Author: assump

ข้อคิดวันอาทิตย์ที่ 27 เทศกาลธรรมดาปีC ลก17: 5-10; ฮบก2: 4…ถ้าท่านมีความเชื่อเท่าเมล็ดมัสตาร์ดและพูดกับต้นหม่อนต้นนี้ว่า“จงถอนรากแล้วไปขึ้นอยู่ในทะเลเถิด” ต้นหม่อนต้นนั้นก็จะเชื่อฟังท่าน…เมื่อท่านได้ทำตามคำสั่งทุกประการแล้วจงพูดว่า“ฉันเป็นผู้รับใช้ที่ไร้ประโยชน์เพราะฉันทำตามหน้าที่ที่ต้องทำเท่านั้น”…”ผู้ชอบธรรมจะมีชีวิตเพราะความซื่อสัตย์”           การรับใช้พระเจ้ามิใช่เป็นหน้าที่แต่เป็นสิทธิพิเศษ…คุณภาพที่สำคัญที่สุดสำหรับการรับใช้นั้นก็คือ“ความรัก”…เราได้นำจิตตารมณ์ใดในการมากราบไหว้นมัสการพระเจ้าในพิธีบูชาขอบพระคุณและในการรับใช้พระเจ้า? […]

แทนคิดสักนิด…สะกิดใจ สาส์นของสมเด็จพระสันตะปาปาฟรานซิส สำหรับวันของผู้อพยพและผู้ลี้ภัยสากลครั้งที่105 ประจำปีค.ศ. 2019 (วันอาทิตย์ที่29 กันยายนค.ศ. 2019) “นี่ไม่ใช่เพียงแค่ผู้อพยพเท่านั้น แต่…” […]

ข้อคิดวันอาทิตย์ที่26 เทศกาลธรรมดาปีC ลก16: 19-31…ลูกเอ๋ยจงจำไว้ว่าเมื่อยังมีชีวิตลูกได้รับแต่สิ่งดีๆส่วนลาซารัสได้รับแต่สิ่งเลวๆบัดนี้เขาได้รับการบรรเทาใจที่นี่ส่วนลูกต้องรับทรมาน… พระเยซูเจ้าได้ทรงเล่าเรื่องอุปมาของเศรษฐีคนหนึ่งที่ไม่รู้จักแบ่งปันแม้กระทั่งเศษอาหารจากโต๊ะอาหารของตนให้กับลาซารัสคนยากจนที่กำลังจะอดตายกำลังนั่งอยู่ที่ปากประตูบ้าน…ความชั่วร้ายที่ยิ่งใหญ่ประการหนึ่งของคนเราในสมัยนี้ก็คือการเพิกเฉยหรือความไม่รู้สึกยินดียินร้ายต่อเพื่อนพี่น้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อคนขัดสนคนยากไร้น่าสงสารคนด้อยโอกาสฯลฯ…ที่จริงพวกเราทุกคนต่างก็เป็นคนยากจนเป็นคนขอทานเฉพาะพระพักตร์พระเจ้า…ให้เราได้วอนขออภัยจากพระองค์ที่เรามีพฤติกรรมเย็นชาต่อคนที่โชคร้ายกว่าเรา ข้อคิด…วันนี้พระวาจาของพระเจ้าเตือนใจเราว่าทรัพย์สมบัติเป็นวิธีการหรือเครื่องมือในการใช้ชีวิตมิใช่เป็นเป้าหมาย…เราแต่ละคนจะต้องมีปรีชาญาณที่แท้จริงคือจะต้องรู้ว่าอะไรที่สำคัญกว่าในชีวิตของเราเราต้องรู้จักกำหนดความสัมพันธ์ที่ถูกต้องระหว่างวิธีการและเป้าหมายระหว่างทรัพย์สมบัติและโชคชะตาสุดท้ายของชีวิตของเราและดังนี้เราก็จะแน่ใจได้ว่าอะไรที่สำคัญกว่าในชีวิตของเราและอะไรที่มีความสำคัญน้อยกว่า อยากให้เราได้ไตร่ตรองดูโดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องอุปมา“เศรษฐีกับลาซารัส” ซึ่งเราสามารถเรียนรู้ได้ในเรื่องดังต่อไปนี้ ให้ใช้ทรัพย์สมบัติอย่างถูกต้อง…เรื่องอุปมาของวันนี้เชิญชวนเราให้ไตร่ตรองว่าจะต้องใช้ทรัพย์สมบัติอย่างไรมากกว่าที่จะไปไตร่ตรองเรื่องของการต้องทนทุกข์ทรมานพระเยซูเจ้ากำลังเตือนใจเรามิให้ใส่ใจในเรื่องของวิธีการหรือเครื่องมือมากไปกว่าเป้าหมาย…อย่าให้ทรัพย์สมบัติขัดขวางเรามิให้มีความเป็นคนมากขึ้นตรงข้ามเราต้องยอมให้ทรัพย์สมบัติทำให้เราเป็นหนึ่งเดียวกับผู้ที่ขัดสนมากยิ่งขึ้น…พระเยซูเจ้าได้พูดถึงอนาคตของผู้เป็นเศรษฐีซึ่งไม่ยอมแบ่งปันทรัพย์สมบัติของตนให้กับคนขัดสนคนที่ต้องการความช่วยเหลือ…พระองค์ไม่ได้บอกว่าทรัพย์สมบัติเป็นสิ่งชั่วร้ายหรือไม่จำเป็นสำหรับชีวิต…แน่นอนเศรษฐีจะไม่สามารถนำทรัพย์สมบัติของตนเข้าไปในโลกหน้า…เศรษฐีคนนั้นคิดได้และเป็นทุกข์กลับใจแต่ว่าช้าเกินไปไม่ทันการณ์ส่วนลาซารัสได้รับความสุขที่คงอยู่เป็นนิรันดร์เป็นรางวัลตอบแทน ให้วางใจในพระเจ้าไม่ใช่ในทรัพย์สมบัติ…เรื่องอุปมามิได้บอกว่าเศรษฐีได้ทรัพย์สมบัติมาอย่างไม่ถูกต้อง…พระวรสารไม่ได้กล่าวโทษความเป็นเศรษฐีของใครแต่กล่าวโทษเศรษฐีที่ไม่ใส่ใจต่อคนขัดสนคนที่ต้องการความช่วยเหลือ […]

แทนคิดสักนิด…สะกิดใจ 21 กันยายน ฉลองนักบุญมัทธิว อัครสาวกและผู้นิพนธ์พระวรสาร (St. Matthew, Apostle and Evangelist, […]

ข้อคิดวันอาทิตย์ที่25 เทศกาลธรรมดาปีC ลก16: 1-13…ไม่มีผู้ใดเป็นข้าสองเจ้าบ่าวสองนายได้เขาจะชังนายคนหนึ่งและจะรักนายอีกคนหนึ่งเขาจะจงรักภักดีต่อนายคนหนึ่งและจะดูหมิ่นนายอีกคนหนึ่ง…ท่านทั้งหลายจะปรนนิบัติรับใช้พระเจ้าและเงินทองพร้อมกันไม่ได้         สิ่งที่ผู้คนในโลกนิยมนับถือและอยากได้มากที่สุดอย่างหนึ่งก็น่าจะเป็นทรัพย์สมบัติเงินทอง…พระเยซูเจ้าได้ทรงบอกกับพวกเราว่า”ท่านทั้งหลายจะปรนนิบัติรับใช้พระเจ้าและเงินทองพร้อมกันไม่ได้”…เราต่างพร้อมใจกันมาในบ้านของพระเจ้าก็เพื่อที่จะกราบไหว้นมัสการพระองค์มิใช่ด้วยคำพูดของเราเท่านั้นแต่ว่าด้วยหัวใจของเราด้วย ข้อคิด…การใช้เงินทองของเราบนโลกใบนี้เป็นการทดสอบอย่างดีของการเป็นเจ้านายของพระเยซูคริสตเจ้าสำหรับพวกเราที่เป็นคริสตชนคือเราจะเลือกเอาพระคริสตเจ้าหรือเราจะเลือกเอาเงินทอง… ถ้าหากเราคิดว่าเงินทองคือเป้าหมายสำหรับชีวิตของเรามันก็จะล่อให้เราติดกับดักของมันอย่างรวดเร็วและจะตัดเราออกจากพระเจ้าและจากเพื่อนมนุษย์ ให้เราใช้ทรัพยากรของเราอย่างชาญฉลาดเพราะว่าทรัพยากรต่างๆเหล่านี้เป็นของพระเจ้ามิใช่เป็นของเรา มนุษย์เราสามารถใช้เงินทองไปในทางที่ดีและไม่ดีให้เราได้ใช้เงินทองที่เรามีอยู่สำหรับสิ่งดีๆ […]

แทนคิดสักนิด..สะกิดใจ 14  กันยายน ฉลองเทิดทูนไม้กางเขน (The Exaltation of the Holy Cross, […]

ข้อคิดวันอาทิตย์ที่ 24 เทศกาลธรรมดา ปี C ลก15: 1-32…ในสวรรค์จะมีความยินดีเพราะคนบาปคนหนึ่งกลับใจ…ทูตสวรรค์ของพระเจ้าจะมีความยินดีเช่นเดียวกันเมื่อคนบาปคนหนึ่งกลับใจ…เราจำเป็นต้องเลี้ยงฉลองและชื่นชมยินดีเพราะน้องชายคนนี้ของลูกตายไปแล้วกลับมีชีวิตอีกหายไปแล้วได้พบกันอีก… การทำบาปคือการออกห่างจากพระเจ้า…มีใครในพวกเราที่กล้าพูดว่าตนไม่เคยออกห่างจากพระเจ้าเลย…แต่ว่าพระเยซูเจ้าพระผู้เลี้ยงแกะที่ดีได้เสด็จมาตามหาพวกเราและพระองค์ทรงรู้สึกดีใจเมื่อได้พบพวกเรา…ให้เราได้ขออภัยโทษจากพระเจ้าสำหรับพฤติกรรมต่างๆของเราที่ได้ทำให้ตัวเราต้องออกห่างจากพระองค์… ข้อคิด…มีบางคนกล่าวว่าทำไมคนเลี้ยงแกะจึงต้องทำให้เรื่องแกะตัวเดียวที่หายไปกลายเป็นเรื่องใหญ่โตเมื่อยังมีแกะอื่นๆอีกตั้งเก้าสิบเก้าตัวที่ยังต้องเลี้ยงดูและเอาใจใส่และทำไมหญิงคนนั้นจึงต้องยุ่งอยู่กับเหรียญที่หายไปเพียงเหรียญเดียวและทำไมผู้เป็นบิดาจึงต้องให้ความสำคัญอย่างมากกับบุตรชายคนเล็กที่เอาทรัพย์ส่วนที่เป็นมรดกไปผลาญเสียจนหมดสิ้น ในชีวิตของเราอาจจะมีหลายสิ่งหลายอย่างเมื่ออยู่กับตัวเราเรามักจะไม่ได้ให้ความสำคัญมากเท่าใดนักต้องรอจนกว่าสิ่งนั้นจะหายไปสูญไปเสียก่อนเราจึงจะสามารถแลเห็นความสำคัญของมันดังตัวอย่างเรื่องอุปมาทั้งสามเรื่องของพระเยซูเจ้าในพระวรสารของวันนี้ซึ่งต้องการจะบอกเราว่าสิ่งๆหนึ่งจะกลายเป็นสิ่งมีค่ายิ่งสำหรับเราเพราะมันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของเราและเราได้ลงทุนลงแรงอย่างมากเพื่อให้ได้มันมาและเพื่อให้มันอยู่กับเรา และในพระวรสารของวันนี้เราจะแลเห็นท่าทีสองอย่างที่แตกต่างกันระหว่างท่าทีของชาวฟาริสี–ธรรมาจารย์ที่เป็นศัตรูกับคนบาปและท่าทีของพระเยซูเจ้าที่เป็นเพื่อนกับคนบาป…เพราะ“บุตรแห่งมนุษย์ได้เสด็จมาก็เพื่อที่จะตามหาและช่วยให้รอดพันผู้ที่ได้พลัดหลงหรือได้สูญหายไป” ซึ่งเราสามารถแลเห็นและสัมผัสได้ในเรื่องอุปมา“ลูกล้างผลาญ” ของพระเยซูเจ้าที่จริงผู้เป็นบิดาก็ได้สูญเสียบุตรทั้งสองคนคนหนึ่งก็ได้สูญหายไปในประเทศห่างไกลของลูกคนเล็กส่วนอีกคนหนึ่งได้สูญหายไปในถิ่นทุรกันดารแห่งความเป็นศัตรูหรือการผูกใจเจ็บของลูกคนโต…ลูกคนเล็กอยากจะลองใช้ชีวิตที่แตกต่างออกไปจากชีวิตที่บ้านแต่ในที่สุดก็พบกับความผิดหวัง…ส่วนลูกคนโตแม้จะอยู่ที่บ้านไม่ได้ไปไหนก็ไม่ได้ช่วยให้เขาเข้าใจและยอมรับผู้ที่อยู่ด้วยกันกับเขาซึ่งเป็นน้องชายและบิดากลับแสดงอาการโกรธเคืองไม่ยอมเข้าบ้านไปแสดงความยินดีกับผู้เป็นพ่อและน้องชาย แน่นอนผู้เป็นพ่อย่อมรักลูกทั้งสองพร้อมทั้งตั้งความหวังไว้ว่าลูกทั้งสองจะรักและยอมรับซึ่งกันและกัน…ท่าทีของผู้เป็นพ่อสะท้อนให้เห็นถึงความใจกว้างของพระบิดาเจ้าและของพระเยซูเจ้าที่มีต่อคนบาป…พระเยซูเจ้าทรงมีลูกทั้งสองคนในผู้ฟังคำเทศน์สอนของพระองค์ซึ่งเป็นทั้งชาวฟาริสี–ธรรมาจารย์และประชาชนคนบาป […]

แทนคิดสักนิด…สะกิดใจ วันที่8 กันยายนฉลองแม่พระบังเกิด (The Nativity of the Blessed Virgin Mary, […]

ข้อคิดวันอาทิตย์ที่23 เทศกาลธรรมดาปีC         ลก14: 25-33…ถ้าผู้ใดติดตามเราโดยไม่รักเรามากกว่าบิดามารดาภรรยาบุตรพี่น้องชายหญิงและแม้กระทั่งชีวิตของตนเองผู้นั้นเป็นศิษย์ของเราไม่ได้…ผู้ใดไม่แบกกางเขนของตนและติดตามเราผู้นั้นเป็นศิษย์ของเราไม่ได้…         เรามักจะวัดค่าของคนจากความเสียสละที่อุทิศให้กับงานที่ได้รับมอบหมาย…เราคงไม่สามารถคาดหวังที่จะเป็นผู้ติดตามที่แท้จริงของพระคริสต์ได้โดยที่ไม่ต้องออกแรง…ให้เราได้ทำไตร่ตรองว่าการเป็นคริสตชนสำหรับเราให้ความหมายอะไร?…และมีผลกระทบต่อชีวิตของเราอย่างไรบ้าง?…ให้เราอธิษฐานขออภัยโทษจากพระเจ้าที่เรายอมปล่อยให้ความกล้าๆกลัวๆและความเห็นแก่ตัวเข้ามาครอบงำตัวเราทำให้เราอ่อนแอที่จะอุทิศตนเพื่อพระเจ้า         […]

แทนคิดสักนิด…สะกิดใจ 29 สิงหาคม ระลึกถึงนักบุญยอห์น บัปติสต์ ถูกตัดศีรษะ  (Beheading of St John […]