Author: assump

ข้อคิดวันอาทิตย์ที่ 17เทศกาลธรรมดาปีC ลก11:1-13…เมื่อท่านทั้งหลายอธิฐานภาวนาจงพูดว่า“ข้าแต่พระบิดาพระนามพระองค์จงเป็นที่สักการะพระอาณาจักรจงมาถึง…โปรดประทานอภัยแก่ข้าพเจ้าทั้งหลายเหมือนข้าพเจ้าทั้งหลายให้อภัยแก่ผู้อื่น…” พระเยซูเจ้านอกจากจะได้สอนให้ศิษย์ของพระองค์อธิษฐานภาวนา“บทข้าแต่พระบิดา” แล้วพระองค์ยังได้บอกกับพวกเราอีกว่า“จงขอเถิดแล้วท่านจะได้รับจงแสวงหาเถิดแล้วท่านจะพบจงเคาะประตูเถิดแล้วเขาจะเปิดประตูรับท่าน”…พระองค์ทรงต้องการให้เราเข้าหาพระเจ้าเพื่อขอความช่วยเหลือจากพระองค์ด้วยความเชื่อมั่นและอย่างยืนหยัดไม่ย่อท้อ ข้อคิด…บทข้าแต่พระบิดาจะต้องเป็นบทภาวนาบทแรกและที่สำคัญที่สุดในบรรดาบทภาวนาทั้งหลายของคริสตชนแม้ว่าจะเป็นบทภาวนาสั้นๆแต่ก็กินใจความทั้งหมดเท่าที่ต้องการพูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างเรากับพระเจ้าและเรากับเพื่อนพี่น้องโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องของการรู้จักให้อภัยรวมทั้งสอนว่าเราควรจะภาวนาขออะไรและขออย่างไรจากพระเจ้า บทข้าแต่พระบิดาบรรจุโปรแกรมทั้งหมดสำหรับการเจริญชีวิตของคริสตชนด้วยจิตตารมณ์ของพระคริสตเจ้านั่นก็คือบทภาวนาข้าแต่พระบิดานอกจากจะต้องเป็นบทภาวนาของคริสตชนแล้วจะต้องเป็นชีวิตของคริสตชนด้วย ส่วนแรกของบทข้าแต่พระบิดา…เกี่ยวกับพระเจ้า…โดยเริ่มจากการรับรู้ว่ามีพระเจ้าและเราเรียกพระองค์ว่า“พระบิดา” ดังนั้นเราทุกคนก็เป็นบุตรของพระองค์ แล้วนั้นเราก็ถวายสักการะแด่พระนามของพระองค์ซึ่งเท่ากับเป็นการกราบไหว้นมัสการพระองค์ […]

แทนคิดสักนิด…สะกิดใจ 25 กรกฏาคม ฉลองนักบุญยากอบอัครสาวก(องค์ใหญ่) นักบุญยากอบกับนักบุญยอห์นผู้นิพนธ์พระวรสารเป็นบุตรของเศเบดีซึ่งเป็นชาวประมงที่มั่งคั่งแห่งทะเลสาบกาลิลีแม่ของพวกท่านชื่อนางซาโลเม่บางคนเชื่อว่าเป็นน้องสาวของพระแม่มารีย์ถ้าเป็นเช่นนี้สองพี่น้องผู้ได้ได้สมญาว่า“บุตรแห่งฟ้าร้อง” ก็จะเป็นลูกพี่ลูกน้องของพระเยซูเจ้า สองพี่น้องช่วยบิดาเขาทำงานและเป็นหุ้นส่วนกับซีโมนเปโตรและน้องชายอันดรูสี่คนนี้ดูเหมือนได้รับความนับถือในบรรดาอัครสาวกซึ่งอาจเนื่องมาจากเรื่องเล่าที่นางซาโลเม่มาขอร้องพระเยซูเจ้าให้ลูกทั้งสองอยู่เบื้องขวาและซ้ายในพระอาณาจักรของพระองค์ นักบุญเปโตรนักบุญยากอบและนักบุญยอห์น(ซึ่งถือว่าเป็นสัญลักษณ์ของความเชื่อความหวังไว้ใจและความรัก) เป็นกลุ่มศิษย์ที่ได้รับอภิสิทธิ์เป็นพยานการที่องค์พระเป็นเจ้าทรงปลุกลูกสาวของไยรัสให้คืนชีวิตขึ้นมาและเมื่อพระองค์ประจักษ์พระวรกายต่อหน้าอัครสาวกรวมทั้งสุดท้ายที่ทรงเข้าตรีทูตที่สวนเกธเสมนี นักบุญยากอบเป็นอัครสาวกองค์แรกที่เป็นมรณสักขีกษัตริย์เฮร็อดอากริปปาที่1 […]

ข้อคิดอาทิตย์ที่16 เทศกาลธรรมดาปีC ลก10: 38-42…พระเยซูเจ้าเสด็จเข้าไปในหมู่บ้านแห่งหนึ่งสตรีผู้หนึ่งชื่อมาร์ธารับเสด็จพระองค์ที่บ้านนางมีน้องสาวชื่อมารีย์นั่งอยู่แทบพระบาทของพระองค์คอยฟังพระวาจา… พระเยซูเจ้าได้เสด็จมาบ้านของมาร์ธาและมารีย์…มาร์ธาก็ยุ่งอยู่กับการต้อนรับแขกพิเศษท่านนี้ส่วนมารีย์กลับนั่งที่แทบพระบาทของพระองค์พลางฟังพระวาจาของพระองค์…ในระหว่างพิธีมิสซาบูชาขอบพระคุณนี้เราต่างก็มีโอกาสที่จะทำสิ่งที่มารีย์ได้ทำคือการใช้เวลาช่วงหนึ่งเฉพาะพระพักตร์พระเจ้าเพื่อฟังพระวาจาของพระองค์ดังนั้นให้เราได้ปลุกเร้าความเชื่อของเราให้ตื่นตัวเฉพาะพระพักตร์พระองค์ก่อนที่เราจะร่วมในพิธีมิสซาบูชาขอบพระคุณ ข้อคิด…บทอ่านแรกจากหนังสือปฐมกาลซึ่งเล่าเรื่องของมหาบุรุษอับราฮัมและพระวรสารที่เล่าเรื่องของมาร์ธาและมารีย์…ทั้งสองเรื่องนี้เป็นเรื่องของการรู้จักต้อนรับแขกทั้งแปลกหน้าและไม่แปลกหน้าการต้อนรับแขกนี้เป็นคุณธรรมที่ได้รับการยกย่องมากในหมู่คนโบราณและแม้กระทั่งทุกวันนี้ก็ยังถือว่าเป็นคุณธรรมที่จำเป็นและน่ารักอย่างยิ่ง ในบทอ่านแรก(ปฐก18: 1-10) เราได้แลเห็นว่าเมื่อชายแปลกหน้าสามท่านได้ปรากฏตัวให้ท่านอับราฮัมท่านได้มีปฏิกิริยาตอบสนองด้วยการต้อนรับขับสู้ทันทีทันใดอย่างไรและพระยาห์เวห์ได้ทรงประทานรางวัลให้แก่ท่านอย่างไรบ้าง จากภาพของมหาบุรุษอับราฮัมในบทอ่านแรกนั้นก็จะช่วยทำให้เราเข้าใจพระวรสารได้ดีขึ้น…เข้าใจมาร์ธาและมารีย์น้องสาวที่ทำการต้อนรับพระเยซูเจ้าได้เป็นอย่างดีอย่างไรก็ตามเราจะแลเห็นภาพที่ขัดแย้งกันระหว่างการกระทำของมาร์ธากับการอุทิศตนให้กับองค์พระเยซูเจ้าอย่างเงียบๆของมารีย์ซึ่งมิได้หมายความว่าสิ่งที่มาร์ธากระทำนั้นไม่มีความสำคัญแต่ประการใดเพียงแต่บอกให้เรารู้ว่ามารีย์ได้เลือกเอาบางสิ่งบางอย่างที่สำคัญกว่าที่ดีกว่าไปคือสิ่งที่ต้องมาก่อนสำหรับมารีย์ก็คือการฟังพระวาจาขององค์พระเยซูเจ้า […]

แทนคิดสักนิด…สะกิดใจ 11กรกฎาคม ระลึกถึง นักบุญ เบเนดิกต์ เจ้าอธิการ (St. Benedict, Abbot, memorial) […]

ข้อคิดวันอาทิตย์ที่ 15เทศกาลธรรมดาปีC           ลก10: 25-37…ชาวสะมาเรียผู้หนึ่งเดินทางผ่านมาใกล้ๆเห็นชายที่ถูกโจรปล้นก็รู้สึกสงสารจึงเดินเข้าไปหาเทน้ำมันและเหล้าองุ่นลงบนบาดแผลแล้วพันผ้าให้นำเขาขึ้นหลังสัตว์ของตนพาไปถึงโรงแรมแห่งหนึ่งและช่วยดูแลเขา… วันนี้เราได้ยินได้ฟังเรื่องอุปมา“ชาวซามาเรียผู้ใจอารี” ที่พระเยซูเจ้าทรงต้องการสอนเราว่าพระเจ้าทรงประสงค์ให้เราได้ใส่ใจซึ่งกันและกัน…ทั้งสมณะและชาวเลวีคนนั้นสมควรที่จะต้องถูกลงโทษเพราะบาปประการหนึ่งซึ่งไม่ใช่เพราะเป็นการกระทำแต่เพราะเป็นการละเลยเพราะทั้งสองคนไม่ยอมที่จะช่วยเหลือชายคนนั้นที่ถูกโจรปล้นและถูกทุบตี…บาปของการละเลยอาจจะเป็นบาปที่เลวร้ายที่สุดของเราแต่ว่าเราบ่อยๆครั้งกลับคิดว่ามันไม่ใช่บาป […]

แทนคิดสักนิด…สะกิดใจ 3กรกฎาคม ฉลองนักบุญโทมัส อัครสาวก (St. Thomas, Apostle, feast)  นักบุญโทมัส  หรือชื่อในภาษากรีกเรียกท่านว่า […]

ข้อคิดวันอาทิตย์ที่ 14 เทศกาลธรรมดาปีC         ลก10: 1-12. 17–20…ข้าวที่จะเกี่ยวมีมากแต่คนงานมีน้อยจงวอนขอเจ้าของนาให้ส่งคนงานมาเก็บเกี่ยวข้าวของพระองค์เถิด… พระเยซูเจ้าได้ทรงส่งพวกศิษย์ของพระองค์ให้ไปเทศน์สอนชาวบ้านให้เป็นผู้นำสันติไปให้พวกเขาให้ไปช่วยรักษาโรคภัยไข้เจ็บและนำข่าวดีแห่งพระอาณาจักรของพระเจ้าไปให้พวกเขา…ก่อนที่เราจะสามารถแบ่งปันสิ่งดีๆดังกล่าวให้กับคนอื่นเราจำเป็นต้องมีสิ่งต่างๆเหล่านี้ก่อน…ให้เราได้หันไปหาพระเจ้าพระผู้ได้ทรงประทานพระพรเหล่านี้มาให้เราพลางขอบพระคุณพระองค์     […]

สมณสารเกี่ยวกับพระหฤทัยของพระเยซูเจ้า สวัสดีครับพี่น้องที่รักพบกันอีกครั้งใน“คิดสักนิด..สะกิดใจ”ในอาทิตย์ของการสมโภชนักบุญเปโตรและเปาโลอัครสาวกสองนักบุญผู้ยิ่งใหญ่สองเสาหลักผู้วางรากฐานให้แก่พระศาสนจักรแต่อย่างไรก็ตามในวันศุกร์ที่ผ่านมาเราคริสตชนก็มีการฉลองยิ่งใหญ่อีกวันในปฎิทินของพระศาสนจักรนั่นคือด้วยการสมโภชพระหฤทัยของพระเยซูเจ้าหัวใจของพระเยซูเจ้าที่ทรงรักมนุษย์ทุกคนทั้งคนชอบธรรมและคนบาปทรงเป็นลูกแกะบูชายัญที่ถูกประหารเพื่อความรอดพ้นของมนุษยชาติและบ่อเกิดแห่งพระหรรษทานอันอุดมสำหรับมนุษย์ทุกคนดังที่นักบุญยอห์นกล่าวไว้ว่า“เมื่อเราจะถูกยกขึ้นจากแผ่นดินเราจะดึงดูดทุกคนเข้ามาหาเรา”(ยน.12:32) ดังนั้นคอลัมน์ในอาทิตย์นี้จึงขอนำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับสมณสารเกี่ยวกับพระหฤทัยของพระเยซูเจ้าดังนี้ ในปี1856 พระสันตะสำนักทรงอนุญาตให้คริสตชนทั่วโลกทำวันฉลองพระหฤทัยของพระเยซูเจ้าและตั้งแต่เวลานั้นเป็นต้นมาสมเด็จพระสันตะปาปาทุกองค์ทรงส่งเสริมความเลื่อมใสศรัทธาต่อพระหฤทัยอย่างเป็นทางการ  ในปี1899 สมเด็จพระสันตะปาปาเลโอที่13 ทรงประกาศพระสมณสาสน์“ปีศักดิ์สิทธิ์”(Annum Sacrum) ทรงอธิบายหลักการทางเทววิทยาของการมอบถวายตน(consecration) […]

ข้อคิดวันสมโภชนักบุญเปโตรและเปาโลอัครสาวก มธ16: 13-19…ท่าน(นักบุญเปโตร)คือศิลาและบนศิลานี้เราจะตั้งพระศาสนจักรของเราประตูนรกไม่มีวันชนะพระศาสนจักรได้เราจะมอบกุญแจอาณาจักรสวรรค์ให้ทุกสิ่งที่ท่านจะผูกบนแผ่นดินนี้จะผูกไว้ในสวรรค์ด้วยทุกสิ่งที่ท่านจะแก้บนแผ่นดินนี้ก็จะแก้ในสวรรค์ด้วย          …สำหรับข้าพเจ้า(นักบุญเปาโล) นั้นชีวิตของข้าพเจ้ากำลังจะถูกถวายเป็นเครื่องบูชาอยู่แล้วถึงเวลาแล้วที่ข้าพเจ้าจะต้องจากไปข้าพเจ้าต่อสู้มาอย่างดีแล้วข้าพเจ้าวิ่งมาถึงเส้นชัยแล้วข้าพเจ้ารักษาความเชื่อไว้แล้วยังเหลืออยู่ก็เพียงมงกุฎแห่งความชอบธรรมซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงพิพากษาอย่างเที่ยงธรรมจะประทานให้ข้าพเจ้าในวันนั้น ก่อนที่เราจะร่วมในพิธีมิสซาบูชาขอบพระคุณให้เราได้ไตร่ตรองดูซิว่าเราได้มีความมุ่งมั่นในการติดตามองค์พระเยซูเจ้าตามแบบอย่างของอัครสาวกเปโตรและเปาโลมากน้อยเพียงใด? ข้อคิด…การสมโภชนักบุญเปโตรและเปาโลในวันนี้เป็นการสมโภชที่เก่าแก่ที่สุดวันหนึ่งของพระศาสนจักรและที่จริงเป็นการสมโภชที่มีมาก่อนการสมโภชพระเยซูเจ้าทรงบังเกิดหรือวันคริสต์มาสเสียอีก…ตั้งแต่ศตวรรษที่4 แล้วที่ในวันสมโภชนี้มีการถวายพิธีมิสซาบูชาขอบพระคุณ3 มิสซาด้วยกันคือที่มหาวิหารนักบุญเปโตรในนครรัฐวาติกันมิสซาหนึ่งที่มหาวิหารนักบุญเปาโลนอกกำแพงเมืองอีกมิสซาหนึ่งและมิสซาที่สามที่คาตากอมบ์นักบุญเซบาสเตียนซึ่งเชื่อกันว่าศพของท่านนักบุญอัครธรรมทูตผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสองคงจะถูกซ่อนไว้ณที่นี้เป็นระยะเวลาหนึ่ง นักบุญเปโตรเป็นชาวประมงคนหนึ่งของตำบลเบทไซดา(ลก5: […]

วันผู้ลี้ภัยโลก(20 มิถุนายน) ผู้ลี้ภัย(refugee) หมายถึงบุคคลที่อยู่นอกประเทศต้นกำเนิดหรือประเทศที่มีถิ่นฐานประจำเพราะเขาผู้นั้นประสบกับภัยอันเกิดแต่การตามล่าการกดขี่ด้วยเหตุทางเชื้อชาติศาสนาสัญชาติความเห็นทางการเมืองหรือการเป็นสมาชิกของกลุ่มสังคมที่ถูกตามล่าบางครั้งอาจเรียกผู้ลี้ภัยว่าผู้ขอที่ลี้ภัย(asylum seeker) จนกว่าจะได้รับการยอมรับสถานภาพของผู้ลี้ภัย ค่ายผู้ลี้ภัยเป็นสถานที่ที่สร้างโดยรัฐบาลหรือองค์กรที่ไม่ใช่องค์กรของรัฐ(NGO: Non Governmental Organization) […]