“ไหวไหม…พระองค์ คือ…พลัง “…พระจิตเจ้าจะเสด็จลงมาเหนือท่าน และท่านจะรับอานุภาพเพื่อจะเป็นพยานถึงเราในกรุงเยรูซาเล็ม ทั่วแคว้นยูเดีย แคว้นสะมาเรียจนถึงสุดปลายแผ่นดิน” (กจ 1:8) […]
“ไหวไหม…พระองค์ คือ…พลัง “…พระจิตเจ้าจะเสด็จลงมาเหนือท่าน และท่านจะรับอานุภาพเพื่อจะเป็นพยานถึงเราในกรุงเยรูซาเล็ม ทั่วแคว้นยูเดีย แคว้นสะมาเรียจนถึงสุดปลายแผ่นดิน” (กจ 1:8) […]
“เรื่องง่ายๆที่เนื้อแท้ช่างยากเย็น… เมื่อมีพระองค์เรามีพลัง” “ถ้าท่านทั้งหลายรักเราท่านจะปฏิบัติตามบทบัญญัติของเราและเราจะวอนขอพระบิดาแล้วพระองค์จะประทานผู้ช่วยเหลือองค์หนึ่งให้ท่านเพื่อจะอยู่กับท่านตลอดไปคือพระจิตแห่งความจริง” (ยน14:15-16) ในหนังสือกิจการอัครสาวกเรื่องราวการประกาศข่าวดีของพระเยซูเจ้าที่บรรดาอัครสาวกรวมทั้งพี่น้องคริสตชนสมัยเริ่มแรกดูจะเป็นเรื่องที่ไม่สลับซับซ้อนดูแล้วบังเกิดผลไม่มีอุปสรรคมากมายนักอย่างที่ในบทอ่านแรกของสัปดาห์นี้พูดถึงเรื่องของนักบุญฟิลิป “ฟิลิปไปเมืองหนึ่งในแคว้นสะมาเรียและประกาศเรื่องพระคริสตเจ้าให้ชาวเมืองนั้นฟัง….” และหลังจากนั้นหนังสือกิจการอัครสาวกได้เล่าต่อไปว่านักบุญเปโตรและนักบุญยอห์นได้สานงานประกาศข่าวดีต่อ “เมื่อ…ไปถึงก็อธิษฐานภาวนาเพื่อชาวสะมาเรียเหล่านั้นให้ได้รับพระจิตเจ้า”(เทียบกิจการอัครสาวก8:5-8,14-17) “หากเป็นพระประสงค์ของพระเจ้าการทนทุกข์เพราะทำความดีย่อมดีกว่าการทนทุกข์เพราะทำความชั่ว”(1ปต3:16-17) […]
“เส้นทางชีวิตกับงานเยาวชนในชีวิตสงฆ์คนหนึ่ง “ขโมยย่อมมาเพื่อขโมย ฆ่าและทำลาย เรามาเพื่อให้แกะมีชีวิตและมีชีวิตอย่างสมบูรณ์ เราเป็นผู้เลี้ยงแกะที่ดี ผู้เลี้ยงแกะย่อมสละชีวิตเพื่อแกะของตน”(ยน 10:10-11) แต่เดิมเมื่อเริ่มต้น ชีวิตตนเมื่อเริ่มสน…งานเยาวชน จำได้ว่า… […]
“รักพระองค์จนลืมโลก รักเพื่อนพี่น้อง…ผู้ยากไร้จนลืมตนเอง” “เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า เราเป็นประตูคอกแกะ ทุกคนที่มาก่อนหน้าเรา เป็นขโมยและโจร แต่แกะมิได้ฟังเสียงของเขาเหล่านั้น เราเป็นประตู ผู้ที่เข้ามาทางเราก็จะรอดพ้น […]
ความรักเล็กๆที่…ยิ่งใหญ่ “พระองค์จึงเสด็จเข้าไปพักกับเขา ขณะประทับที่โต๊ะกับเขา พระองค์ทรงหยิบขนมปัง ทรงถวายพระพร ทรงบิขนมปังและทรงยื่นให้เขา เขาก็ตาสว่างและจำพระองค์ได้” (ลก 24:30-31) […]
อัศจรรย์” : พลังของพระเยซูผู้กลับคืนชีพ พลังที่มองตามสายตาชาวโลก…ไม่เข้าใจ “พระองค์ทรงบันดาลให้เราบังเกิดใหม่และมีความหวังที่จะมีชีวิต อาศัยการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซู คริสตเจ้า…ท่านจงชื่นชม เหตุว่าท่านมีความรักต่อพระเยซูคริสตเจ้าทั้งๆที่ยังมิได้เห็นพระองค์ แม้ว่าในเวลานี้ท่านยังต้องทนทุกข์จากการถูกทดสอบต่างๆชั่วขณะหนึ่ง […]
“ปัสกา”…มองไปข้างหน้าด้วย “สายตาแห่งความหวัง.” เปโตรกับศิษย์คนนั้นจึงออกไป มุ่งไปยังพระคูหา… เข้าไปในพระคูหาและเห็นผ้าพันพระศพวางอยู่ที่พื้น รวมทั้งผ้าพันพระเศียรซึ่งไม่ได้วางอยู่กับผ้าพันพระศพ แต่พับแยกวางไว้อีกที่… เขาเห็นและมีความเชื่อ เขาทั้งสองคนยังไม่เข้าใจพระคัมภีร์ที่ว่า พระองค์ต้องทรงกลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตาย […]
ความปวดร้าวของพระเอก…พระเอกของเราที่ชื่อพระเยซู “เอลีเอลีลามาสะบัคทานี” ซึ่งแปลว่า“ข้าแต่พระเจ้าของข้าพเจ้าข้าแต่พระเจ้าของข้าพเจ้าทำไมพระองค์จึงทรงทอดทิ้งข้าพเจ้าเล่า” (มธ27:46) วันนี้… “วันอาทิตย์ใบลาน” “อาทิตย์พระมหาทรมาน” ที่ชวนเราพี่น้องคริสตชนและผู้ที่รักในชีวิตของพระเยซูเจ้ามาร่วมกันรำพึงถึงความเจ็บปวดรวดร้าวในชีวิตของพระองค์ ห้าสัปดาห์ที่ผ่านมาเราแต่ละคนได้พยายามร่วมรำพึงกับพระทรมานของพระองค์อย่างเต็มที่เท่าที่สามารถบ้างก็ร่วมในการคิดถึงความเจ็บปวดของพระองค์ในช่วงของวจนพิธีกรรม“เดินรูปสิบสี่ภาค” […]
พระองค์ทรงทำให้เรา… “ตาสว่าง” “องค์พระเจ้าไม่ทรงมองอย่างมนุษย์มองมนุษย์มองแต่รูปร่างภายนอกแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงมองจิตใจ” (1ซมอ16:7) กับคำว่า“ท้อ” มั่นใจว่าเราพบเจอกับตนเองกับชีวิตกับวิกฤตที่เกิดขึ้นในชีวิตเรากันทุกคน มันหมดแรง… ไม่อยากจะลุกจะเดินจะคิดจะพูดอะไรกับใครอะไรทั้งนั้น จะออกแรงก็เหน็ดเหนื่อยขืนลุกขึ้นทำอะไรก็น่าเบื่อไปหมด […]
พระองค์ทรงมอบให้เรา… “ดวงตาแห่งความเชื่อ” “เรากำลังจะเปิดหลุมฝังศพของท่านและยกท่านขึ้นมาจากหลุมศพนำท่านกลับมายังแผ่นดินอิสราเอล…ท่านจะรู้ว่าเราเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า” (เทียบอสค37:12-13 ) นึกย้อนไปเมื่อตอนยังเป็นเด็กเล็กประมาณอยู่ชั้นป.4 เป็นนักเดินทางนั่งรถบัสบ.ข.ส. ไปต่างจังหวัดอยู่บ่อยๆและนั่งเดินทางไปคนเดียวอยู่เป็นประจำ มักจะนั่งรถไปหาพระสงฆ์ท่านหนึ่งซึ่งเป็นพี่ชายส่วนค่าเดินทางก็มีเงินอยู่เพียงน้อยนิดพอสำหรับค่ารถและค่าน้ำหวานหนึ่งถุงและปลาหมึกย่างตัวเล็กๆหนึ่งไม้เท่านั้น […]