่มาพบเจอเราก็พบสุขใจที่สำคัญคนใกล้ชิดในครอบครัวคู่ชีวิตลูกหลานรวมทั้งทุกคนที่อยู่ในความดูแลของเราก็จะเปี่ยมสุขใจกันถ้วนหน้า.