Category: คิดสักนิด…สะกิดใจ

พี่น้องที่รักอาทิตย์นี้เราทำการสมโภชพระเยซูเจ้าเสด็จขึ้นสวรรค์หลังจากพระองค์ทรงกลับเป็นขึ้นมาจากความตายและพระองค์ทรงใช้เวลานี้อยู่กับอัครสาวก40 วันเพื่อสอนให้บรรดาศิษย์มีความเชื่อและมีพลังในองค์พระจิตเจ้านี้เองเมื่อคิดถึงเลข40 ก็ทำให้พ่อคิดถึงเหตุการณ์สำคัญๆในพระคัมภีร์อยู่หลายตอนด้วยกันไม่ว่าจะเป็นเรื่องของ 40 วันในสมัยของโนอาห์เมื่อน้ำท่วมโลกเพื่อชำระล้างทุกสิ่งเป็นเวลา40 วัน 40 วันของโมเสสที่ท่านขึ้นไปรับพระบัญญัติจากพระเจ้าที่ภูขาซีนาย 40 ปีของชาวอิสราเอลที่ออกจากประเทศอียิปต์และร่อนเรในถิ่นทุกกันดารก่อนที่พวกเขาจะเข้าสู่แผ่นดินพันธสัญญา […]

สวัสดีครับพี่น้องที่รักพบกันอีกครั้งในคอลัมน์“คิดสักนิด..สะกิดใจ” ในอาทิตย์แห่งความชื่นชมยินดีสำหรับพระศาสนจักรประเทศไทยโดยเฉพาะในสังฆมณฑลของเราที่สมเด็จพระสันตะปาปาฟรังซิสได้ทรงแต่งตั้งให้คุณพ่อยอแซฟวุฒิเลิศแห่ล้อมอุปสังฆราชของสังฆมณฑลกรุงเทพฯของเราให้เป็นพระสังฆราชคนแรกแห่งสังฆมณฑลใหม่คือสังฆมณฑลเชียงรายเมื่อวันที่25 เมษายน2018 ที่ผ่านมาและในเวลาเดียวกันเราก็ยังมีอุปสังฆราชคนใหม่ด้วยเช่นกันคือคุณพ่อสมเกียรติตรีนิกรดังนั้นขอพี่น้องช่วยกันภาวนาเพื่องานอภิบาลของพระศาสนจักรและหน้าที่ใหม่ของพระคุณเจ้าและอุปสังฆราช2 ท่านนี้ด้วยนะครับ อาทิตย์ที่แล้วเราได้ยินพระองค์ทรงบอกกับเราว่า“พระองค์เป็นนายชุมพาบาลที่ดี”แต่ในอาทิตย์นี้พระองค์ทรงบอกกับเราว่า“พระองค์ทรงเป็นเถาองุ่นที่ให้ชีวิต” และ“พวกเราแต่ละคนเป็นกิ่งก้านที่ต้องยึดติดกับเถาองุ่น” เพื่อต้องการจะเตือนเราว่าชีวิตของเรามนุษย์นั้นต้องเป็นหนึ่งเดียวกับพระเยซูเจ้าผู้ทรงชีวิตและติดต่อสัมพันธ์กับพระองค์อยู่ตลอดเวลาเพราะหากชีวิตของเราไม่ติดต่อและสัมพันธ์กับพระองค์ก็จะเป็นเสมือนกิ่งองุ่นที่ไม่ยึดติดอยู่กับลำต้นซึ่งจะทำให้กิ่งองุ่นนั้นเหี่ยวเฉาและตายไปโดยกิ่งองุ่นใดที่ไม่เกิดผลนั้นก็จะต้องถูกตัดทิ้งไว้ในกองไฟดังนั้นเพื่อให้เราชีวิตหรือกิ่งก้านของเรานั้นบังเกิดผลสิ่งที่เราควรกระทำ… ประการแรกคือการทำให้ดินให้สะอาดและหยั่งรากลึกในเถาองุ่นโดยอาศัยการภาวนาการรับฟังพระวาจาของพระเจ้าการหมั่นไปรับศีลมหาสนิทและศีลอภัยบาปเพื่อให้พระเจ้าสามารถทำงานในตัวเราอย่างมีประสิทธิภาพและเป็นหนึ่งเดียวกับพระองค์อย่างแท้จริง ประการที่สองคือการลิดกิ่งที่ไม่เกิดผลเพื่อให้กิ่งนั้นเติบโตและเกิดผลซึ่งหมายถึงการตัดสละน้ำใจของเราลดความเห็นแก่ตัวความอิจฉาริษยาการคดโกงความเกลียดชังใจร้ายใจคับแคบและความเหยิ่งหยิ่งจองหองออกไปจากตัวเรารวมทั้งเราจะต้องรู้จักฝึกฝนบังคับตนเองไม่ให้โน้มเอียงต่างๆไม่ว่าจะเป็นการพนันยาเสพติดความลุ่มหลงทางเพศฯลฯซึ่งอาจทำให้ผิดหลงได้ […]

          สวัสดีครับพี่น้องที่รักอาทิตย์นี้เราอยู่ในอาทิตย์ที่4 ของเทศกาลปัสกาซึ่งในทุกๆปีพระศาสนจักรจะทำการฉลอง“พระเยซูเจ้าผู้เลี้ยงแกะที่ดีหรือนายชุมพาบาลที่ดี” ซึ่งแน่นอนที่สุดผู้เลี้ยงแกะที่ดีของเราคริสตชนก็คือองค์พระเยซูเจ้าเองพระองค์ทรงเป็นผู้เลี้ยงหรือนายชุมพาบาลที่ดีจนยอมตายเพื่อฝูงแกะมากมาย           ในหนังสือพันธสัญญาเดิมได้ให้ภาพพจน์ของ“นายชุมพา”หรือ“ผู้เลี้ยงแกะ” […]

แทนคิดสะนิด…สะกิดใจ ประเพณีรดน้ำดำหัว ประเพณีรดน้ำดำหัวเป็นพิธีต่อเนื่องจากวันสงกรานต์หรือวันขึ้นปีใหม่ของไทยเป็นประเพณีที่แสดงถึงความเคารพนบน้อบต่อบิดามารดาผู้ใหญ่หรือผู้มีพระคุณเป็นการแสดงออกถึงความกตัญญูกตเวทีของผู้น้อยและขอขมาลาโทษที่ผู้น้อยอาจเคยล่วงเกินผู้ใหญ่อีกทั้งเป็นการขอพรเพื่อความเป็นสิริมงคลแก่ตนเองตลอดไปตั้งแต่วันแรกของการเริ่มประเพณีสงกรานต์จนถึงวันสุดท้ายของสงกรานต์       คำว่ารดน้ำดำหัวเป็นคำพูดของชาวเหนือที่จะไปรดน้ำขอขมา(ขอโทษ) ผู้ใหญ่และขอพรจากผู้ใหญ่ที่ตนเคารพนับถือซึ่งจะมีการอาบน้ำจริงๆคืออาบทั้งตัวและดำหัวคือสระผมด้วยสิ่งที่ใช้สระผมก็จะเป็นน้ำส้มป่อยหรือน้ำมะกรูด         การดำหัวในความหมายทั่วไปของชาวล้านนาไทยนั้นหมายถึงการ“สระผม” แต่ในพิธีกรรมโดยเฉพาะในเทศกาลสงกรานต์ของทุกๆปีหมายถึงการชำระสะสางสิ่งอันเป็นอัปมงคลในชีวิตให้วิปลาสปราดไปด้วยการใช้น้ำส้มป่อยเป็นเครื่องชำระจึงใช้คำว่าดำหัวมาต่อท้ายคำว่ารดน้ำซึ่งมีความหมายคล้ายกันกลายเป็นคำซ้อนคำว่า“รดน้ำดำหัว” ประเพณีรดน้ำดำหัวถือว่าเป็นประเพณีที่ดีงามอีกประเพณีหนึ่งที่ประชาชนชาวไทยถือปฏิบัติสืเวลาที่ยาวนานซึ่งการรดน้ำดำหัวผู้สูงอายุหรือญาติผู้ใหญ่บุคคลผู้ที่ตนให้ความเคารพนับถือการรดน้ำดำหัวนั้นจะเป็นการขอโทษขออภัยซึ่งกันและกันที่เคยล่วงเกินกันในปีที่ผ่านมาไม่ว่าจะเป็นการล่วงเกินทางกายล่วงเกินทางวาจาหรือว่าการล่วงเกินทางใจทั้งที่ตั้งใจหรือไม่ได้ตั้งใจต่อหน้าหรือว่าลับหลังก็ตามประเพณีรดนำดำหัวหรือบางครั้งก็เรียกว่าประเพณีปีใหม่เมืองจะมีในระหว่างวันที่13-15 เดือนเมษายนของทุกปีหรือวันสงกรานต์นั่นเอง      ประเพณีรดน้ำดำหัวผู้ใหญ่ ส่วนใหญ่จะกระทำกันในวันสุดท้ายของเทศกาลสงกรานต์เพียงวันเดียวหรือวันเถลิงศกนั่นเองแต่การรดน้ำดำหัวพระสงฆ์นั้นจะมีลักษณะคล้ายๆกันแต่พิธีการรดน้ำดำหัวพระสงฆ์จะมีพิธีการมากกว่าคือก่อนที่จะรดน้ำพระสงค์จะต้องรดน้ำพระพุทธรูปก่อนแล้วจึงค่อยรดน้ำดำหัวพระภิกษุสงฆ์จากนั้นก็รับพรจากพระภิกษุสงฆ์พอเสร็จพิธีก็จะมีการเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนานและการรดน้ำดำหัวพระภิกษุนั้นจะทำทุกวัน  ประเพณีรดน้ำดำหัว เป็นสิ่งที่ทำต่อเนื่องกันมายาวนานในปีใหม่ไทย เป็นการแสดงความเคารพและความกตัญญูต่อบิดามารดา […]

สวัสดีพี่น้องที่รักอาทิตย์นี้เราเข้าสู่อาทิตย์ใบลานหรือ อาทิตย์พระมหาทรมานอาทิตย์ในสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์ซึ่งจะเริ่มต้นขึ้นด้วยการเสด็จเข้ากรุงเยรูซาเล็มอย่างสง่าของพระเยซูเจ้า พิธีกรรมวันนี้จะเริ่มต้นด้วยการเข้าอย่างผู้ชนะของพระเยซูคริสตเจ้าผู้ทรงเป็นกษัตริย์ด้วยการเสกใบลานและการแห่ใบลานอย่างสง่าด้วยความชื่นชมยินดีแล้วหลังจากนั้นเราก็จะได้ยินเรื่องราวพระมหาทรมานของพระเยซูเจ้าที่เพิ่งได้รับการต้อนรับเยี่ยงกษัตริย์แต่กลับทรงถูกเฆี่ยนตีสบประมาทถูกตรึงและสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน พระวรสารในอาทิตย์ใบลานนี้จะยาวมากและเมื่ออ่านจบแล้วพระสงฆ์จะไม่มีการกล่าวคำว่า“นี่คือพระวาจาของพระเจ้า”แต่ทุกอย่างจบลงแบบเงียบๆเพื่อให้สัตบุรุษได้สะท้อนเรื่องราวพระมหาทรมานที่เพิ่งได้ยินไปซึ่งพระสงฆ์อาจจะเทศน์สั้นๆก็ได้เพื่อให้แต่ละคนได้เข้าใจความหมายที่แท้จริงสำหรับพันธกิจการไถ่กู้ของพระคริสตเจ้าและความรักของพระเจ้าที่ทรงมีต่อมนุษย์ว่าความตายของพระองค์นี้มิใช่เป็นความพ่ายแพ้หรือเป็นเพราะผลจากการเมืองแต่ความตายของพระองค์นี้คือชัยชนะที่มีเหนือบาปและความตายรวมทั้งยังเป็นรอดพ้นฝ่ายวิญญาณสำหรับมนุษยชาติ การเสด็จเข้ากรุงเยรูซาเล็มอย่างสง่าในฐานะกษัตริย์และพระแมสิยาห์ในพิธีกรรมวันนี้ช่วยทำให้เราพบความจริงของพระเยซูเจ้าว่าพระองค์ทรงเป็นกษัตริย์พระแมสสิยาห์และลูกแกะของพระเจ้า ในฐานะกษัตริย์: การประทับบนหลังลาที่มีผ้าปูหลังและบรรดาประชาชนต้อนรับพระองค์ด้วยกิ่งปาล์มคือการเสด็จเข้ากรุงเยรูซาเล็มในฐานะกษัตริย์ของพระเยซูเจ้า(1 มคบ13:51) เพราะลาเป็นสัญลักษณ์แห่งสันติภาพและความสุภาพ  ซึ่งโดยปกติกษัตริย์จะทรงม้านำทหารสู้ศึกสงครามแต่เมื่อได้รับชัยชนะและนำความสงบสุขสู่บ้านเมืองกษัตริย์จะทรงประทับบนหลังลาเข้าเมืองอย่างผู้มีชัยพระเยซูเจ้าก็ทรงเป็นกษัตริย์ที่เข้าเมืองอย่างผู้มีชัยเช่นกันแต่พระองค์มิใช่กษัตริย์ที่มาปลดปล่อยพวกเขาจากการกดขี่ทางการเมืองแต่ทรงเป็นองค์สันติราชาที่นำความชื่นชมยินดีและสันติสุขภายในจิตใจมาสู่มนุษยชาติ […]

      สวัสดีครับพี่น้องที่รักพบกันอีกครั้งในอาทิตย์ที่5 อาทิตย์สุดท้ายของเทศกาลมหาพรตก่อนเข้าสู่สัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์อาทิตย์แห่งพระมหาทรมานซึ่งจะเริ่มต้นด้วยวันอาทิตย์แห่ใบลาน(25 มี.ค. 2018) อาทิตย์ที่พระเยซูเจ้าทรงเสด็จเข้ากรุงเยรูซาแล็มอย่างสง่าเพื่อไปรับความตายและทำให้มนุษย์ทุกคนได้รับความรอดพ้นด้วยการหลั่งพระโลหิตเพื่อไถ่บาปมนุษย์ทุกคน สำหรับในอาทิตย์นี้ในพระวรสารบอกให้เราทราบว่ามีผู้คนจำนวนมากที่ขึ้นไปนมัสการพระเจ้าที่กรุงเยรูซาเล็มในงานฉลองนั้นมีชาวกรีกบางคนรู้สึกประทับใจในพระเยซูเจ้าพวกเขาจึงไปหาฟิลิปและบอกกับท่านว่า“ท่านครับพวกเราอยากเห็นพระเยซูเจ้า”พระเยซูเจ้าจึงได้ใช้โอกาสนี้อธิบายว่า“พระองค์เป็นใคร?”โดยพระองค์ทรงประกาศว่าพระองค์คือพระผู้ไถ่หรือบุตรแห่งมนุษย์ที่จะต้องถูกยกขึ้นบนไม้กางเขนเพื่อทำให้พระบิดาได้รับพระสิริรุ่งโรจน์และเวลาแห่งพระสิริรุ่งโรจน์ของพระองค์ใกล้จะมาถึงแล้ว นอกจากนั้นพระองค์ยังสอนเราว่าวิธีการที่จะการรู้จักกับพระองค์ได้ดีที่สุดก็คือการมีชีวิตแบบพระเยซูเจ้าด้วยการตายต่อตัวเราเองและยอมตายจริงๆเพราะ“ถ้าเมล็ดข้าวไม่ตกลงดินและตายไปมันก็จะเป็นเพียงเมล็ดเดียวเท่านั้นแต่ถ้ามันตายมันก็จะบังเกิดผลมากมาย  […]

          สวัสดีครับพี่น้องที่รักพบกันอีกครั้งในอาทิตย์ที่3 ของเทศกาลมหาพรตกับพระวรสารเรื่อง“การชำระพระวิหาร” วันนี้พระเยซูเจ้าทรงคว่ำโต๊ะแลกเงินเอาเชือกมาทำเป็นแส้และขับไล่บรรดาพ่อค้าให้ออกจากพระวิหารและทรงกล่าวว่า“จงนำของเหล่านี้ออกไป อย่าทำบ้านของพระบิดาของเราให้เป็นตลาด” เพราะพระวิหารหรือบ้านของพระเจ้าที่แท้จริงควรเป็นสถานที่แห่งการภาวนาการนมัสการและการขอคืนดีกับพระเจ้าซึ่งทุกๆคนสามารถมาพบปะและสัมผัสกับพระเจ้าได้ทุกเวลามิใช่เป็นสถานที่ของการค้าขายหรือการแสวงหาผลกำไร […]

     สวัสดีครับพบกันอีกครั้งกับคอลัมน์“คิดสักนิด..สะกิดใจ”นะครับอาทิตย์นี้เราเข้าสู่สัปดาห์ที่2 ของเทศกาลมหาพรตแล้วนะครับอาทิตย์นี้เราได้ยินพระวาจาของพระเจ้าเกี่ยวกับการจำแลง พระวรกายของพระเยซูเจ้าเพื่อเตือนใจเราให้คิดถึงการประทับอยู่ของพระเจ้าโดยเฉพาะในเวลาแห่งความยากลำบากในชีวิตหรือเวลาแห่งการทดสอบเหมือนดังประสบการณ์ของอัครสาวกทั้งสามคือเปโตรยากอบและยอห์นที่พระเยซูเจ้าทรงพาพวกเขาไปที่ภูเขาสูง(ซึ่งเป็นสัญลักษณ์แห่งการประทับอยู่ของพระเจ้า) แล้วพระองค์ได้แสดงพระสิริรุ่งโรจน์ในฐานะพระเจ้าต่อหน้าต่อตาพวกเขาโดยมีโมเสสและเอลียาห์อยู่ร่วมกับพระองค์เพื่อยืนยันว่า“พระเยซูเจ้าทรงเป็นพระเจ้าและพระผู้ไถ่ของพวกเขา” เพราะก่อนหน้านี้พระเยซูเจ้าได้ตรัสทำนายครั้งแรกถึงพระทรมานและการสิ้นพระชนม์ทำให้บรรดาศิษย์หลายๆคนเริ่มไม่มั่นใจในพระองค์ยิ่งกว่านั้นพระองค์ยังตรัสสอนกับบรรดาศิษย์ว่า“หากใครต้องการติดตามพระองค์ต้องเลิกนึกถึงตนเองให้แบกไม้กางเขนของตนและติดตามพระองค์”นั่นหมายความว่าพระองค์กำลังท้าทายบรรดาศิษย์ให้ตายต่อน้ำใจของตนเองทำให้มีศิษย์หลายคนเริ่มไม่มั่นใจและตัดสินใจละจากพระองค์ไป พระองค์จึงประจักษ์พระวรกายในวันนี้เพื่อสร้างความมั่นใจและสร้างกำลังใจพิเศษให้เห็นภาพล่วงหน้าถึงเกียรติมงคลที่พวกเขาจะได้รับเหมือนกับพระองค์หลังจากที่ผ่านทางแห่งไม้กางเขนเช่นเดียวกันพระศาสนจักรก็ต้องการให้กำลังใจแก่คริสตชนทุกคนด้วยภาพสิริมงคลของพระเจ้าพระวรสารตอนนี้จึงปรากฎอยู่ในช่วงมหาพรตเพื่อเราให้เรามั่นใจว่าเมื่อผ่านกางเขนหรือความยากลำบากต่างๆในชีวิตเราก็จะพบพระสิริรุ่งโรจน์แห่งปัสกาเช่นเดียวกันดังคติพจน์ของพระคาร์ดินัลไมเกิ้ล มีชัยกิจบุญชูที่กล่าวไว้ว่า“PER CRUCEM […]

แทนคิดสักนิด…สะกิดใจ มหาพรตกับจิตตารมณ์“การถือศีลอดอาหาร” 1. ประเพณีการทำกิจใช้โทษบาป           เทศกาลเตรียมฉลองปัสกาได้แก่40 วันนับจากวันพุธรับเถ้าจนถึงวันเสาร์ศักดิ์สิทธิ์ระลึกถึงการกลับมีชีวิตใหม่ขององค์พระเยซูคริสตเจ้าในวันเหล่านี้บรรดาคริสตชนจะใช้เวลาเพื่อไตร่ตรองพระธรรมคำสอนที่มุ่งตักเตือนให้ลดละเลิกความอธรรมทุกชนิดที่ทำให้เสื่อมเสียศักดิ์ศรีการเป็นบุตรพระเจ้าและหันกลับมาดำเนินชีวิตตามคุณค่าพระวรสารซึ่งให้ความสำคัญต่อการภาวนาพลีกรรมและให้ทานที่เป็นกิจกรรมภายนอกของการกลับใจ           วันศุกร์ตลอดปีก็เป็นอีกวันหนึ่งที่เป็นประเพณีปฏิบัติมาตั้งแต่สมัยคริสตชนกลุ่มแรกเพราะเป็นวันที่พระเยซูสิ้นพระชนม์เพื่อสอนเราให้เข้าใจความจริงของการเป็นพระเจ้าก็คือการเสียสละชีวิตเพื่อรักและรับใช้คนจำนวนมากทุกวันศุกร์บรรดาคริสตชนจะจดจำเหตุการณ์ที่พระคริสต์ได้ถวายพระองค์จนสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนเพื่อเราเองแต่ละคนก็ต้องมีส่วนร่วมในเส้นทางสายเดียวกัน 2. […]

แทนคิดสะนิด…สะกิดใจ สาส์นมหาพรตค.ศ. 2018 ของสมเด็จพระสันตะปาปาฟรังซิส “เพราะความอธรรมจะเพิ่มมากขึ้นความรักของคนจำนวนมากจะเย็นลง” (มธ  24 : 12) พี่น้องชายหญิงที่รักทั้งหลาย […]