ฉลองธรรมาสน์นักบุญเปโตรอัครสาวก

(Chair of Saint Peter, the Apostle, feast)

“เราบอกท่านว่า  ท่านคือศิลา  และบนศิลานี้  เราจะตั้งพระศาสนจักรของเรา  ประตูนรกจะไม่มีวันชนะพระศาสนจักรได้  เราจะมอบอาณาจักรสวรรค์ให้  ทุกสิ่งที่ท่านจะผูกบนแผ่นดินนี้  จะผูกไว้ในสวรรค์ด้วย  ทุกสิ่งที่ท่านจะแก้ในแผ่นดินนี้  ก็จะแก้ในสวรรค์ด้วย” (มธ 16:18-19) ด้วยคำประกาศของพระเยซูเจ้านี้ พระองค์ได้ทรงมอบสิทธิให้นักบุญเปโตรนั่งบนธรรมาสน์แทนที่พระองค์ในฐานะเป็นเจ้าชายของบรรดาอัครสาวก (The Prince of the Apostles) มอบหมายให้ท่านได้เป็นผู้รับใช้ที่มีอำนาจเหนือพระศาสนจักรทั้งมวล เป็นเพราะศักดิ์ศรีขั้นพระสังฆราช  และความเป็นเอกในสากลจักรวาลของตำแหน่งที่สูงส่งนั้น  ซึ่งองค์พระคริสตเจ้าเองได้ทรงแต่งตั้งขึ้น  ที่ทำให้เราพากันมาฉลองในวันนี้  มากกว่าจะเน้นไปที่เก้าอี้ไม้โอคที่ปลวกกัดกินได้ที่เราคิดว่านักบุญเปโตรเคยนั่ง    ปัจจุบัน  ถ้าเราเข้าไปในมหาวิหารนักบุญเปโตร ที่กรุงวาติกัน จะมีเก้าอี้หรือธรรรมาสน์ตั้งไว้ให้สูงขึ้นด้านข้างกำแพง  ประดับตกแต่งด้วยแผ่นงาช้าง  และปิดล้อมไว้ด้วยโลหะบรอนซ์ ออกแบบโดย แบร์นีนี (Bernini) เก้าอี้นี้ได้นำออกมาต่อสาธารณะเพื่อการแสดงความเคารพครั้งสุดท้ายในปี ค.ศ. 1867  เพื่อเป็นที่ระลึกถึง 18ศตวรรษของการเป็นมรณสักขีของอัครสาวกผู้ยิ่งใหญ่

คำว่า “เก้าอี้” (หรือ ธรรมาสน์) มาจากคำภาษาลาตินว่า “sedes” ยกตัวอย่างเราเรียกสันตะสำนักโดยใช้คำภาษาอังกฤษว่า “The Holy See” หรือสำนวนภาษากรีกมีความหมายทำนองว่า “ที่นั่งของนักบุญเปโตร” ( = ภาษาลาติน Cathedra Sancti Petri ) วันฉลองนี้ยังแฝงความหมายเป็นนัยเพื่อยืนยันอำนาจของพระสันตะปาปาในข้อคำสอนของคาทอลิก  ในขณะที่อยู่ในสมณสมัยของพระสันตะปาปาองค์นั้นๆ  พระศาสนจักรจะยอมรับและให้เกียรติแด่พระองค์ในฐานะผู้สืบตำแหน่งอย่างถูกต้องของนักบุญเปโตร  ในการเป็นนายชุมพาบาลของพระศาสนจักรทั้งมวล นี่จึงเป็นต้นกำเนิดของสำนวนภาษาลาตินที่ว่า “ex cathedra” (=”from the chair” ) เพื่ออ้างถึงการประกาศอย่างสง่าของพระสันตะปาปา (ซึ่งกระทำนานๆ ครั้ง) ถึงคำนิยามข้อคำสอนที่ไม่มีทางผิดพลาดของพระองค์ (The Papal Infallibility) ซึ่งเป็นข้อความเชื่อที่คริสตชนทุกคนต้องถือตาม

(ถอดความโดย คุณพ่อ วิชา หิรัญญการ จากหนังสือ Saint Companions For Each Day; เขียนโดย A.J.M. Mausolfe และ J.K. Mausolfe)