Author: assump

ข้อคิดอาทิตย์ที่5 เทศกาลปัสกาปีC         ยน13: 31-35…เราให้บทบัญญัติใหม่แก่ท่านทั้งหลายให้ท่านรักกันและกัน…เรารักท่านทั้งหลายอย่างไรท่านก็จงรักกันอย่างนั้นเถิด…         ”จงรักกันและกันเหมือนกับที่เรารักพวกท่าน”…เป็นพระบัญญัติและคำสั่งสอนที่สำคัญที่สุดขององค์พระเยซูเจ้าและพระบัญญัติทุกข้อก็รวมอยู่ในนี้…ความผิดพลาดในชีวิตของคริสตชนส่วนใหญ่แล้วก็คือความผิดพลาดในเรื่องของความรักนั่นเอง…ให้เราได้ลองไตร่ตรองหรือคิดถึงคนที่เรารู้สึกมีความยากลำบากที่จะต้องรักเขาพูดกับเขาทำอะไรร่วมกับเขาฯลฯ…ขอพระเยซูเจ้าโปรดช่วยเหลือเราให้มีจิตใจเหมือนกับพระองค์โดยรักผู้อื่นอย่างไม่เลือกหน้า         […]

แทนคิดสักนิด…สะกิดใจ โอกาสครบ 35 ปี การเสด็จเยือนประเทศไทย ของนักบุญยอห์นปอลที่ 2 พระสันตะปาปา 10-11 พฤษภาคม […]

ข้อคิดอาทิตย์ที่4 เทศกาลปัสกาปีC ยน10: 27-30…แกะของเราย่อมฟังเสียงของเราเรารู้จักมันและมันก็ตามเราเราให้ชีวิตนิรันดรกับแกะเหล่านั้นและมันจะไม่พินาศเลยตลอดนิรันดร… ในพระวรสารของวันนี้พระเยซูเจ้าพระผู้เลี้ยงแกะที่ดีบอกกับพวกเราว่า“เรารู้จักแกะของเราแกะของเราย่อมฟังเสียงของเราและมันก็ตามเรา”…ให้เราได้หยุดไตร่ตรองสักครู่หนึ่งถึงความผิดพลาดของเราในการตอบสนองต่อการเรียกของพระเจ้าในการติดตามองค์พระเยซูเจ้าและต่อความรักและความใส่ใจที่พระองค์ได้ทรงมีต่อเราแต่ละคน ข้อคิด…ภาพลักษณ์ของพระเยซูเจ้าที่เป็นนายชุมพาบาลหรือผู้เลี้ยงแกะที่ดีเป็นภาพลักษณ์ที่งดงามภาพหนึ่งที่เราคริสตชนมีต่อองค์พระเยซูเจ้าในฐานะที่เราเป็นฝูงแกะของพระองค์…ภาพลักษณ์นี้เป็นการอธิบายถึงพระองค์เองและอธิบายถึงพันธกิจของพระองค์ด้วย ลูกจ้างเป็นเพียงผู้ดูแลฝูงแกะลูกจ้างไม่ใช่เจ้าของแกะและเขาจะวิ่งหนีทันทีถ้าเห็นสุนัขป่าเข้ามาใกล้…พระเยซูเจ้าทรงเป็นผู้เลี้ยงแกะที่ดีเพราะฝูงแกะเป็นของพระองค์และพระองค์ทรงพร้อมเสมอที่จะสละชีวิตของพระองค์เพื่อแกะเหล่านั้น พระเยซูเจ้าทรงให้คำมั่นสัญญาอย่างประเสริฐสุดกับผู้ที่เป็นของพระองค์ว่าพระองค์จะไม่ปล่อยให้มีผู้ใดพินาศไป…พระเยซูเจ้าทรงเอาพระทัยใส่ต่อบรรดาแกะที่พระบิดาทรงมอบไว้ให้กับพระองค์แกะที่เป็นของพระองค์จะปลอดภัยเมื่ออยู่กับพระองค์เพราะพระอานุภาพของพระบิดาเจ้าทรงสถิตอยู่กับพระองค์(เพราะพระองค์และพระบิดาทรงเป็นหนึ่งเดียวกัน) และพระองค์จะทรงนำแกะเหล่านี้ไปยังทุ่งหญ้าแห่งชีวิตนิรันดร์ ความรู้สึกถึงการเป็นของพระเยซูเจ้าการเป็นที่รู้จักและการได้รับความรักจากพระองค์เป็นความบรรเทาใจและความอุ่นใจอย่างมหาศาลสำหรับผู้ที่ติดตามพระองค์แล้วใครเล่าจะไม่อยากเป็นแกะที่อยู่ในฝูงแกะของพระองค์ […]

แทนคิดสักนิด…สะกิดใจ อัฐมวารปัสกาสัปดาห์สีขาว หลังจากที่เราใช้เวลายาวนา 40 วันตลอดเทศกาลมหาพรตเพื่อเตรียมฉลองปัสกาและยังเตรียมอย่างเข้มข้นในช่วงสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์เมื่อถึงวันสมโภชปัสกาซึ่งเป็นวันฉลองที่สำคัญที่สุดพระศาสนจักรก็ปรารถนาให้เราได้ฉลองยาวนานต่อเนื่องไปอีก8 วันซึ่งเรียกช่วงเวลานี้ว่า“อัฐมวาร”(จากวันอาทิตย์ปัสกาถึงวันอาทิตย์ถัดมา) สมัยก่อนคริสตชนใหม่ที่รับศีลล้างบาปในคืนตื่นเฝ้าจะสวมชุดขาวมาวัดทุกวันต่อเนื่อง8 วันจนถึงวันอาทิตย์ถัดมาจึงถอดชุดขาวเราจึงเรียกสัปดาห์นี้ว่า“สัปดาห์สีขาว” มีความพิเศษ3 ประการในมิสซาระหว่างอัฐมวาร […]

ข้อคิดอาทิย์ที่ 3 เทศกาลปัสกาปีC ยน21:1-19…นี่เป็นครั้งที่สามแล้วที่พระเยซูเจ้าทรงแสดงพระองค์แก่บรรดาศิษย์หลังจากที่ทรงกลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตาย… แม้ว่านักบุญเปโตรจะได้ปฏิเสธพระเยซูเจ้าพระอาจารย์…พระองค์ก็มิได้ลบชื่อของท่านออกจากบัญชีอัครสาวกแต่ยังทรงยืนยันให้ท่านเป็นหัวหน้าผู้เลี้ยงฝูงแกะของพระองค์…เช่นเดียวกันพระเยซูเจ้าก็มิได้ลบชื่อเราออกเมื่อเราพลาดพลั้งแต่พระองค์ทรงให้โอกาสเราที่จะกลับใจทำการลบล้างข้อผิดพลาดต่างๆเหล่านั้นด้วยความรักที่พระองค์ทรงมีต่อเราแต่ละคน ข้อคิด…เรื่องราวการเสด็จกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้ายังคงมีลักษณะพิเศษอยู่อย่างหนึ่งคือพวกอัครสาวกของพระองค์ยังคงจำพระองค์ไม่ได้ทันทีต้องใช้เวลาและต้องอาศัยเครื่องหมายหรือสัญญาณอะไรบางอย่างเช่นคำพูดหรือกิริยาอาการอะไรบางอย่างที่คุ้นๆอันช่วยทำให้เข้าใจว่าการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้านั้นมิใช่เป็นการกลับไปสู่ชีวิตแบบเดิมๆเหมือนก่อนที่พระองค์จะสิ้นพระชนม์ที่ไม้กางเขนพระเยซูเจ้าได้กลับคืนพระชนมชีพไปสู่ชีวิตใหม่ที่อยู่นอกเหนือความตายแน่นอนเป็นพระเยซูเจ้าองค์เดียวกันแต่ว่าได้รับการเปลี่ยนแปลงแล้ว บัดนี้พระองค์ไม่ได้เป็นอย่างที่พระองค์ทรงเคยเป็นแต่พระองค์ยังเป็นพระผู้ที่พระองค์ได้เคยเป็น พระองค์ทรงเป็นของโลกใหม่หรือของมิติใหม่เป็นโลกหรือมิติของจิตมิใช่เป็นของโลกที่เรามีชีวิตกันอยู่ในขณะนี้ซึ่งเป็นโลกของสสารหรือโลกที่จับต้องได้ด้วยประสาทสัมผัสทั้งห้าดังนั้นจึงมิใช่ทุกคนที่จะสามารถแลเห็นองค์พระผู้กลับคืนพระชนมชีพได้ดังที่นักบุญลูกาบอกกับเราในหนังสือกิจการของอัครสาวกบทที่10: 40-41 ว่า…พระเจ้าทรงบันดาลให้พระเยซูเจ้ากลับคืนพระชนมชีพในวันที่สามและโปรดให้พระองค์แสดงพระองค์มิใช่แก่ประชาชนทั้งปวงแต่ทรงแสดงพระองค์แก่บรรดาพยานที่พระเจ้าทรงเลือกสรรไว้ล่วงหน้าแล้วคือเราทั้งหลายที่ได้กินและได้ดื่มกับพระองค์หลังจากที่ได้ทรงกลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตาย…ดังนั้นพยานที่พระเจ้าทรงเลือกสรรไว้ล่วงหน้าแล้วก็คือบรรดาอัครสาวกและบรรดาผู้มีความเชื่อศรัทธาในพระองค์เท่านั้นที่จะสามารถแลเห็นและสัมผัสพระผู้ได้ทรงกลับคืนพระชนมชีพ […]

แทน คิดสักนิด…สะกิดใจ 25 เมษายน ฉลองนักบุญมาระโก ผู้นิพนธ์พระวรสาร (St. Mark, Evangelist, feast) มีความเห็นพ้องต้องกันโดยทั่วไปว่า […]

ข้อคิดอาทิตย์ที่2 เทศกาลปัสกาปีC ยน20:19-31…โทมัสตอบว่า“ถ้าข้าพเจ้าไม่ได้เห็นรอยตะปูที่พระหัตถ์และไม่ได้เอานิ้วแยงเข้าไปที่รอยตะปูและไม่ได้เอามือคลำที่ด้านข้างพระวรกายของพระองค์ข้าพเจ้าจะไม่เชื่อเป็นอันขาด…’องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้าและพระเจ้าของข้าพเจ้า’ ” เช่นเดียวกับอัครสาวกโทมัสที่ครั้งแล้วครั้งเล่าเรามักจะเกิดความเคลือบแคลงสงสัยในการประทับอยู่และในความรักของพระเจ้าและของพระเยซูเจ้าที่มีต่อเราแต่ละคนเราจะต้องไม่ปกปิดซ่อนเร้นปัญหาของเราเราต้องทำแบบเดียวกับที่อัครสาวกโทมัสได้กระทำคือนำเอาความเคลือบแคลงสงสัยต่างๆเหล่านั้นมาวางไว้ในณแทบพระบาทขององค์พระเยซูเจ้าพระผู้ได้ทรงกลับคืนพระชนมชีพ…พระองค์ก็จะทรงตรัสกับเราสิ่งที่พระองค์ได้ทรงตรัสกับอัครสาวกโทมัสว่า“อย่าสงสัยอีกต่อไปแต่จงเชื่อเถิด” ข้อคิด…คงเป็นความเข้าใจผิดที่เชื่อว่าความเชื่อสำหรับคนที่ได้เห็นพระเยซูเจ้าเป็นเรื่องที่ง่ายกว่าสำหรับพวกเราที่ไม่ได้เห็นพระองค์เหมือนพวกเขา  พระวรสารเองได้แสดงให้เห็นว่ามีคนจำนวนไม่น้อยที่ได้เห็นพระเยซูเจ้าแต่ก็ไม่ได้เชื่อในพระองค์…แลเห็นแล้วก็ไม่จำเป็นว่าจะต้องเฃื่อเพราะการที่จะเชื่อนั้นเรียกร้องการตัดสินใจว่าจะเชื่อ จริงๆแล้วพระวรสารได้แสดงให้เห็นว่าแม้พวกอัครสาวกก็มีปัญหาในเรื่องของความเชื่อเหมือนกัน…อัครสาวกโทมัสมิใช่เป็นอัครสาวกเพียงคนเดียวที่สงสัยว่าพระเยซูเจ้าได้ทรงกลับคืนพระชนมชีพจริงๆหรือเปล่าพวกอัครสาวกองค์อื่นๆก็มีความสงสัยคล้ายๆกัน…นักบุญมาระโกบอกพวกเราว่าเมื่อพระเยซูเจ้าได้ประจักษ์ให้กับพวกเขาได้แลเห็นในเวลาเย็นของวันอาทิตย์ปัสกานั้นพระองค์ได้ทรงตำหนิพวกเขาสำหรับความเชื่อยากและความใจแข็งกระด้างของพวกเขาเพราะว่าพวกเขามิได้เชื่อคนที่ได้แลเห็นพระองค์หลังจากที่พระองค์ได้ทรงกลับคืนพระชนมชีพแล้ว(มก16: 14) เราอาจจะเห็นใจพวกอัครสาวกเพราะการที่พระเยซูเจ้าต้องถูกตรึงที่ไม้กางเขนนั้นเป็นการทำลายขวัญและกำลังใจและความเชื่อมั่นศรัทธาในพระองค์จนหมดสิ้นพวกเขาได้ตั้งความหวังไว้อย่างมากในการติดตามองค์พระเยซูเจ้าพวกเขาได้ละทิ้งอาชีพของตนได้ละทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อที่จะติดตามพระองค์และจู่ๆพระองค์ก็จากไปเสีย…การสิ้นพระชนม์ของพระเยซูเจ้าเป็นการสูญเสียที่ยิ่งใหญ่เกินกว่าที่จะประเมินได้สำหรับพวกเขาค่านิยมและความหมายของสิ่งที่พระองค์ได้ทรงสอนพวกเขาไว้กำลังถูกท้าทายอย่างหนัก…ไม่ว่าจะเป็นการเคยร่วมโชคชะตาเดียวกันกับพระองค์การเคยกินอยู่และทำอะไรต่างๆด้วยกันความเชื่อมั่นศรัทธาที่มีต่อพระองค์และฃีวิตที่เหลือของพวกเขาแต่นี้ต่อไปจะเป็นอย่างไรไม่มีใครจะรับประกันให้ได้ […]

วันศุกร์ศักดิ์สิทธิ์ระลึกถึงพระทรมานของพระเยซูเจ้า พิธีกรรมสำคัญของวันศุกร์ศักดิ์สิทธิ์คือพิธีระลึกถึงพระทรมานของพระเยซูเจ้าที่มีการอ่านบทพระมหาทรมานอีกครั้งมีบทภาวนาเพื่อมวลชนแบบดั้งเดิมและการนมัสการไม้กางเขนต่อด้วยการรับศีลมหาสนิท เดิมนั้นระบุว่าหากเห็นเหมาะสมและสามารถทำได้ให้ประกอบพิธีนี้เวลาบ่ายสามโมงแต่ปัจจุบันเพื่อการอภิบาลซึ่งเป็นเหตุผลสำคัญคือให้สัตบุรุษสามารถมาร่วมพิธีได้อย่างพร้อมเพรียงจึงเลื่อนเป็นเวลาอื่นได้ เวลา“บ่ายสามโมง”นั้นมีที่มาและมีความหมายความหมายแรกที่พวกเราคุ้นเคยดีคือเป็นเวลาที่พระเยซูเจ้าสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนและทำไมต้องเป็น“บ่ายสามโมง”มีความหมายเชิงสัญลักษณ์ในพระคัมภีร์เสมอโดยปกติชาวยิวเมื่อเขามาถวายเครื่องบูชายามเย็นที่พระวิหารคือมาถวายแกะเขาจะนำแกะไปเตรียมณสถานที่ที่อยู่ไม่ไกลนักจากพระวิหารแกะที่จะนำไปถวายจะถูกฆ่าเวลา“บ่ายสามโมง”คือเป็นเวลาที่เหมาะสมสำหรับเตรียมแกะเป็นเครื่องบูชายามเย็นและพระเยซูเจ้าคือ“ลูกแกะที่ถูกฆ่า”เพื่อไถ่บาปนำความรอดพ้นมาสู่มวลมนุษย์ เสาร์ศักดิ์สิทธิ์คืนตื่นเฝ้า ในวันนี้พระศาสนจักรจะรำพึงถึงการสิ้นพระชนม์ของพระเยซูเจ้าทรงอยู่ในคูหาและเสด็จลงไปยังแดนผู้ตายส่วนเราคริสตชนก็จะตื่นเฝ้าปัสกา(Easter Vigil)ด้วยพิธีกรรมที่สำคัญที่สุดในรอบปีพิธีกรรมของคริสตชน พิธีกรรมในค่ำคืนนี้จะร่ำรวยด้วยสัญลักษณ์ต่างๆที่มีความหมายพิเศษแบ่งเป็น4 ภาคด้วยกันคือ1) ภาคแสงสว่างที่จะมีการเสกไฟแห่เทียน  […]

ข้อคิดอาทิตย์สมโภชปัสกา ยน20: 1-9…เขาเห็นและมีความเชื่อแต่อัครสาวกทั้งสองยังไม่เข้าใจพระคัมภีร์ที่ว่าพระเยซูเจ้าต้องทรงกลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตาย…   วันอาทิตย์สมโภชปัสกาเป็นวันยิ่งใหญ่ที่สุดในปฏิทินพิธีกรรมของพระศาสนจักร…พระเยซูเจ้าได้ทรงมีชัยชนะเหนือความตายมิใช่สำหรับพระองค์เท่านั้นแต่สำหรับพวกเรามนุษย์ทุกๆคนด้วย…ความชื่นชมยินดีแห่งวันสมโภชปัสกาบันดาลให้โลกมนุษย์เต็มเปี่ยมด้วยพระพรของพระเจ้า…เป็นความชื่นชมยินดีที่ความตายได้พ่ายแพ้ต่อพระคริสตเจ้าด้วยการสิ้นพระชนม์ของพระองค์…ดังนั้นให้เราได้เปิดหัวใจของเราต้อนรับความชื่นชมยินดีนี้ด้วยการเป็นทุกข์กลับใจมาหาพระเจ้า…         ข้อคิด…การรับทนทุกข์ทรมานและการสิ้นพระชนม์ที่ไม้กางเขนของพระผู้ไถ่ซึ่งเราได้เฉลิมฉลองเมื่อวันศุกร์ศักดิ์สิทธิ์  เป็นความรอดพ้นของมนุษยชาติ…เหตุที่พระองค์ทรงปรารถนาสิ้นพระชนม์เพื่อเรามนุษย์ทุกคนก็เพราะทรงมีพระประสงค์ให้เราผู้เชื่อในพระองค์ได้รับชีวิตนิรันดร์…เมื่อถึงกำหนดเวลาพระองค์ได้ทรงพอพระทัยเสด็จลงมาจากสวรรค์มาบังเกิดเป็นมนุษย์เหมือนกับเรามนุษย์ในทุกๆอย่างยกเว้นบาปเพื่อให้เราสามารถรับความชื่นชมยินดีแห่งนิรันดรภาพเป็นมรดกตามพระสัญญาและเจริญชีวิตกับพระองค์ตลอดไปในพระอาณาจักรของพระเจ้าดังที่นักบุญเปาโลได้พูดกับชาวอิสราแอลที่เมืองอันทิโอ๊กในแคว้นปิสีเดียว่าเรานำข่าวดีนี้มาแจ้งแก่ท่านทั้งหลายว่าพระสัญญาซึ่งประทานแก่บรรพบุรุษของเราพระเจ้าได้ทรงทำให้สำเร็จตามนั้นแก่เราผู้เป็นลูกหลานของคนเหล่านั้น…คือพระองค์ได้ทรงโปรดให้พระเยซูกลับคืนพระชนม์ชีพ… (กจ13: […]

แทนคิดสักนิด…สะกิดใจ เคล็ดลับ4 ประการสำหรับคู่หมั้นก่อนแต่งงาน – วันอาทิตย์ที่สองของเดือนกุมภาพันธ์เราระลึกถึง“วันแต่งงานโลก” มีหลักสูตรอบรมก่อนแต่งงานมากมายเพื่อเตรียมคู่แต่งงานหนุ่มสาวถึงกระนั้นก็ยังมีการวางแผนหรือบริษัทรับจัดงานแต่งงานอย่างเร่งรีบแต่ก็ยังต้องระลึกถึงแก่นแท้สำคัญก่อนที่จะกล่าว“ข้าพเจ้ายินดีรับ” ในการแต่งงานนั้น – คุณพ่อมาวริซีโอบอตตาจากคณะคำเทศนาของนักบุญฟิลิปเนรี(the Congregation […]