Author: assump

ข้อคิดอาทิตย์ที่ 1 เทศกาลมหาพรตปีC ลก4: 1-13…พระจิตเจ้าทรงนำพระเยซูเจ้าไปยังถิ่นทุรกันดารทรงถูกปีศาจผจญเป็นเวลา40 วัน…และเมื่อปีศาจทดลองพระองค์ทุกวิถีทางแล้วจึงแยกจากพระองค์ไป… เมื่อวันพุธที่แล้วซึ่งเป็นวันพุธรับเถ้าพระศาสนจักรได้เชิญชวนพวกเราให้เริ่มต้นออกเดินทางแห่งชีวิตเป็นการเดินทางแห่งชีวิตในช่วงเทศกาลมหาพรตมุ่งไปสู่การสมโภชปัสกาขององค์พระเยซูเจ้าพวกเราเป็นประชากรที่ได้รับศีลล้างบาปแล้วแต่ยังมิได้เจริญชีวิตคริสตชนอย่างครบถ้วนสมบูรณ์ตามพันธะแห่งศีลล้างบาปที่ได้รับ… เทศกาลมหาพรตจึงเรียกร้องพวกเราให้ทำการกลับใจด้วยการเปลี่ยนแปลงหัวใจและใช้ชีวิตตามจิตตารมณ์พระวรสารอย่างสมบูรณ์แบบมากยิ่งขึ้น…เราเห็นพระเยซูเจ้าได้ทรงต่อสู้กับการประจญและเอาชนะได้พระองค์จะทรงช่วยเราให้เอาชนะการประจญต่างๆถ้าเราจะได้เชื่อศรัทธาในพระองค์และอธิษฐานภาวนาทูลขอความช่วยเหลือจากพระองค์ ข้อคิด…บทอ่านทั้งสามบทของพิธีมิสซาบูชาขอบพระคุณในวันนี้พูดถึงความเชื่อศรัทธาในพระเจ้าและความซื่อสัตย์ต่อพระเจ้า… ในบทอ่านแรกจากหนังสืออพยพ(อพย26: […]

แทนคิดสักนิด…สะกิดใจ วันที่ 22กุมภาพันธ์ ฉลองธรรมาสน์นักบุญเปโตรอัครสาวก (Chair of Saint Peter, the Apostle, […]

ข้อคิดอาทิตย์ที่ 7 เทศกาลธรรมดาปี C ลก6: 27-38…จงรักศัตรูจงทำดีต่อผู้ที่เกลียดชังท่านจงอวยพรผู้ที่สาปแช่งท่านจงอธิษฐานภาวนาให้ผู้ที่ทำร้ายท่าน… พระเยซูเจ้ายังทรงอยากบอกกับเราต่อไปอีกว่าให้เราเป็นผู้เมตตากรุณา…อย่าตัดสินคนอื่น…อย่ากล่าวโทษเขา…อยากให้คนอื่นทำต่อเราอย่างไรก็จงทำอย่างนั้นต่อเขาเถิด…ดังนั้นให้เราลองไตร่ตรองดูซิว่าเราได้ปฏิบัติต่อผู้อื่นแบบเดียวกับที่พระเยซูเจ้าทรงสอนหรือเปล่า? -ข้อคิด…พระเยซูเจ้าบอกพวกเราว่า“จงรักศัตรูของท่าน…จงอธิษฐานภาวนาให้ผู้ที่ทำร้ายท่าน”…พระองค์ทรงท้าทายพวกเราคริสตชนให้ตอบโต้สิ่งไม่ดีด้วยสิ่งดีๆให้ตอบโต้สิ่งเลวร้ายในตัวคนอื่นด้วยสิ่งที่ดีที่สุดจากตัวของเรา…ประเด็นที่สำคัญที่สุดสำหรับมนุษย์เราในทุกวันนี้คือเราจะต่อต้านความชั่วร้ายโดยไม่ซ้ำเติมความชั่วร้ายให้มากเข้าไปอีกได้อย่างไร เราคริสตชนส่วนใหญ่มักจะคิดว่าเราได้ทำหน้าที่ของคริสตชนที่ดีถ้าเราไม่ทำร้ายผู้ที่เป็นศัตรูกับเราแต่พระเยซูเจ้าทรงเรียกร้องจากเรามากกว่านั้นคือพระองค์ทรงร้องขอพวกเราให้รักศัตรูซึ่งตามความรู้สึกของเราแม้ว่าเป็นสิ่งยากและเกือบจะเป็นไปไม่ได้เอาเสียเลยแต่ถ้าเรามีใจเด็ดเดี่ยวแน่วแน่ก็จะทำได้โดยให้เราดูแบบอย่างของพระเยซูเจ้าที่พระองค์ทรงขอให้พระบิดาเจ้าให้อภัยแก่ผู้ที่มีส่วนร่วมในการให้เอาพระองค์ไปตรึงกางเขนหรือเหมือนเช่นกษัตริย์ดาวิดในบทอ่านแรกที่ห้ามแม่ทัพของท่านมิให้ทำร้ายกษัตริย์ซาอูล…อย่าฆ่าเขาเลย(กษัตริย์ซาอูล) เพราะใครเล่าที่ทำร้ายผู้รับเจิมของพระยาห์เวห์แล้วจะไม่ผิด? แม้กระทั่งในระดับของมนุษย์โดยทั่วๆไปคำสั่งสอนของพระเยซูเจ้าก็เป็นสิ่งที่ดีเยี่ยมมีเหตุมีผลและควรจะได้นำเอาไปปฏิบัติเพราะผู้ที่จะสามารถหยุดความชั่วร้ายได้ก็คือคนที่รู้จักซึมซับความชั่วร้ายนั้นด้วยใจสุภาพถ่อมตนด้วยความอ่อนโยนและเมตตาสงสารและจะไม่ยอมให้มันเลยเถิดมากไปกว่านั้น การแก้แค้นและการผูกใจเจ็บมีแต่จะทำให้สติปัญญาและน้ำใจของเราบอดมืดทับทมเป็นเท่าทวีคูณมากขึ้นไปอีกการยอมรับเอาท่าทีที่จะต้องแก้แค้นให้ได้เหมือนกับทำให้เราโดนยาพิษแห่งความเกลียดชังซึมลึกเข้าไปในเนื้อหนังในกระดูกของเรามากขึ้นไปอีก […]

แทนคิดสักนิด…สะกิดใจ 11กุมภาพันธ์ ระลึกถึงแม่พระประจักษ์ที่เมืองลูร์ด (The memorial of Our Lady of Lourdes) […]

ข้อคิดอาทิตย์ที่6 เทศกาลธรรมดา ปี C ลก6: 17.20-26…ผู้ที่ยากจนก็เป็นสุขเพราะพระอาณาจักรของพระเป็นเจ้าเป็นของพวกท่าน… ต้นไม้ที่ปลูกไว้ริมน้ำจะเจริญเติบโตและออกผล…เช่นเดียวกันสำหรับผู้ที่วางใจในพระเจ้าก็จะเป็นผู้มีความสุข…ในขณะที่เราชุมนุมกันอยู่ในบ้านของพระเจ้าอยู่นี้ก็ขอให้เราได้อธิษฐานวอนขอต่อพระองค์ได้ทรงทวีความเชื่อและความหวังในพระองค์ให้ยิ่งวันยิ่งมากขึ้น ข้อคิด…มีอยู่สิ่งหนึ่งที่เราสามารถสังเกตเห็นได้ในบ้านของเศรษฐีหรือของบรรดาผู้มีอันจะกินทั้งหลายคือการขาดชีวิตชีวาและเสียงหัวเราะที่สนุกสนานครื้นเครงและเราแทบจะไม่เห็นเด็กๆวิ่งเล่นกันในสนามหญ้าแม้พวกเขาจะมีทุกสิ่งทุกอย่างแต่พวกเขาก็ไม่มีความสุขไม่มีความสนุกสนานร่าเริง นักเขียนเรื่องนิยายที่มีชื่อเสียงคนหนึ่งเล่าว่าป้าของเธอทำงานเป็นแม่บ้านอยู่ในบ้านของเศรษฐีสามีภรรยาคู่หนึ่งบ้านที่มีห้องนอนถึง๑๔ห้องหน้าที่หลักของป้าคนนี้คือทำอาหารทุกๆวันคุณป้าแม่บ้านผู้นี้จะต้องเตรียมอาหารเช้าเบาๆอาหารเที่ยงดีๆและอาหารเย็นที่หรูหราสำหรับเศรษฐีสามีภรรยาคู่นี้และแขกของเขาที่มักจะมาร่วมสังสรรค์บ่อยๆ เมื่อวันเวลาผ่านไปเศรษฐีคู่นี้มีอายุมากขึ้นก็เลิกรับแขกอาหารเย็นก็จะเหลือแต่ไข่เจียวขนมปังปิ้งและชาหรือกาแฟอ่อนๆถ้วยหนึ่งเศรษฐีตายายคู่นี้นั่งทานอาหารกันอย่างเงียบๆและแทบจะไม่ได้มองหน้ากันในระหว่างทานอาหาร ในขณะเดียวกันเกือบทุกเย็นวันเสาร์คุณป้าแม่บ้านมักจะเชิญเพื่อนๆและคนรู้จักมักคุ้นมาร่วมสังสรรค์กันที่ใต้ถุนบ้านของเศรษฐีคู่นี้พวกเขาช่วยกันทำอาหารอร่อยๆทานมีเครื่องดื่มเล็กๆน้อยๆเปิดเพลงฟังเต้นรำเล่นไพ่กันแบบสนุกๆไม่จริงจังอะไรสลับกับเล่าเรื่องชวนหัวเราะ เย็นวันเสาร์วันหนึ่งขณะที่คุณป้าแม่บ้านกับเพื่อนๆกำลังสนุกสนานกันอยู่ทันใดนั้นประตูห้องก็เปิดออกเป็นเจ้านายของเธอนั่นเองพลางกวักมือเรียกให้เธอมาหานายหญิงบอกกับเธอว่าเขาทั้งสองไม่ต้องการมารบกวนอะไรเธอดีใจที่เธอและเพื่อนต่างสนุกสนานร่าเริงมีความสุขเขาทั้งสองเพียงแต่อยากมาดูอย่างเงียบๆเพราะรู้สึกเหงาๆอย่างไรชอบกล…คุณป้าแม่บ้านอดรู้สึกเศร้าใจไม่ได้ที่เห็นเจ้านายของเธอแม้จะมีบ้านใหญ่โตมีสระว่ายน้ำรถยนต์หลายคันมีสวนใหญ่หน้าบ้านฯลฯแต่ไม่มีความสุขเหมือนกับเธอและเพื่อนๆ […]

แทนคิดสักนิด…สะกิดใจ 6 กุมภาพันธ์ ระลึกถึง นักบุญเปาโล มีกิ พระสงฆ์ และเพื่อนมรณสักขี (SS Paul […]

ข้อคิดอาทิตย์ที่ 5 เทศกาลธรรมดาปีC ลก5: 1-11…โปรดไปจากข้าพเจ้าเสียเถิดพระเจ้าข้าเพราะข้าพเจ้าเป็นคนบาป…แต่เมื่อพวกสาวกนำเรือกลับถึงฝังแล้วก็ละทิ้งทุกสิ่งติดตามพระเยซูเจ้า… นักบุญทุกท่านต่างก็มีจิตสำนึกถึงความเป็นคนบาปของตนและนี่แหละที่ทำให้พวกท่านวางใจในพระหรรษทานของพระเจ้ามากกว่าในพลังความสามารถของตัวเอง…ในขณะที่ความเป็นคนบาปของเรากดเราให้ต่ำลงก็ขออย่าให้จิตใจของเราตกต่ำหดหู่ตามไปด้วยหรืออาจจะทำให้เรารู้สึกว่าเราไม่ได้อยู่ในกลุ่มศิษย์ของพระเยซูเจ้า…พระองค์ได้เสด็จมาเพื่อช่วยเราให้เอาชนะบาปและความไม่ดีต่างๆในตัวเราดังนั้นให้เราได้เข้าไปหาพระองค์ด้วยความเชื่อมั่นและสารภาพผิดต่อพระองค์เพื่อว่าพระองค์จะได้ชำระจิตใจของเราให้สะอาดบริสุทธิ์ ข้อคิด…ทะเลสาบเยนเนซาเรทมีชื่อเรียกอีกชื่อหนึ่งว่าทะเลสาบกาลิลีหรือทะเลสาบตีเบเรียสและผู้ที่ทำมาหากินบนฝั่งของทะเลสาบก็จะใช้เรือและอวนเพื่อหาปลาในทะเลสาบเป็นการยังชีพของตัวเองเช่นเดียวกับในกรณีของอัครสาวกรุ่นแรกๆของพระเยซูเจ้า …บทอ่านทั้งสามบทของวันอาทิตย์นี้สื่อเนื้อหาสาระด้วยเรื่องเดียวกันคือเรื่องของ“กระแสเรียก” ซึ่งจะได้รับไปพร้อมๆกับ“พันธกิจ”และ“การเผยแสดงองค์ของพระเจ้า” ซึ่งเกี่ยวข้องกันเป็นอย่างมาก […]

แทนคิดสักนิด…สะกิดใจ เทศกาลมหาพรต …โดยคุณพ่อวีรศักดิ์วนาโรจน์สุวิช โมเสสได้ขึ้นไปอยู่บนภูเขาซีนายเป็นเวลาสี่สิบวัน  เพื่อรับบทบัญญัติแห่งพันธสัญญา  พระเยซูเจ้าทรงจำศีลอดอาหารสี่สิบวันในถิ่นทุรกันดารก่อนเริ่มภารกิจของพระองค์  คริสตชนจึงเตรียมตัวเพื่อฉลองธรรมล้ำลึกแห่งปัสกาของการสิ้นพระชนม์และการกลับคืนพระชนมชีพของพระคริสตเจ้าด้วยเทศกาลใช้โทษบาปซึ่งยาวนานสี่สิบวันเช่นกัน การใช้โทษบาปเป็นส่วนหนึ่งของปรัชญาชีวิตของคริสตชน  วิธีการอาจเปลี่ยนแปลงไปบ้างแต่จะแยกความคิดนี้ออกจากชีวิตคริสตชนไม่ได้การใช้โทษบาปเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับบาปและการกลับใจ  หมายถึงการเกลียดชังความชั่วร้ายภายในและรอบข้างตัวเราและสิ่งสำคัญคือการกลับใจหาพระเจ้าด้วยความรัก […]

  ข้อคิดอาทิตย์ที่ 8 เทศกาลธรรมดาปี C ลก6: 39-45…คนนำทางตาบอดย่อมไม่สามารถนำทางคนอื่นได้…และปากย่อมกล่าวสิ่งที่อัดอั้นอยู่ในใจออกมา… พระวรสารในวันนี้พูดถึงความรักต่อเพื่อนพี่น้องที่ใช้ชีวิตอยู่กับเราแน่นอนคนเราไม่สามารถรับหน้าที่นำคนอื่นเว้นแต่ตนเองจะรู้จักทิศทางที่จะต้องเดินไปแล้วเท่านั้นดังนั้นก่อนที่เราจะแนะนำหรือวิจารณ์คนอื่นก็ขอให้เราได้แนะนำตัวเองวิจารณ์ตนเองและทำก่อนเป็นคนแรกเสียก่อน…ต้นไม้พันธุ์ดีย่อมให้ผลที่ดีและคนดีย่อมนำสิ่งที่ดีออกจากขุมทรัพย์ที่ดีในใจของตน ข้อคิด…พระเยซูเจ้าทรงบอกพวกเราว่าเป็นการง่ายที่เราจะมองเห็นความอ่อนแอและข้อบกพร่องของผู้อื่นโดยทั่วๆไปคนเรามักจะสร้างกำแพงเพื่อป้องกันการมองเห็นตนเองและเราแต่ละคนมีเศษไม้อยู่ในตาของเราซึ่งปิดบังมิให้เรามองเห็นข้อบกพร่องของตนเองเราอาจจะมองไม่เห็นความจริงเกี่ยวกับตัวเราเองในขณะที่คนอื่นๆที่อยู่กับเราหรือทำงานร่วมกับเราเขามองเห็นอย่างชัดเจนและรู้ว่าเราเป็นคนเช่นใด ครั้งหนึ่งมีฤาษีหนุ่มรูปหนึ่งทำความผิดร้ายแรงบรรดาฤาษีชรารีบเรียกทุกคนมารวมกันเพื่อตัดสินเขาอย่างไรก็ตามที่ประชุมของบรรดาฤๅษีจะเริ่มขึ้นไม่ได้ถ้าไม่มีอธิการเข้าร่วมในการประชุมดังนั้นพวกเขาจึงส่งสารไปบอกท่านอธิการว่า“ให้ท่านรีบมาหมู่คณะกำลังรอท่านอยู่” ท่านอธิการมาถึงพร้อมกับตระกร้าเก่าๆใบหนึ่งที่มีรูท่านได้ใส่ทรายละเอียดไว้ในตะกร้าแล้วเริ่มเดินพร้อมกับถือตะกร้าใบนั้นมาด้วยแน่นอนว่าระหว่างทางเม็ดทรายก็ร่วงหล่นไปตลอดทางที่ท่านเดินไป […]

แทนคิดสักนิด…สะกิดใจ วันที่ 31มกราคม ระลึกถึงนักบุญยอห์น บอสโก พระสงฆ์ (St John Bosco, Priest, […]