ข้อคิดวันอาทิตย์ที่สิบห้า เทศกาลธรรมดา ปี C ข้อคิด…จากบทอ่านที่หนึ่ง เป็นการคัดมาจากสุนทรพจน์อำลาของโมเสสที่มีต่อชาวอิสราเอล ท่านได้ตักเตือนพวกเขาให้ปฏิบัติตามบทบัญญัติของพระเจ้าอย่างสุดจิตใจและสุดวิญญาณและพระเยซูเจ้าเองในพระวรสาร ได้ทรงทอนพระบัญญัติทั้งหลายในพระธรรมเก่า ให้เหลือเพียงสองข้อ คือรักพระเจ้าและรักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตนเอง […]
ข้อคิดสอนใจสมโภชนักบุญเปโตรและเปาโล อัครสาวก การสมโภชนักบุญเปโตรและนักบุญเปาโล อัครสาวก ในวันนี้ เป็นการสมโภชที่เก่าแก่ที่สุดวันหนึ่งของพระศาสนจักร และที่จริงเป็นการสมโภชที่มีมาก่อนการสมโภชพระเยซูเจ้าทรงบังเกิดหรือวันคริสต์มาสเสียอีก ตั้งแต่ศตวรรษที่สี่แล้วที่ในวันสมโภชนี้มีการถวาย พิธีมิสซาบูชาขอบพระคุณสามมิสซาด้วยกัน คือ […]
ข้อคิดวันอาทิตย์ที่สิบสาม เทศกาลธรรมดา ปี C ข้อคิด…พระวาจาของพระเจ้าจากบทอ่านทั้งสามบท ต่างก็พูดถึงการสนองตอบการเรียกของพระเจ้าด้วยท่าทีที่เด็ดเดี่ยว…ในกรณีของประกาศกเอลีชาในบทอ่านที่หนึ่ง หลังจากที่ท่านกลับไปบ้านแล้ว ท่านก็ออกเดินทางติดตามไปรับใช้ประกาศกเอลียาห์…ส่วนในบทอ่านที่สอง นักบุญเปาโลก็บอกว่าพระเจ้าได้ทรงเรียกเราให้มารับอิสรภาพ ก็อย่าใช้อิสรภาพนั้นเป็นข้อแก้ตัวที่จะท่ำตามใจตน […]
ข้อคิดวันอาทิตย์ที่สิบสอง เทศกาลธรรมดา ปี C ข้อคิด…ในพระวรสาร พระเยซูเจ้าได้ทรงหยิบยกปัญหาขึ้นมาถามพวกอัครสาวกว่าประชาชนกำลังคิดอะไรอยู่เกี่ยวกับพระองค์…พวกอัครสาวกซึ่งเพิ่งกลับจากทำภารกิจที่พระเยซูเจ้าได้ทรงมอบหมายให้ ก็คิดว่าพวกเขาน่าจะสามารถให้คำตอบนี้ได้ เพราะได้ไปสัมผัสกับประชาชนมา…และนักบุญเปโตรได้เป็นผู้ให้คำตอบว่าพระเยซูเจ้าทรงเป็น ”พระคริสต์ของพระเจ้า” ซึ่งหมายความว่าพระองค์เป็นพระผู้ทรงได้รับการเจิมจากพระเจ้า […]
ข้อคิดวันอาทิตย์ที่ 11 เทศกาลธรรมดา ปี C “ลก 7:36–8:3…บาปมากมายของนางได้รับการอภัยแล้ว เพราะนางมีความรักมาก…ผู้ที่ได้รับการอภัยน้อย ก็ย่อมมีความรักน้อย…” ข้อคิด…กษัตริย์ดาวิดได้ทำบาปผิดร้ายแรง […]
ข้อคิดวันอาทิตย์ที่สิบ เทศกาลธรรมดา ปี C ข้อคิด…เรื่องเกี่ยวกับงานศพย่อมเป็นเรื่องเศร้า…แต่ภาพงานศพซึ่งพระเยซูเจ้าและบรรดาศิษย์ของพระองค์ได้พบที่เมืองนาอินเป็นเรื่องเศร้าเป็นพิเศษ เพราะเกี่ยวข้องกับงานศพของเด็กหนุ่มคนหนึ่งซึ่งเป็นบุตรชายคนเดียวของหญิงหม้าย การสูญเสียบุตรเป็นการแบกกางเขนที่หนักที่สุดอันหนึ่งงของผู้เป็นพ่อแม่ มีกล่าวไว้ว่า “เมื่อคนชราตายพวกเขานำอดีตส่วนหนึ่งของพวกเราไป […]
ข้อคิด…คืนก่อนที่พระเยซูเจ้าสิ้นพระชนม์ พระองค์ทรงนั่งที่โต๊ะอาหารกับพวกสาวกของพระองค์ คนกลุ่มเล็กๆนั่งล้อมที่โต๊ะอาหาร ย่อมบ่งบอกถึงความใกล้ชิด ความอบอุ่น ความไว้วางใจกัน และความรัก…แต่ถ้าหากมีผู้กำลังคิดทรยศพระองค์อยู่ที่นั่นด้วย ภาพเช่นนี้จะทิ่มแทงบาดหัวใจยิ่งขึ้น ทั้งจะเพิ่มความเจ็บปวดมากขึ้น เมื่อความร้าวฉานเกิดขึ้นในหมู่คนที่มีความสนิทสนมใกล้ชิดกัน […]
สมโภชพระตรีเอกภาพ ข้อคิด…สิ่งแรกที่บิดามารดาสอนเราเกี่ยวกับศาสนาคงจะเป็นการทำเครื่องหมายสำคัญมหากางเขน และสิ่งสุดท้ายที่พระสงฆ์ทำที่หลุมฝังศพของเรา ก็คือการทำเครื่องหมายสำคัญมหากางเขนเหนือร่างที่ไม่ไหวติงของเรา เพราะชีวิตคริสตชนของเราถูกตราไว้ “ในพระนามของพระบิดา และพระบุตร และพระจิต”…และบทภาวนาของพระศาสนจักรโดยทั่วๆ ไปจะกล่าวถึงพระบิดา (ในฐานะผู้ทรงให้กำเนิดทุกชีวิตที่กล่าวอยู่ในเรื่องของการสร้างโลก) […]
ข้อคิด…ครั้งแรกที่พระเยซูเจ้าทรงประทานพระจิตเจ้าให้กับบรรดาอัครสาวก เกิดขึ้นในเวลาเย็นวันอาทิตย์ปัสกา (ยน 20: 21-23)…การเป่าลมเหนือพวกอัครสาวก เป็นสัญลักษณ์ของการรับพระจิตเจ้า พระองค์ซึ่งเป็นหลักการของสิ่งสร้างใหม่ นอกจากนั้นการรับพระจิต ก็ยังหมายถึงการรับพระพรของพระองค์และการส่งบรรดาอัครสาวกและศิษย์ของพระเยซูเจ้าออกไปเทศน์สอนให้กับนานาชาติ ตามที่พระเยซูเจ้าได้ทรงมีพระบัญชาไว้… […]
คุณพ่อยอแซฟ วีรศักดิ์ วนาโรจน์สุวิช […]