ขณะที่คุณหมอโรคจิตเข้าเวรในบ่ายวันหนึ่งจู่ๆก็มีคนไข้ชายร่างการผอมแห้งเดินดุ่มๆเข้ามาพร้อมกับถือกล่องใบเล็กๆ สองใบยังไม่ทันที่คุณหมอจะถามไถ่คนไข้รายนั้นก็ชิงพูดขึ้นมาด้วยสำเนียงชัดเจน
“คุณหมอครับเมื่อคืนผมเพิ่งพิสูจน์อะไรได้อย่างหนึ่ง”
“พิสูจน์อะไรเหรอ”คุณหมอกล่าวอย่างเนือยๆ
“คุณหมอรู้มั้ยว่า แมลงสาบมันฟังเสียงด้วยอะไร”
“ตามที่หมอได้เรียนมาน่ะก็คงตอบได้เลยว่าแมลงสาบย่อมฟังเสียงด้วยหนวด”
“ผิดครับหมอ”
“อ้าวแล้วมันจะด้วยอะไรล่ะ ถ้าไม่ใช่หนวด”
“เดี๋ยวผมจะพิสูจน์ให้คุณหมอดูนะว่าแท้จริงแล้วแมลงสาบมันฟังเสียงด้วยอะไร”
ว่าพลางก็เปิดฝากล่องและหยิบแมลงสาบขึ้นมาตัวนึง พร้อมกับเด็ดหยวดมันทิ้งไปและวางลงบนพื้นห้อง “ไป้…”คนไข้ตรบมือเสียงดัง
เจ้าแมลงสาบก็วิ่งจู้ดหายเข้าไปในซอกโต๊ะ
“เห็นมั้ยหมอมันยังคงได้ยินอยู่เลย”
แล้วก็หยิบแมลงสาบตัวที่สองออกมาจากอีกกล่องนึงแล้วทำการเด็ดขาทั้งหมดทิ้งไปและวางบนพื้นเช่นเดิมพร้อมกับปรบมือไล่ “ไป้..”
เจ้าแมลงสาบยังคงแน่นิ่งจะมีก็แต่หนวดเท่านั้นที่กระดิกไปมา
“เห็นมั้ยล่ะหมอว่ามันไม่ได้ยินที่ผมไล่เพราะมันฟังเสียงด้วยขาเมื่อผมเด็ดขามันออก มันจึงไม่ได้ยินอะไรเลย …คุณหมอ “?????