Category: คิดสักนิด…สะกิดใจ

สวัสดีครับนะครับพี่น้องพบกับอีกครั้งในคอลัมน์“คิดสักนิด..สะกิดใจ” บทความที่จะนำบทความดีๆมาเล่าให้กับพี่น้องเพื่อสร้างแรงบันดาลใจและข้อคิดเกี่ยวกับการดำเนินชีวิตให้แก่พี่น้องที่รักในอาทิตย์นี้พอขอนำเรื่องเล่าสะท้อนความเป็นจริงในสังคมของชายคนหนึ่งที่เคยมีอำนาจและเปรียบเปรยชีวิตของตนเองหลังปลดเกษียนเมื่อต้องกลับมาบรรยายที่เวทีแห่งเดิมแต่มาในสถานะใหม่เพื่อสอนใจเราว่า“จงอย่าลืมว่าตนเองคือใครเพราะตำแหน่งหน้าที่ก็คือหน้ากากที่เราสวมใส่เมื่อวันใดเราถอดกากออกยเราก็เป็นแค่ถ้วยกระดาษธรรมดาๆเท่านั้น” ชายท่านหนึ่งได้รับเชิญให้มาบรรยายท่ามกลางผู้เข้าฟังเป็นพันคนณห้องประชุมแห่งหนึ่งเขาเพิ่งเกษียณมาในเร็วๆนี้ซึ่งในอดีตเขาเป็น……แห่งชาติเขาลุกขึ้นยืนอยู่หน้าเวทีในขณะที่เขาเริ่มการพูดของเขานั่นเองเขาก็ยกกาแฟในถ้วยกระดาษขึ้นมาจิบแล้วก็เริ่มต้นพูดว่า“รู้มั้ยเมื่อหลายปีก่อนในสมัยที่ผมยังเป็น……แห่งชาติผมได้เคยมาพูดอยู่ณห้องประชุมแห่งนี้อยู่หลายครั้งเหมือนกันผู้จัดงานได้เชิญผมมาโดยจัดตั๋วเครื่องบินชั้นธุรกิจ(Business Class) ส่งคนขับรถมารับผมที่สนามบินพาผมไปที่โรงแรมเช็คอินโรงแรมรอต้อนรับไว้ให้ผมไว้เรียบร้อยพาผมขึ้นไปบนห้องพักตอนเช้ามีคนมารอรับที่   ล็อบบี้โรงแรมและพาผมมาที่นี่ที่ด้านหลังเวทีพาไปห้องพักรอและเสริฟกาแฟผมด้วยถ้วยกระเบื้องหรูหราสวยงาม แต่ตอนนี้เมื่อผมปลดเกษียนแล้วและไม่ได้เป็น……แล้วผมบินมาด้วยเครื่องชั้นประหยัด(Economy Class) นั่งแท็กซี่มาที่โรงแรมเช็คอินเองเช้าผมนั่งแท็กซี่มาที่นี่เองเดินเข้าทางด้านหน้าถามหาทางเข้ามาหลังเวที ผมขอกาแฟมีใครคนนึงชี้นิ้วไปที่เครื่องทำกาแฟที่มุมห้องและผมก็รินกาแฟใส่ถ้วยกระดาษตรงนั้น” บทเรียนนี้สอนว่าถ้วยกระเบื้องหรูหราที่ผมเคยได้รับไม่ได้มีไว้สำหรับตัวผมแต่มันมีไว้สำหรับตำแหน่งที่ผมเป็นผมมีค่าเหมาะแค่ถ้วยกระดาษเราทั้งหลายมีค่าแค่ถ้วยกระดาษเมื่อคุณเริ่มประสบความสำเร็จในชีวิตคุณจะได้รับความสะดวกสบายผู้คนจะเรียกว่า“ท่านครับท่านค่ะเค้าจะช่วยคุณถือกระเป๋าเปิดประตูให้คุณชงชาให้คุณดื่มทั้งๆที่คุณไม่ได้ร้องขอแต่นั่นไม่ได้ทำให้คุณเค้าทำให้ตำแหน่งที่คุณเป็นเมื่อคุณก้าวออกไปเค้าจะเอาทุกอย่างให้กับคนที่มาแทนที่คุณ”ดังนั้นจงอย่าลืมเป็นอันขาดว่าเรามีค่าเหมาะแค่ถ้วยกระดาษเท่านั้นและต้องปลงให้ได้สำหรับคนส่วนใหญ่ที่คบกันด้วยหน้ากากและตำแหน่งหน้าที่เท่านั้น […]

สวัสดีครับพี่น้องที่รักพบกันอีกครั้งในคอลัมน์“คิดสักนิด…สะกิดใจ” ในอาทิตย์นี้พ่อขอนำบทสนทนาของสองพ่อลูกคู่หนึ่งซึ่งกำลังที่เป็นกล่าวถึงของคนในประเทศจีนในขณะนี้ว่า“ทำไมคนเราจะต้องรู้จักเคารพตนเองรักชาติมีมารยาทและมีความมั่นใจในตนเอง”โดยคุณพ่อท่านนี้ได้ใช้บทสนทนาง่ายๆเชิงเหตุผลสอนลูกของตนว่า“เรามีวิธีใดบ้างที่จะให้เราเป็นคนดีได้ภายในช่วงเวลาข้ามคืน” ลูก: พ่อครับทำไมคนพวกนั้นถึงไม่รอให้ไฟเขียวก่อนถึงค่อยไปหล่ะครับ? พ่อ: อาจเป็นเพราะพวกเขารีบมาก ลูก: เราก็รีบไปเรียนเหมือนกันนิครับแล้วทำไมเราไม่ฝ่าไฟแดงไปหล่ะครับ? พ่อ: งั้นพ่อถามลูกนะว่ากฎจราจรต้องให้ไฟแดงเปลี่ยนเป็นไฟเขียวก่อนถึงจะไปได้ใช่ไหม? […]

พี่น้องครับอาทิตย์นี้เราประชาชนและคริสตชนชาวไทยทุกคนคงเศร้าโศกเสียใจกับการจากไปของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุยเดชคอลัมน์“คิดสักนิด…สะกิดใจ”ในอาทิตย์นี้พ่อจึงขออนุญาตน้อมนำ9 พระบรมราโชวาทของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมาเผยแพร่เพื่อเป็นประโยชน์และสิริมงคลสำหรับการดำเนินชีวิตและการแก้ไขปัญหาการทำงานในยุคปัจจุบันให้แก่พี่น้องกันนะครับ 1. คนดี “ในบ้านเมืองนั้นมีทั้งคนดีและคนไม่ดีไม่มีใครที่จะทำให้ทุกคนเป็นคนดีได้ทั้งหมดการทำให้บ้านเมืองมีความปกติสุขเรียบร้อยจึงมิใช่การทำให้ทุกคนเป็นคนดีหากแต่อยู่ที่การส่งเสริมคนดีให้คนดีปกครองบ้านเมืองและควบคุมคนไม่ดีไม่ให้มีอำนาจไม่ให้ก่อความเดือดร้อนวุ่นวายได้” (พระบรมราโชวาทในพิธีเปิดงานชุมนุมลูกเสือแห่งชาติ ค่ายลูกเสือวชิราวุธจังหวัดชลบุรี 11 ธันวาคม2512) 2. อนาคตทำนายได้ […]

พี่น้องครับชีวิตของเรามนุษย์มีทั้งความสว่างหรือความมืดด้านสว่างมีอยู่ด้วยกันหลายอย่างเช่นความรักความสุขชีวิตและการให้อภัยฯลฯส่วนความมืดเช่นความเกลียดชังความทุกข์ความตายและการอาฆาตพยาบาทฯลฯแต่ไม่ว่าจะเป็นในด้านหรือทิศทางใดจะสุขหรือทุกข์นั้นแท้จริงทัศนคติหรือการมองโลกของเราแต่ละคนนั่นมีความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง มีอาจารย์เซนผู้หนึ่งมีศิษย์ที่ชอบบ่นและมักร้องทุกข์คร่ำครวญถึงความทุกข์ของตนเองอยู่เสมอและเนื่องจากทัศนคติและการมองโลกเช่นนี้จึงทำให้ศิษย์ผู้นี้มักจะมีแต่ความทุกข์กังวลและจิตใจไม่เป็นสุข วันหนึ่งอาจารย์เซนสั่งให้ศิษย์คนดังกล่าวไปตลาดซื้อเกลือมาถุงหนึ่ง        เมื่อศิษย์กลับมาจึงสั่งให้นำเกลือหยิบมือหนึ่งโปรยลงไปในแก้วบรรจุน้ำแล้วให้ศิษย์ดื่มลงไปพลางกล่าวถามว่า“รสชาติของน้ำเป็นอย่างไร?” “เค็มจนขม”ศิษย์ตอบด้วยใบหน้าเหยเก จากนั้นอาจารย์เซนได้พาศิษย์ไปยังริมทะเลสาบสั่งให้นำเกลือที่เหลือโปรยลงไปในทะเลสาบจนหมดสิ้นแล้วกล่าวว่า“ลองดื่มน้ำจากทะเลสาบดูสิ”ศิษย์จึงก้มตัวลงไปวักน้ำจากทะเลสาบขึ้นมาดื่ม อาจารย์เซนถามอีกว่า“คราวนี้รสชาติเป็นอย่างไรบ้าง?” ศิษย์ตอบว่า“รสชาติหวานสะอาดบริสุทธิ์ยิ่ง“ “ยังมีรสเค็มหรือไม่?”อาจารย์ถามต่อ “ไม่มี“ศิษย์ตอบ […]

พี่น้องครับอาทิตย์นี้เป็นอาทิตย์สำคัญสำหรับเราพี่น้องชาวอัสสัมชัญทุกๆคนนะครับเพราะนอกจากเราจะมีการเปิดเดือนแม่พระ“คาทอลิกไทยพร้อมเพรียงไม่สิ้นเสียงสายประคำ”  ที่วัดในวันที่เสาร์1 ตุลาคมแล้วในวันถัดมาคือวันอาทิตย์ที่2 ตุลาคมพวกเรายังมีการระลึกถึงการจากไปครบ18 ปีของพระคุณเจ้ายวงนิตโยพระอัครสังฆราชชาวไทยคนแรกของอัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯและบิดาที่รักยิ่งของเราซึ่งมิสซาในทุกๆรอบของสัปดาห์นี้ทางวัดจะมีการระลึกถึงท่านเป็นพิเศษพ่อจึงขอใช้คอลัมน์ในบทความนี้เล่าถึงประวัติและชีวิตของพระคุณเจ้ายวงนิตโยแก่พี่น้องพอสังเขปนะครับ พระคุณเจ้ายอแซฟยวงนิตโยมีชื่อเดิมว่าเคียมสูนนิตโยเป็นบุตรของโทมัสฟุ้งและนางอันนากิมกี่นิตโยเกิดเมื่อวันที่29 พฤษภาคมค.ศ.1908ที่อำเภอลำลูกกาจังหวัดปทุมธานีท่านเป็นสัตบุรุษวัดพระวิสุทธิวงส์(ลำไทร) ราวปีค.ศ. 1913 ท่านและพี่น้องอีก3 […]

พี่น้องครับช่วงนี้ถือเป็นช่วงโค้งสุดท้ายของการเรียนการสอนของเด็กๆและในสัปดาห์หน้าตามโรงเรียนต่างๆก็จะมีการสอบเพื่อวัดผลการเรียนการสอนสำหรับภาคเรียนที่  1 กันช่วงนี้พ่อจึงสังเกตเห็นนักเรียนของเรางดกิจกรรมทุกอย่างตื่นตัวมากขึ้นและมุ่งหน้าอ่านหนังสือกันอย่างจริงจังโดยเฉพาะระดับชั้นมัธยมศึกษาเพราะเด็กนักเรียนทุกคนรวมทั้งท่านผู้ปกครองต่างก็หวังจะทำคะแนนสอบได้ดีและสอบผ่านกันทุกคนแต่พี่น้องครับสิ่งหนึ่งที่เราควรระลึกไว้เสมอก็คือการสอบก็คือการสอบซึ่งไม่ได้เป็นทุกสิ่งสำหรับชีวิตและไม่สามารถยืนยันได้อย่างชัดเจนว่าเด็กนักเรียนที่เรียนเก่งเรียนดีจะประสบความสำเร็จในชีวิตมากกว่าเด็กนักเรียนที่เรียนไม่เก่ง พ่อได้อ่านบทความหนึ่งในFacebook เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับการสอบนี้แหละครับเป็นจดหมายจากผู้บริหารโรงเรียนแห่งหนึ่งในประเทศสิงคโปร์ถึงผู้ปกครองนักเรียนในช่วงก่อนสอบเนื้อหาในจดหมายเป็นคำแนะนำและเตือนสติท่านผู้ปกครองได้อย่างยอดเยี่ยมมากครับจึงขอนำมาแบ่งปันให้แก่พี่น้องณโอกาสนี้ Dear Parents, The exams of […]

สวัสดีครับ พี่น้องที่รักอาทิตย์นี้เราเข้าสู่อาทิตย์ที่ 25ของเทศกาลธรรมดา และอีกประมาณ 2เดือน เราก็จะทำการปิดปีศักดิ์สิทธิ์แห่งเมตตาธรรมแล้วนะครับ ใครที่ยังไม่ได้ทำกิจเมตตาฝ่ายกายและฝ่ายจิตเป็นพิเศษ หรือยังไม่ได้รับพระคุณการุณย์ครบบริบูรณ์โอกาสปีศักดิ์สิทธิ์นี้ ก็รีบๆ หน่อยนะครับ […]

สวัสดีครับพี่น้องที่รัก เมื่อวันอาทิตย์ที่แล้ว  4กันยายน ค.ศ. 2016ที่ผ่านมา เราคริสตชนทั้งโลกมีความชื่นชมยินดีกันทั่วหน้าที่พระศาสนจักรของเรา มีการสถาปนานักบุญท่านหนึ่งในยุคสมัยของเรานั่นคือ คุณแม่เทเรซาแห่งกัลกัตตา ซึ่งพี่น้องหลายท่านคงได้มีโอกาสชมการถ่ายทอดสดพิธีการสถาปนากันในช่วงเวลาดังกล่าวผ่านทางสถานีโทรทัศน์ TNN […]

โป๊ปฟรังซิส: “พระเจ้าทรงเมตตาและอ่อนโยน จงอย่ากลัวที่จะขอให้พระองค์ช่วยเรา” Posted by editor@popereport.com สมเด็จพระสันตะปาปา ฟรังซิส ทรงสอน พระบิดาทรงเปี่ยมด้วยความเมตตาและความอ่อนโยน […]

พี่น้องครับวันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วพบกันอีกครั้งกับคอลัมน์“คิดสักนิด..สะกิดใจ”หลายวันก่อนพ่อได้มีโอกาสอ่านบทความเกี่ยวกับบุคคลสำคัญของอเมริกาท่านหนึ่งนามว่าโทมัสเอดิสัน(Thomas Edison)นักประดิษฐ์และนักธุรกิจที่ยิ่งใหญ่ซึ่งสร้างแรงบันดาลในการดำเนินชีวิตแก่พวกเขาว่าทัศนคติและมุมมองชีวิตในแง่บวกสามารถสร้างความสำเร็จในชีวิตให้แก่เราได้ แม้ในความจริงหลายคนที่เคยอ่านเรื่องราวของเอดิสันอาจพบว่าแท้จริงท่านอาจจะไม่ได้เป็นผู้คิดค้นหลอดไฟเป็นคนแรกแต่ท่านก็เป็นบุคคลหนึ่งที่มีบทบาทสำคัญกับผลงานความสำเร็จของนิโคลัสเทลล่า(Nicolas Tesla) ผู้ประดิษฐ์หลอดไฟฟ้าให้กับเราใช้กันในทุกวันนี้ วัยเด็กโทมัสเอดิสันเริ่มเรียนเป็นครั้งแรกชั้นประถมในโรงเรียนพอร์ตฮูรอนของรัฐมิชิแกนครูประจำวันของท่านบ่นว่าเด็กชายเอดิสันเป็นเดีกที่เรียนรู้ได้ช้ามากและอาจสอบตกได้เพราะเรียนตามเพื่อไม่ทันมารดาของเอดิสันจึงตัดสินใจพาท่านออกจากโรงเรียนและสอนท่านเองต่อที่บ้าน แต่ในความล้มเหลวนี้เอดิสันกลับมีความโดดเด่นและหลงใหลในทางวิทยาศาสตร์เป็นอย่างมากพออายุได้10 ปีท่านสามารถสร้างห้องทดลองเคมีของท่านสำเร็จเป็นครั้งแรกและสามารถสร้างสิ่งประดิษฐ์ได้มากกว่า3,000 ชิ้นด้วยพลังที่ไม่มีวันหมดและความอัจฉริยะในตัวท่านซึ่งท่านมักจะกล่าวอยู่เสมอว่าเคล็ดลับของความสำเร็จในการทำงานคือแรงบันดาลใจ1% และหยาดเหงื่อแรงงาน99% […]