ทุกคนที่มีพระจิตของพระเจ้าเป็นผู้นำ ย่อมเป็นบุตรของพระเจ้านักบุญเปาโลในจดหมายถึงชาวโรมสอนเรื่องบุคคลที่ดำเนินชีวิตตามธรรมชาติ (เนื้อหนัง) และบุคคลที่ดำเนินชีวิตตามพระจิตเจ้า เปาโลเน้นให้เราทุกคนดำเนินชีวิตตามพระจิตเจ้า เพราะ “เพราะพระจิตของพระเจ้าสถิตอยู่ในตัวท่าน ถ้าผู้ใดไม่มีพระจิตของพระคริสตเจ้า ผู้นั้นก็ไม่เป็นของพระองค์” (รม […]
“จนกว่าท่านจะได้รับพระอานุภาพจากเบื้องบนปกคลุมไว้”พระเยซูเจ้าสรุปชีวิต คำสอนและภารกิจของพระองค์ไว้ในประโยคสั้นๆ ก่อนที่พระองค์จะจากบรรดาศิษย์ไปคือ “พระคริสตเจ้าจะต้องรับทนทรมานและจะกลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตายในวันที่สาม จะต้องประกาศในพระนามของพระองค์ให้นานาชาติกลับใจเพื่อรับอภัยบาป โดยเริ่มจากกรุงเยรูซาเล็ม” (ลก 24:46-47)การ “เริ่มจากกรุงเยรูซาเล็ม” เพื่อยืนยันว่าพระเยซูเจ้ามีชีวิตอยู่จริงกับบรรดาศิษย์ซึ่งพวกเขาเป็นพยานยืนยันถึงเรื่องนี้ได้ […]
“เราให้สันติสุขของเรากับท่าน”เรายังอยู่ในบริบทของคำปราศรัยสุดท้ายของพระเยซูเจ้าก่อนพระองค์จะสิ้นพระชนม์ เรื่องที่พระองค์กล่าวมีมากมายเหลือเกิน แต่ทุกเรื่องเปี่ยมไปด้วยความห่วงใย เพราะพระองค์กำลังจะจากไปและกังวลว่าบรรดาศิษย์จะอยู่กันอย่างไรถ้าไม่มีพระองค์ พระองค์จึงฝากฝังพวกเขาหลายเรื่องหนึ่งเรื่องที่สำคัญคือพระองค์รู้ว่าบรรดาศิษย์ยังไม่เข้าใจคำสอนของพระองค์ดีนัก แต่พระองค์หวังว่าพวกเขาจะเข้าใจเมื่อเวลาผ่านไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพระองค์กลับคืนชีพแล้ว ถึงกระนั้นเพื่อความมั่นใจ พระองค์จึงสัญญาจะส่ง “พระผู้ช่วยเหลือ” […]
“เราให้บทบัญญัติใหม่แก่ท่านทั้งหลาย” พระวรสารที่เราได้ยินวันนี้เป็นคำสอนในคืนสุดท้ายที่พระเยซูเจ้าทรงพระชนม์อยู่บนโลกนี้ เราอาจจะสงสัยนิดหน่อยว่าทำไมพระศาสนจักรจึงนำเอาข้อความนี้มาอ่านในช่วงเทศกาลปัสกา เหตุผลที่พระศาสนจักรนำเอาข้อความที่เปรียบเสมือนพินัยกรรมหรือคำสั่งเสียสุดท้ายของพระเยซูเจ้ามาอ่านในช่วงนี้ก็เพื่อไตร่ตรองไปพร้อมๆ กับเรื่องราวการก่อร่างสร้างกลุ่มคริสตชนในยุคแรกเริ่มซึ่งพระเยซูเจ้าผู้กลับคืนพระชนมชีพเป็นแรงบันดาลใจ เรื่องราวที่เราได้ยินจากพระวรสารคือคำสั่งเสียของพระเยซูเจ้าหลังจากยูดาสออกไปแล้ว พระเยซูเจ้าเชื่อมโยงพระสิริรุ่งโรจน์ของพระองค์กับพระสิริรุ่งโรจน์ของพระบิดา สำหรับยอห์นแล้ว พระสิริรุ่งโรจน์ของพระเยซูเจ้าคือพระทรมาน ไม้กางเขน […]
“เรารู้จักมัน และมันก็ตามเรา”พระวรสารนักบุญยอห์นบทที่ 10 โดยรวมเป็นคำสอนเรื่องผู้เลี้ยงที่ดี โดยมีเหตุการณ์ที่ชาวยิวต่อต้านพระเยซูเจ้าแทรกเข้ามาเป็นช่วงๆ พระศาสนจักรนำคำสอนเรื่องผู้เลี้ยงที่ดีมาอ่านในวันอาทิตย์ที่สี่ของเทศกาลปัสกาทุกปีต่อเนื่องกัน ด้วยเหตุนี้เราจึงเรียกวันอาทิตย์ที่สี่ของปัสกาว่าเป็นวัน “ผู้เลี้ยงที่ดี” (Bonus Pastor)ข้อ […]
“จงเลี้ยงดูแกะของเราเถิด”หลังจากเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นซึ่งน่าจะหมายถึงการกลับคืนพระชนมชีพ (ยน 20:1-10) การเปิดเผยกับมารีย์ ชาวมักดาลา (ยน 20:11-18) การปรากฎแก่บรรดาศิษย์และโทมัส (ยน 20:19-31) […]
“ถ้าข้าพเจ้าไม่ได้เห็น… ข้าพเจ้าจะไม่เชื่อเป็นอันขาด”พระวรสารวันนี้ประกอบด้วยเรื่องราวของการปรากฏมาของพระเยซูเจ้าผู้กลับคืนพระชนมชีพ 2 ครั้ง ครั้งแรกเป็น “ค่ำวันต้นสัปดาห์” ซึ่งเป็นวันที่มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้น ทั้งการที่บรรดาสตรีไปที่พระคูหาและพบพระคูหาว่างเปล่า ทั้งการที่เปโตรกับศิษย์ที่ทรงรักวิ่งไปที่พระคูหาและพบเช่นเดียวกัน ทั้งการที่มารีย์ […]
เช้าตรู่วันต้นสัปดาห์“ตั้งแต่เช้าตรู่วันต้นสัปดาห์ บรรดาสตรีนำเครื่องหอมที่เตรียมไว้มาที่พระคูหา” (ลก 24:1)คงไม่ต้องจินตนาการว่าบรรดาสตรีที่ศรัทธาในพระเยซูเจ้าจะรู้สึกเศร้าโศกเพียงใด ตลอดสามปีที่ผ่านมาเป็นความทรงจำที่วิเศษสุด พระเยซูเจ้าเป็นความหวังของพวกเธอและของทุกคน แต่ในบ่ายวันศุกร์ที่ผ่านมา ความฝันและความหวังนั้นพังทลายและถูกฝังลงพร้อมกับร่างของพระเยซูเจ้าในพระคูหาในวันเสาร์ซึ่งเป็นวันสับบาโต บทบัญญัติของชาวยิวให้พักผ่อนจากการงาน เป็นโอกาสที่ให้พวกเธอได้พักใจจากความเศร้าโศก […]
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเหลียวมามองเปโตรเป็นธรรมเนียมที่เราจะได้ฟังเรื่องพระทรมานขององค์พระผู้เป็นเจ้าปีละสองครั้ง คือในวันอาทิตย์ใบลานที่จะได้ฟังเรื่องราวจากผู้เขียนพระวรสารสามท่านผลัดเปลี่ยนกันไป และวันศุกร์ศักดิ์สิทธิ์จากคำบอกเล่าของนักบุญยอห์นหากเรามองเหตุการณ์ต่างๆ ที่ประกอบกันเป็นพระทรมานของพระเยซูเจ้าล้วนเป็นเหตุการณ์น่าสะเทือนใจทั้งสิ้น ยิ่งในพระวรสารนักบุญลูกาที่เล่าเรื่องราวได้อย่างสละสลวย ทำให้เราเห็นภาพเหตุการณ์ต่างๆ รวมถึงความรู้สึกบางอย่างที่ซ่อนอยู่ระหว่างบรรทัดหนึ่งในเหตุการณ์ที่น่าสะเทือนใจและทำให้พระเยซูเจ้าน่าสงสารมากๆ คือเพื่อนทุกคนที่เคยนั่งกินข้าวกับพระองค์ ต่างทรยศและทอดทิ้งพระองค์ ไม่ว่าจะเป็นคำขอร้องของพระเยซูเจ้าที่ขอให้อยู่เป็นเพื่อนกับพระองค์ขณะที่พระองค์ต้องการกำลังใจเพื่อเผชิญหน้ากับพระทรมานที่กำลังมาถึง […]
ท่านผู้ใดไม่มีบาป จงเอาหินทุ่มนางเป็นคนแรกเถิดฉากของเหตุการณ์วันนี้เกิดขึ้นในระว่างการฉลองเทศกาลอยู่เพิง บรรยากาศของการเก็บเกี่ยวพืชผล ชาวยิวระลึกถึงการที่พระเจ้าทรงดูแลพวกเขาทั้งในถิ่นทุรกันดารในอดีตและพืชผลจากการเพาะปลูกในปัจจุบัน แต่บรรยากาศแห่งความยินดีนี้ถูกขัดขวางโดยพวกธรรมาจารย์และฟาริสีที่นำหญิงที่ถูกจับขณะล่วงประเวณีเข้ามาให้พระเยซูเจ้าตัดสิน เพราะก่อนหน้านี้พวกธรรมาจารย์และฟาริสีพยายามจะจัดการพระเยซูเจ้าแต่ทำไม่สำเร็จ ไม่ว่าจะเป็นบรรดาทหารที่กล่าวว่า “ไม่มีใครพูดเหมือนคนนี้เลย” (ยน 7:46) […]