“เส้นทางชีวิตกับงานเยาวชนในชีวิตสงฆ์คนหนึ่ง “ขโมยย่อมมาเพื่อขโมย ฆ่าและทำลาย เรามาเพื่อให้แกะมีชีวิตและมีชีวิตอย่างสมบูรณ์ เราเป็นผู้เลี้ยงแกะที่ดี ผู้เลี้ยงแกะย่อมสละชีวิตเพื่อแกะของตน”(ยน 10:10-11) แต่เดิมเมื่อเริ่มต้น ชีวิตตนเมื่อเริ่มสน…งานเยาวชน จำได้ว่า… […]
“รักพระองค์จนลืมโลก รักเพื่อนพี่น้อง…ผู้ยากไร้จนลืมตนเอง” “เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า เราเป็นประตูคอกแกะ ทุกคนที่มาก่อนหน้าเรา เป็นขโมยและโจร แต่แกะมิได้ฟังเสียงของเขาเหล่านั้น เราเป็นประตู ผู้ที่เข้ามาทางเราก็จะรอดพ้น […]
ความรักเล็กๆที่…ยิ่งใหญ่ “พระองค์จึงเสด็จเข้าไปพักกับเขา ขณะประทับที่โต๊ะกับเขา พระองค์ทรงหยิบขนมปัง ทรงถวายพระพร ทรงบิขนมปังและทรงยื่นให้เขา เขาก็ตาสว่างและจำพระองค์ได้” (ลก 24:30-31) […]
อัศจรรย์” : พลังของพระเยซูผู้กลับคืนชีพ พลังที่มองตามสายตาชาวโลก…ไม่เข้าใจ “พระองค์ทรงบันดาลให้เราบังเกิดใหม่และมีความหวังที่จะมีชีวิต อาศัยการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซู คริสตเจ้า…ท่านจงชื่นชม เหตุว่าท่านมีความรักต่อพระเยซูคริสตเจ้าทั้งๆที่ยังมิได้เห็นพระองค์ แม้ว่าในเวลานี้ท่านยังต้องทนทุกข์จากการถูกทดสอบต่างๆชั่วขณะหนึ่ง […]
“ปัสกา”…มองไปข้างหน้าด้วย “สายตาแห่งความหวัง.” เปโตรกับศิษย์คนนั้นจึงออกไป มุ่งไปยังพระคูหา… เข้าไปในพระคูหาและเห็นผ้าพันพระศพวางอยู่ที่พื้น รวมทั้งผ้าพันพระเศียรซึ่งไม่ได้วางอยู่กับผ้าพันพระศพ แต่พับแยกวางไว้อีกที่… เขาเห็นและมีความเชื่อ เขาทั้งสองคนยังไม่เข้าใจพระคัมภีร์ที่ว่า พระองค์ต้องทรงกลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตาย […]
ความปวดร้าวของพระเอก…พระเอกของเราที่ชื่อพระเยซู “เอลีเอลีลามาสะบัคทานี” ซึ่งแปลว่า“ข้าแต่พระเจ้าของข้าพเจ้าข้าแต่พระเจ้าของข้าพเจ้าทำไมพระองค์จึงทรงทอดทิ้งข้าพเจ้าเล่า” (มธ27:46) วันนี้… “วันอาทิตย์ใบลาน” “อาทิตย์พระมหาทรมาน” ที่ชวนเราพี่น้องคริสตชนและผู้ที่รักในชีวิตของพระเยซูเจ้ามาร่วมกันรำพึงถึงความเจ็บปวดรวดร้าวในชีวิตของพระองค์ ห้าสัปดาห์ที่ผ่านมาเราแต่ละคนได้พยายามร่วมรำพึงกับพระทรมานของพระองค์อย่างเต็มที่เท่าที่สามารถบ้างก็ร่วมในการคิดถึงความเจ็บปวดของพระองค์ในช่วงของวจนพิธีกรรม“เดินรูปสิบสี่ภาค” […]
พระองค์ทรงทำให้เรา… “ตาสว่าง” “องค์พระเจ้าไม่ทรงมองอย่างมนุษย์มองมนุษย์มองแต่รูปร่างภายนอกแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงมองจิตใจ” (1ซมอ16:7) กับคำว่า“ท้อ” มั่นใจว่าเราพบเจอกับตนเองกับชีวิตกับวิกฤตที่เกิดขึ้นในชีวิตเรากันทุกคน มันหมดแรง… ไม่อยากจะลุกจะเดินจะคิดจะพูดอะไรกับใครอะไรทั้งนั้น จะออกแรงก็เหน็ดเหนื่อยขืนลุกขึ้นทำอะไรก็น่าเบื่อไปหมด […]
พระองค์ทรงมอบให้เรา… “ดวงตาแห่งความเชื่อ” “เรากำลังจะเปิดหลุมฝังศพของท่านและยกท่านขึ้นมาจากหลุมศพนำท่านกลับมายังแผ่นดินอิสราเอล…ท่านจะรู้ว่าเราเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า” (เทียบอสค37:12-13 ) นึกย้อนไปเมื่อตอนยังเป็นเด็กเล็กประมาณอยู่ชั้นป.4 เป็นนักเดินทางนั่งรถบัสบ.ข.ส. ไปต่างจังหวัดอยู่บ่อยๆและนั่งเดินทางไปคนเดียวอยู่เป็นประจำ มักจะนั่งรถไปหาพระสงฆ์ท่านหนึ่งซึ่งเป็นพี่ชายส่วนค่าเดินทางก็มีเงินอยู่เพียงน้อยนิดพอสำหรับค่ารถและค่าน้ำหวานหนึ่งถุงและปลาหมึกย่างตัวเล็กๆหนึ่งไม้เท่านั้น […]
ผู้บอกความจริงที่ยอมสละชีวิตและความจริงที่ให้ชีวิต “ประชาชนกำลังกระหายน้ำมากจึงบ่นตำหนิโมเสสว่าทำไมจึงพาพวกเขาออกจากอียิปต์จะให้พวกเขาลูกๆและฝูงสัตว์อดน้ำตายหรือ…คำพูดเช่นนี้ทำให้เห็นว่าชาวอิสราเอลได้ต่อว่าและทดลององค์พระผู้เป็นเจ้าโดยถามว่า“องค์พระผู้เป็นเจ้าสถิตอยู่กับพวกเขาจริงหรือไม่” (เทียบอพย17:3,7 ) พี่น้อง ยิ่งมาอากาศยิ่งร้อนหลายคนต้องการน้ำเพิ่มมากขึ้นเขื่อนกักเก็บน้ำต่างๆก็แจ้งให้พี่น้องชาวไทยทุกคนได้ทราบว่าปีนี้จะมีน้ำน้อยให้ใช้น้ำอย่างระมัดระวังด้วยน้ำในเขื่อนนั้นลดลงไปมากโขแล้วสำหรับพี่น้องที่ต้องใช้ต้องดื่มช่วงนี้ก็ดื่มน้ำบ่อยขึ้นด้วยเหตุอากาศร้อนและร่างกายสูญเสียน้ำหนักขึ้นความรู้สึกร้อนและกระหายน้ำของเราเราก็ไม่ต่างไปจากความรู้สึกกระหายและต้องการน้ำของพี่น้องชาวอิสราแอลในถิ่นทุรกันดารและขาดแคลนน้ำ พี่น้องเมื่อเราทนไม่ไหวกับความทุกข์ความเจ็บปวดที่เราได้รับความกระหายน้ำก็เช่นกันหลายครั้งเราก็จะพาลหาเรื่องเอาเรื่องโดยไม่คิดถึงเหตุถึงผลและสมควรแล้วเมื่อเราทำผิดโดยไม่ได้สนใจเหตุผลสนใจแต่เพียงความรู้สึกความอยากต้องการส่วนตัวเราเองก็ควรจะได้รับผลของความผิดพลาดและโทษที่มาพร้อมกับความรับผิดชอบต่อความผิดพลาดที่เราก่อขึ้นมาเองมิใช่หรือ พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า“ทุกคนที่ดื่มน้ำนี้จะกระหายอีกแต่ผู้ที่ดื่มน้ำซึ่งเราจะให้นั้นจะไม่กระหายอีกเลยน้ำที่เราจะให้เขาจะกลายเป็นธารน้ำในตัวเขาไหลรินเพื่อชีวิตนิรันดร” (ยน4:13-14) “น้ำจึงมีความสำคัญอย่างยิ่งสำหรับชีวิตน้ำนั้นให้ชีวิตได้เกิดขึ้นและน้ำยังหล่อเลี้ยงชีวิตให้ยังคงเข้มแข็งและเติบโตต่อไป”หากเป็นอย่างที่พูดนี้ก็คงดีไม่น้อยเพียงแต่เราเห็นว่าอีกด้านหนึ่ง“มนุษย์เรากลับใช้น้ำเป็นเครื่องมือช่วยให้ตนเองสามารถเอารัดเอาเปรียบพี่น้องรอบข้างตน” […]
“มหาพรต: คิดถึงกางเขนของพระเยซูเจ้าตามใจเราหรือตามน้ำพระทัยพระองค์” เปโตรจึงทูลพระเยซูเจ้าว่า“พระเจ้าข้าที่นี่สบายน่าอยู่จริงๆถ้าพระองค์มีพระประสงค์ข้าพเจ้าจะสร้างเพิงขึ้นสามหลังหลังหนึ่งสำหรับพระองค์หลังหนึ่งสำหรับโมเสสอีกหลังหนึ่งสำหรับพระองค์” (มธ17:4) “มหาพรต”ช่วงเวลาที่เราพี่น้องคริสตชนต่างคิดถึงพระทรมานของพระเยซูเจ้าและพยายามปรับเปลี่ยนชีวิตของเราให้เหมาะสมกับหนทางของพระเจ้ามากขึ้น ตามที่มีในประโยคเตือนใจยามเมื่อเราได้รับการโรยเถ้าบนศีรษะ“จงกลับใจและเชื่อในพระวรสารเถิด” “มหาพรต”ช่วงเวลาที่เราพี่น้องคริสตชนพยายามดำเนินชีวิตให้เหมาะสมกับหนทางของพระเจ้าด้วยกิจศรัทธาในชีวิต“ภาวนา”ที่ดึงชีวิตของเราที่ห่างเหินจากพระเจ้าให้กลับมาคืนดีและชิดสนิทอีกครั้งหนึ่ง “พลีกรรม”ด้วยการอดอาหารและอดเนื้อรวมถึงการอดทนอดกลั้นอดใจมอบตัวเราด้วยความสุภาพต่อหน้าพระเจ้าด้วยเราเป็นลูกที่ไม่รักดีและตกอยู่ในบาป และสุดท้าย“ให้ทาน”ด้วยการอดออมสะสมในสิ่งที่เราเหลือได้จากการพลีกรรมอดออมอดเนื้อและอาหาร และนำสิ่งที่ได้นี้ไปมอบแบ่งปันให้ผู้ยากไร้ที่ต้องการมากกว่าเรา […]