• หน้าแรก
  • เกี่ยวกับอาสนวิหาร
    • ประวัติอาสนวิหารอัสสัมชัญ
    • สถาปัตยกรรม
    • บรรณฐาน
    • ภาษาลาตินในวัด
    • กระจกสี / stained-glass
    • รูปนักบุญ / saint sculpture
  • บริการต่างๆ
    • ล้างบาปทารก / Baptisms
    • การถ่ายภาพ / Take pictures
    • แต่งงาน / wedding
  • ติดต่อสอบถาม/Contact us
  • หน้าแรก
  • เกี่ยวกับอาสนวิหาร
    • ประวัติอาสนวิหารอัสสัมชัญ
    • สถาปัตยกรรม
    • บรรณฐาน
    • ภาษาลาตินในวัด
    • กระจกสี / stained-glass
    • รูปนักบุญ / saint sculpture
  • บริการต่างๆ
    • ล้างบาปทารก / Baptisms
    • การถ่ายภาพ / Take pictures
    • แต่งงาน / wedding
  • ติดต่อสอบถาม/Contact us

2016-06-05 ฉบับที่ 23

…..สำนึกผิด…..
รัชชาเวผู้สำนึกผิดได้ปฏิญาณกับตนเองว่า เขาจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ในดินแดนที่เขาเลือก เพื่อเป็นที่ชดเชยใช้โทษบาปในชีวิตของเขา และเพื่อเป็นการแสดงถึงความเป็นทุกข์ถึงบาปที่เขามี   เขาจึงอุทิศชีวิตของเขาเพื่อสร้างวัดหลังหนึ่งในที่ผืนนั้น
ผ่านไปปีแล้วปีเล่า รัชชาเวยังคงทำงานอย่างหนักด้วยมือเปล่า เพื่อสร้างวัดให้สำเร็จ เขาเริ่มงานแต่เช้ามืดและเลิกงานในตอนพลบค่ำ เขาทำงานอย่างหนักด้วยความอดทน เขาหวังเพียงว่าพระเจ้าจะเห็นความตั้งใจจริงและความสำนึกผิดที่เขามีต่อพระองค์
มีหลายครั้งที่เขารู้สึกโดดเดี่ยวและถูกประจญให้กลับไปใช้ชีวิตเก่าๆ ในเมืองหลวงบ้านเกิดที่เขาได้ทิ้งมันมา บางเวลาเขาถูกประจญให้คิดที่จะล้มเลิกงานสร้างวัดที่เขากำลังทำ แต่อย่างไรก็ดี รัชชาเวยังคงซื่อสัตย์ต่อความตั้งใจดีของเขา
“พระเจ้าข้า ลูกจะสร้างวัดถวายพระองค์ให้สำเร็จ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม” รัชชาเวคนบาปผู้สำนึกผิดเฝ้าพร่ำอธิษฐานภาวนาต่อพระเจ้า
ในที่สุดหลังจากทำงานและสวดภาวนาอย่างหนักตลอดเวลา 60 ปี เวลานี้เขามีอายุได้ 80 ปี และกำลังยืนดูวัดที่เขาเพิ่งสร้างเสร็จด้วยความสำนึกในพระกรุณาของพระเจ้า ที่ไห้โอกาสแก่เขา แน่นอนผลงานของเขาสร้างความโกรธแค้นและอิจฉาแก่พญามาร มันส่งลูกสมุนปีศาจที่ร้ายกาจพร้อมด้วยคบเพลิงจากนรกมาเผาวัดหลังนั้นทันที
รัชชาเวผู้น่าสงสารร่ำไห้ด้วยความเสียใจอย่างสุดซึ้ง ในขณะที่เขามองดูเปลวเพลิงกำลังเผาวัดที่เขาสร้างขึ้นมาโดยใช้เวลาเกือบทั้งชีวิตของเขา และหลังจากนั้นเพียงชั่วโมงเดียว วัดทั้งหลังก็กลายเป็นเถ้าถ่าน เมื่อเห็นดังนั้นเหล่าปีศาจร้ายต่างหัวเราะเยาะเขาด้วยเสียงแหลมลึกน่าสะอิดสะเอียนยิ่งนัก
รัชชาเวพูดอะไรไม่ออก เขาได้แต่เพียงพูดซ้ำไปซ้ำมาด้วยความโศกเศร้าว่า “พระเจ้าข้า.. พระเจ้าข้า???”  ที่สุดเขากล่าวกับพระองค์ว่า “ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นอีก ลูกจะสร้างวัดของพระองค์ต่อไป..”
วันรุ่งขึ้นด้วยน้ำตาที่นองหน้า และความหวังอันริบหรี่เพราะวัยอันร่วงโรย รัชชาเวผู้ชราเริ่มงานสร้างวัดของเขาอีกครั้งหนึ่ง พระเจ้าทรงมองเห็นถึงความรัก ความสุภาพ และความซื่อสัตย์ที่รัชชาเวมีต่อพระองค์ ดังนั้นพระองค์จึงทรงส่งทูตสวรรค์จำนวนหลายร้อยองค์มาช่วยรัชชาเวในการสร้างวัดขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง เวลาผ่านไปเพียง 1 นาที วัดหลังนั้นเสร็จสมบูรณ์และคงความงดงามเหมือนวัดหลังเดิมที่ถูกทำลายลงไป
รัชชาเวผู้สำนึกผิดได้แต่มองสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความสำนึกตื้นตันใจ เขาเข้าไปในวัดด้วยความเคารพ ขอบคุณพระเจ้าและสวดภาวนา และเขาสิ้นลมหายใจในวัดหลังนั้นนั่นเอง
ชวนคิดสะกิดใจ
สิ่งที่ปีศาจใช้เวลา 1 ชั่วโมงในการทำลาย พระเจ้าสามารถสร้างขึ้นมาใหม่ภายใน 1 นาที พ่อเชื่อว่าพี่น้องหลายๆ คนอ่านเรื่องนี้แล้วคงจะรู้สึกสบายใจ มั่นใจ และไม่ท้อแท้ใจที่จะทำความดี เพราะหลายๆ ครั้งสิ่งดีๆ ที่เราพยายามทำ อาจถูกทำลายด้วยพายุแห่งความเกลียดชัง ความอิจฉาริษยา ความอาฆาตพยาบาท และอคติ หวังว่าสิ่งเหล่านี้จะไม่ทำให้ชีวิตของเราล่มสลาย นั่นก็เพราะ สิ่งที่ปีศาจใช้เวลา 1 ชั่วโมงในการทำลาย พระเจ้าสามารถสร้างขึ้นมาใหม่ภายใน 1 นาที
จากเว็บไซต์: http://www.kamsonbkk.com
 

 

เกี่ยวกับวัดฯ

  • ประวัติอาสนวิหาร
  • แม่พระอัสสัมชัญ
  • บรรณฐาน
  • สถาปัตยกรรม
  • กระจกสี
  • ภาษาลาตินในวัด

บริการต่างๆ

  • ล้างบาปทารก / Baptisms
  • แต่งงาน / Wedding
  • การขออนุญาตถ่ายภาพ

สารวัดย้อนหลัง

  • บทสนทนาจากเจ้าอาวาส
  • คิดสักนิด...สะกิดใจ...
  • ปลัดแก่ ซอย40
  • ปี 2012

บุคลากร/องค์กรต่างๆในวัด

  • พระสงฆ์
  • สำนักงานวัด
  • สภาภิบาล
  • นักขับร้อง
  • สโมสรเยาวชน

ลิงค์คาทอลิก

  • สภาสังฆราชคาทอลิกประเทศไทย
  • อัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ
  • หอจดหมายเหตุ อัครสังฆมณฑลฯ
  • สื่อมวลชนคาทอลิกประเทศไทย
Facebook-f Youtube