“ทรงบิขนมปัง ส่งให้บรรดาศิษย์นำไปแจกจ่ายแก่ประชาชน”บทเพลงเริ่มพิธีของวันสมโภชพระคริสตวรกาย “พระองค์ทรงเลี้ยงดูประชากรของพระองค์ด้วยข้าวสาลีที่ดีเลิศ” (เทียบ สดด 81:16) คือบทนำที่ช่วยทำให้เราเข้าใจพระวาจาและวันฉลองนี้มากขึ้นขณะที่พระเยซูเจ้ายังทรงพระชนม์อยู่บนโลกนี้ พระองค์ใส่ใจประชาชนในทุกเรื่อง ไม่แต่เพียงเรื่องจิตใจเท่านั้นแต่เป็นเรื่องร่างกายด้วย แม้เมื่อถูกประจญเรื่องอาหารพระองค์จะยืนยันว่า […]
วันสมโภชพระวรกายและพระโลหิตของพระเยซูเจ้า เป็นการฉลองความเชื่อของเราที่เชื่อมั่นในการประทับอยู่อย่างแท้จริงของพระเยซูเจ้าในศีลมหาสนิท ในระหว่างการเลี้ยงปัสกาครั้งสุดท้ายของพระเยซูเจ้าพร้อมกับบรรดาศิษย์ บนโต๊ะอาหารนอกจากจะมี เนื้อแกะ ผักโขมและองุ่น ยังมีขนมปังไร้เชื้อเป็นอาหารที่กำหนดไว้เพื่อการฉลองปัสกาตามธรรมเนียมของชาวยิว พระเยซูเจ้าทรงหยิบแผ่นปัง ขอบพระคุณพระเจ้า ทรงนั้นแจกให้บรรดาศิษย์บอกว่า […]
“พระจิตเจ้าจะทรงแจ้งให้ท่านรู้คำสอนที่ทรงรับจากเรา”“เรายังมีอีกหลายเรื่องที่จะบอกท่าน แต่บัดนี้ท่านยังรับไว้ไม่ได้” พระเยซูเจ้ากำลังกล่าวถึงไม้กางเขน แต่บรรดาศิษย์คาดหวังว่าพระองค์จะเป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลงและทำให้ชาวยิวยิ่งใหญ่ขึ้นอีกครั้ง บรรดาศิษย์ยังไม่พร้อมจะเข้าใจความจริงเรื่องพระทรมานและการกลับคืนพระชนมชีพของพระคริสตเจ้า และยังไม่พร้อมที่จะยอมรับชะตากรรมของพวกเขาเองที่จะต้องรับทรมานเพราะการเป็นพยานถึงพระคริสตเจ้าอีกด้วยแต่ “เมื่อพระจิตแห่งความจริงเสด็จมา พระองค์จะทรงนำท่านไปสู่ความจริงทั้งมวล” พระจิตเจ้าจะนำทางบรรดาศิษย์ (และพวกเราทุกคน) […]
ในรอบปีปฏิทินของพระศาสนจักรได้กำหนดให้มีเทศกาลสำคัญ 2 เทศกาลเริ่มด้วยเทศกาลพระคริสตสมภพและเทศกาลปัสกาซึ่งสิ้นสุดลงแล้วเมื่อวันสมโภชและจิตเจ้า หลังจากนี้ก็จะเข้าสู่ช่วงที่เรียกว่าเทศกาลธรรมดา แต่ก็ยังมีวันสมโภชสำคัญอีก 2 สัปดาห์ต่อเนื่องก็คือวันสมโภชพระตรีเอกภาพและวันสมโภชพระคริสตวรกายของพระเยซูเจ้าหากพิจารณาจากการที่พระศาสนจักรกำหนดไว้ เริ่มด้วยการต้อนรับพระเยซูเจ้าที่เสด็จมาบังเกิดเป็นมนุษย์ เพื่อทรงเปิดเผยให้ทราบเรื่องราวของพระเจ้า ให้รู้จักพระบิดาผู้ทรงเป็นพระผู้สร้าง […]
ทุกคนที่มีพระจิตของพระเจ้าเป็นผู้นำ ย่อมเป็นบุตรของพระเจ้านักบุญเปาโลในจดหมายถึงชาวโรมสอนเรื่องบุคคลที่ดำเนินชีวิตตามธรรมชาติ (เนื้อหนัง) และบุคคลที่ดำเนินชีวิตตามพระจิตเจ้า เปาโลเน้นให้เราทุกคนดำเนินชีวิตตามพระจิตเจ้า เพราะ “เพราะพระจิตของพระเจ้าสถิตอยู่ในตัวท่าน ถ้าผู้ใดไม่มีพระจิตของพระคริสตเจ้า ผู้นั้นก็ไม่เป็นของพระองค์” (รม […]
วันที่ 50 หลังจากการสมโภชปัสกา สำหรับบรรดาชาวยิวคือเทศกาลฉลองการเก็บเกี่ยวพืชผลแรก และการนำมาถวายแด่พระเจ้าที่พระวิหาร เป็นช่วงเวลาเดียวกันหลังจากที่พระเยซูเจ้าเสด็จสู่สวรรค์ บรรดาอัครสาวกมารวมตัวกันที่กรุงเยรูซาเล็ม หนังสือกิจการอัครสาวกบันทึกเรื่องราววันนั้นไว้ว่า ขณะที่บรรดาอัครสาวกชุมนุมกันในบ้าน พวกเขาได้ยินเสียงเหมือนเสียงลมพัด […]
“จนกว่าท่านจะได้รับพระอานุภาพจากเบื้องบนปกคลุมไว้”พระเยซูเจ้าสรุปชีวิต คำสอนและภารกิจของพระองค์ไว้ในประโยคสั้นๆ ก่อนที่พระองค์จะจากบรรดาศิษย์ไปคือ “พระคริสตเจ้าจะต้องรับทนทรมานและจะกลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตายในวันที่สาม จะต้องประกาศในพระนามของพระองค์ให้นานาชาติกลับใจเพื่อรับอภัยบาป โดยเริ่มจากกรุงเยรูซาเล็ม” (ลก 24:46-47)การ “เริ่มจากกรุงเยรูซาเล็ม” เพื่อยืนยันว่าพระเยซูเจ้ามีชีวิตอยู่จริงกับบรรดาศิษย์ซึ่งพวกเขาเป็นพยานยืนยันถึงเรื่องนี้ได้ […]
วันสมโภชพระเยซูเจ้าเสด็จสู่สวรรค์ หลังจากที่พระเยซูเจ้าเสด็จกลับคืนพระชนมชีพจากความตายแล้ว พระองค์ก็ยังคงประทับอยู่กับบรรดาศิษย์เพื่อแน่ใจว่าพวกเขาจะมีความเชื่อและพร้อมที่จะดำเนินชีวิตตามคำสอนของพระองค์ต่อไป หนังสือกิจการและคณะสาวกบันทึกเหตุการณ์ไว้ว่า “ตลอดเวลา 40 วัน พระองค์ทรงแสดงพระองค์แก่เขาทั้งหลาย ทั้งยังได้สัญญาว่า พระจิตเจ้าจะเสด็จลงมาเหนือพวกเขา […]
“เราให้สันติสุขของเรากับท่าน”เรายังอยู่ในบริบทของคำปราศรัยสุดท้ายของพระเยซูเจ้าก่อนพระองค์จะสิ้นพระชนม์ เรื่องที่พระองค์กล่าวมีมากมายเหลือเกิน แต่ทุกเรื่องเปี่ยมไปด้วยความห่วงใย เพราะพระองค์กำลังจะจากไปและกังวลว่าบรรดาศิษย์จะอยู่กันอย่างไรถ้าไม่มีพระองค์ พระองค์จึงฝากฝังพวกเขาหลายเรื่องหนึ่งเรื่องที่สำคัญคือพระองค์รู้ว่าบรรดาศิษย์ยังไม่เข้าใจคำสอนของพระองค์ดีนัก แต่พระองค์หวังว่าพวกเขาจะเข้าใจเมื่อเวลาผ่านไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพระองค์กลับคืนชีพแล้ว ถึงกระนั้นเพื่อความมั่นใจ พระองค์จึงสัญญาจะส่ง “พระผู้ช่วยเหลือ” […]
ทุกปีทางอัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ ได้ทำการรวบรวมรายงานจากทุกวัด ปีล่าสุดมีรายงานว่ามีคริสตชนจำนวน 123,673 คน มีวัดรวม 74 แห่ง มีสถิติต่างๆ จำนวนคนที่รับศีลล้างบาป […]