ข้อคิดอาทิตย์ที่ 8 เทศกาลธรรมดาปี C ลก6: 39-45…คนนำทางตาบอดย่อมไม่สามารถนำทางคนอื่นได้…และปากย่อมกล่าวสิ่งที่อัดอั้นอยู่ในใจออกมา… พระวรสารในวันนี้พูดถึงความรักต่อเพื่อนพี่น้องที่ใช้ชีวิตอยู่กับเราแน่นอนคนเราไม่สามารถรับหน้าที่นำคนอื่นเว้นแต่ตนเองจะรู้จักทิศทางที่จะต้องเดินไปแล้วเท่านั้นดังนั้นก่อนที่เราจะแนะนำหรือวิจารณ์คนอื่นก็ขอให้เราได้แนะนำตัวเองวิจารณ์ตนเองและทำก่อนเป็นคนแรกเสียก่อน…ต้นไม้พันธุ์ดีย่อมให้ผลที่ดีและคนดีย่อมนำสิ่งที่ดีออกจากขุมทรัพย์ที่ดีในใจของตน ข้อคิด…พระเยซูเจ้าทรงบอกพวกเราว่าเป็นการง่ายที่เราจะมองเห็นความอ่อนแอและข้อบกพร่องของผู้อื่นโดยทั่วๆไปคนเรามักจะสร้างกำแพงเพื่อป้องกันการมองเห็นตนเองและเราแต่ละคนมีเศษไม้อยู่ในตาของเราซึ่งปิดบังมิให้เรามองเห็นข้อบกพร่องของตนเองเราอาจจะมองไม่เห็นความจริงเกี่ยวกับตัวเราเองในขณะที่คนอื่นๆที่อยู่กับเราหรือทำงานร่วมกับเราเขามองเห็นอย่างชัดเจนและรู้ว่าเราเป็นคนเช่นใด ครั้งหนึ่งมีฤาษีหนุ่มรูปหนึ่งทำความผิดร้ายแรงบรรดาฤาษีชรารีบเรียกทุกคนมารวมกันเพื่อตัดสินเขาอย่างไรก็ตามที่ประชุมของบรรดาฤๅษีจะเริ่มขึ้นไม่ได้ถ้าไม่มีอธิการเข้าร่วมในการประชุมดังนั้นพวกเขาจึงส่งสารไปบอกท่านอธิการว่า“ให้ท่านรีบมาหมู่คณะกำลังรอท่านอยู่” ท่านอธิการมาถึงพร้อมกับตระกร้าเก่าๆใบหนึ่งที่มีรูท่านได้ใส่ทรายละเอียดไว้ในตะกร้าแล้วเริ่มเดินพร้อมกับถือตะกร้าใบนั้นมาด้วยแน่นอนว่าระหว่างทางเม็ดทรายก็ร่วงหล่นไปตลอดทางที่ท่านเดินไป […]
