บทสนทนาของชายชราคนหนึ่งผู้กำลังสอนเรื่องราวของชีวิตให้หลานชายฟัง
ชายชรา “ตอนนี้กำลังมีการต่อสู้อยู่ในตัวของปู่อยู่ เป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดระหว่างหมาป่าสองตัว
ตัวหนึ่งนิสัยโหดร้าย หงุดหงิดง่าย ชอบโกหก ขี้อิจฉา ละโมภ ตะกละตะกราม หยิ่งยะโส ชอบดูถูกผู้อื่น มองโลกในแง่ร้าย ชอบสงสารตัวเอง
อีกตัวหนึ่งนิสัยดี ร่าเริงสนุกสนาน ใจดี รักสงบ โอบอ้อมอารี ชอบช่วยเหลือผู้อื่น จริงใจ มองโลกในแง่ดี และมีความหวังและเชื่อในส่วนดีของคนอื่นอยู่เสมอ”
“หลานรู้มั๊ยว่าการต่อสู้แบบนี้มีอยู่ในตัวหลาน
และมนุษย์ทุกคนเช่นกัน”
หลังจากหลานชายได้ฟังและครุ่นคิดอยู่สักพักจึงถามคุณปู่ว่า
“แล้วตัวไหนชนะ ล่ะครับคุณปู่”
ชายชราจึงตอบเด็กน้อยด้วยน้ำเสียงอันนุ่มนวลว่า
“ก้อ ตัวที่หลานให้อาหารแก่มันน่ะสิ“